Bugün kendimi çok deşifre ettim ama yazmadan edemeyeceğim bu dayanılması acılarına karşılık.
İlk gebeliğim korunmayı bıraktıktan 6 ay sonra oluştu fakat kendimi hiç hazır hissedemiyordum çünkü sanırım henüz vakti değildi, neyse bir kanamayla kaybettim daha başındaydım ve üzülmemi gerektirecek bir şey yoktu.
2. gebeliğim düşükten 4 ay sonra oldu ,bu sefer hazırdım ve deli gibi istiyordum kendimi bebeğim için sağlıklı yaşam tarzına sıkıcı da olsa alıştırmıştım,fakat 2,buçuk aylık bebeğimi yine kanamayla kaybettim. O günleri düşündükçe içim ürperiyor evimden cenaze çıkmış gibi ziyaretler,yoğun telefon trafiği ,benim dengemi daha çok alt üst etmişti.
Ben unutmaya çalıştıkça günlerce aynı mevzu konuşuldu,fakat zaten ben manen iyi değildim ruhum yorgun ve çürümüş gibiydi.
Gel gelelim düşükten 4 ay geçtikçe bende tekrar umutlar tükenmeye başlamıştı çünkü korunmuyordum ve hala bir gebelik oluşmadı.Bu sefer bende karamsarlıklar ve üzüntü hali hasıl oldu.
Senin yaptığın yakarışları ben sessizce yapıyor ve bunalıma girdiğime karar veriyordum.
''Ta ki bir arkadaşımıza ev ziyaretine gidene kadar.
Konu döndü dolaştı bebeğe geldi eşim üzüntülerimden biraz bahsetmiş olacak ki arkadaşı konulara hakimdi.
Bana dedi neden bu kadar üzülüyorsun ?
Dedim elimde değil ki,gidenlere üzülüyorum .bazen neden derken buluyorum kendimi.
Sitem isyan vs değil,ben çok kendimce inançlı biri olmama rağmen bu düşüncelere gark oluyordum.
Oysaki hiç bir sıkıntı yok,oysaki olmaması için bir neden yok,oysaki istemeyen hak etmediğini düşündüğüm bile herkesin bir yavrusu vardı ...
Ben bunları söyledikçe eşimin arkadaşı gülümsüyordu.
Bana şöyle dedi, ; Karar ver ; sen tüccar mısın? Köle mi?
Yani sen Allah'a ibadet ederken veya yakarırken veya isterken,tüccar zihniyetiyle mi yapıyorsun yoksa köle mi?
Eğer tüccarsan ki buda olabilir,O halde düşün,sen yaptıklarının karşısında bir bedel mi istiyorsun ?
Sonra yaptıklarına rağmen dilediklerin olmayınca alış verişi kesmek isteyip hesap mı soruyorsun?
Yada ;Köle misin? Kendince ibadetlerine devam edip,Dilerse verir di dilemedi o yüzden vermedi.
O halde hiç bir çaba göstermeye gerek yok Allah isterse verir di zaten ; diye mi düşünüyorsun.?
Dünya imtihan dünyası,hangi inançta olursan ol ,bir amacı vardı,dünyaya gelmenin.
(Bu arada benim bir işim ve çalıştırdığım elemanlarım var,hamile kaldığım andan itibaren işi gözümden çıkarmıştım,gitti yere kadar diyordum yürütemezsem kapatırım diyordum...
Bana dedi senin o bebeğin doğmuş olsaydı belkide şirketini kapatmak isteyecektin...Evet dedim...
Ama sen şuan ortalama 300 çocuğa bakıyorsun,ve o şirket var olduğu sürece şuan onlar ordan ekmek yiyiyorlar.
Elbette rızkı veren Allah dır; fakat seni vesile kılmış şuanda.
Sen bebeğin için kapatırsan belkide 1 ay içeriye girecek o aileler,belkide zor iş bulacaklar,belkide ödedikleri borçlarla rahatladık derken daha çok büyük borca girecekler.Belkide sen kapatınca ,zalim ve hırsız birinin yanında çalışmak zorunda kalacaklar.
Allahın bilmediğimiz bir hesabı vardır dedi.
Biz onu idrak bile edemeyiz,o yüzden cezalandırıldığımızı zannederiz asla annenin merhametini anne kalbine veren Allahın merhametsiz olduğunu düşünmemeliyiz.Bir pazıl düşün bir parça eksik ama onu tamamlayacak olan biz değiliz zorlama dedi.
Çok daha uzun konuştuk ama burda bunları yazsam kimse okumaz zaten sıkılır.
Vel hasıl gel gelelim buradaki kıssadan hisseye;
Senin gibi olan tüm kardeşlerime bana olduğu gibi ışık olsun yazdıklarım.
Sakin ol; Bu çığlıkların kime karşı bir düşün ;ve sabret acıların dinecek sadece sabret.
Ve düşün Tüccar mısın Köle mi?