Sizin yerinizde olsam her gün dakika başı aynısını ben derim. Ah ne kadar güzelim çok şanslısın. Ne kadar harika bir insanım valla Allah’ın sevgili kulusun da bana yar olmuşsun. Yoksa benden başkası seni çekemezdi hah hah ha deyin. Aynısının beterini yapın.
Deneyin. Hatta daha da gıcıklaşın inadına. Anlasın yaptığı hatayı.
Sizde onu elestirin! Yaptigi seyin aynisi yapin. Sizi elestirdigi anda cevap verin, altta kalmayin. Belli bir sure sonra hatasini anlar belki. En fazla kavga cikar biraz kusersiniz. Sonra yine mi ayni seyi yapti tekrar karsilik verin. Nereye kadar devam edecek ki ? Sizde onun kiyafetine laf soyleyin! Seni sisman gosterdi , kisa gosterdi diye. Biraz sizde onun ozguveni ile oynayin. Inanin erkekler hemen inaniyor elestirilere. Hele de sizin ki gibi egosu buyuk olan, elestiri kaldiramayan tipler.
Bence sen bu durumu kabullenerek hatanın en büyüğünü yapıyorsun ki daha yaşın genç.Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı...
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Merhaba hanımlar,
Sadece içimi dökmek için açtığım konu..
Sanırım yavaş yavaş benliğimi kaybediyorum, gün geçtikçe daha da hissizleşiyor, Hayata dair hiçbir hevesimin kalmadığını hissediyorum..
26 yaşında, 1.5 yılı aşkındır evliyim..
Her durumda beni eleştirebilen, her şeyin en iyisini kendinin bildiğini sanan bir eşe sahibim..
Bana karşı yaptığı en ufak şeyi lütuf sayan..
Dün çay yaptım, getirdim içtik, sen alır mısın dedim bardakları ve tepsiyi aldı gidiyor, bana baktı ve “ sen hangi sevabı işledin de benim gibi birini nasip etti Allah sana” gibi bir cümle kurdu..
Bir tepsi götürme eylemine bu lafları etti...
Kendini nerede görüyor hiç bilmiyorum, sadece kendisinin mi yaptığını sanıyor böyle şeyleri veya hangi düşünceye dayanarak söylüyor hiç bilmiyorum..
Sanırım ben hiçbir şeyi hak etmeyen biriyim..
Yaşadığım evlilik evlilik değil, yaşadığım hayat ise hayat değil..
Tüm aktivitem gün içinde alt katımda oturan dedemlere inmek ve ders çalışmak..
Fazlasıyla maddi sıkıntı çekiyoruz şuan, en son bir sinemaya vs bir yere ne zaman gezmeye gittiğimizi hatırlamıyorum.. Ben böyle değildim, sosyal bir insandım..
Böyle bir evliliğe tahammül edecek bir insan değildim, tamam şiddet ihanet yalan vs bir şey yok ama , sadece bunlardan ibaret değil ki..
Bunlar zaten olmaması gereken şeyler değil mi , eşin bunları yapmaması bir lütuf değil ki..
Mesela eskisi gibi sevdiğini hissetmiyorum artık, bunu gözlerinde görüyorum..
Tek kelime edecek bir sohbet olmadan, birlikte bir şeyler yapmaktan zevk almadan, en önemlisi karşımda beni gerçekten anlamayan bir insanı görmek, beni bu depresyon mu desem, bunalım mı desem, boşvermişlik mi desem bu buhranın içine attı..
Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, birinin devamlı beni kötülemesi çok zoruma gidiyor...
Neden ayrılmıyorsun diyeceksiniz, sanırım en kötü olabilecek ihtimal gerçekleşti.. ALIŞTIM BÖYLE MUTSUZ YAŞAMAYA.. Ne kadar acı
Doğru düzgün iki lafı bir araya getiremedim, kusuruma bakmayın.. bu da dursun bir kenarda yıllar sonra bakarım belki...
Ne güzel yazmışsın arkadaşım
sizin için birşeyler yapması sizi mutlu etmiyor mu? tepsi götürsün kaşık kaldırsın vs vs.
eşiniz deger görmemiş sizden bekliyor .anlatsın evladına annesinin babasını nekadar sevdigini mücadele ettigini bunlar sizi yüceltir alçaltmaz.
bu cümle bile insanı kocandan soğutmaya yeter. tabi bugün yada yarın olmasa da elbet bi gün.
