çok mutsuzum

tutunamayanlar .!.:

tabii ki ama sonuç sıfır, hatta son iki senedir tüm ilişkilerimi de asgari düzeye indirdim bir ders vermek adına, hatalarını kabul ediyor ama bu çok zor oldu, çünkü eşim hatalarıyla kolay yüzleşebilen biri değil çünkü; iyi biri olduğundan o kadar emin ki beni üzmüş olabileceğine ihtimal vermiyor, çocuklar dışında hiçbir şey konuşmuyorum paylaşmıyorumi çok üzülüyor ama ben benim için çaba harcamasını istiyorum ve bunu da göremiyorum, bu nasıl çelişki anlamıyorum sizce ne?

Genişletmek için tıkla...

Hatasını kabullenmişse çaba harcamak gerçekten zor geliyor ona. Salmış tamamen. Diyorum ya; çok zor 3 çocuklu bir evde romantik olabilmek. Benim evladım yok bilmiyorum gerçekten ama bunun mutlaka bir çözümü vardır.

emsalsiz .!.:

tatlım öncelikle Rabbim bebişlerinizi size bağışlasın... Okuduklarımdan çıkardığımca çalışmıyorsunda e kolay değil 3 çocukla akşama kadar biri ağlar biri susar Rabbim sabır versin zaten ev işi çoluk çocuk derken sen stres topu olursun ki haklısın millet bir taneyle başedemiyor. Eşinde malum yeni iş aman işler istediğim gibi değil diyip strese girmiş onunda işi zor evde bakmakla yükümlü dört kişi var.. İster istemez insanların huyu değişiyor evliğin ilk zamanları gibi insan aman eşime kendimi sevdireyim kaygısı taşımıyor sanırım. Çünkü iş koşturması çoluk çocuk insan kendini unutuyor.

Kendimi senin yerine koyuyorum geç gelen adamı bırak evine koştura koştura gelip çocuklardan birini yanına çekip ilgilenen aman karım üç çocukla bugün yorulmuşmu diyen birini isterdim ki hakkın var...Eşimde büyük ihtimal senden ilgi bekliyordur şu zor zamanlarında işte zaten stresli eve gittiğinde boynuna sarılıp karşılayan sadece kendisine ilgi gösteren karısını şuan üç çocukla paylaşıyor unutma eşin bebeklerinden daha da bebek...

Bence biraz sabret kendine çeki düzen ver evinde güzel giyin her şeye rağmen eşini güler yüzle karşıla demekki adam geç geliyorsa evdede deşarj olamıyor eve geldiğinde evdeki o sıcak ailenin ona huzur verdiğini göster....onunla mutlu mutlu muhabbet et bak kızımız bu gün şöyle yaptı gelecekte kızlarımızı şöyle yetiştirelim gibi hayaller kurmasını sağla... yaşadığın sıkıntıları ona morali düzgünken güzellikle anlat... Ama ne olursa olsun sakın moralini bozma tatlım çünkü her şeyden önce sen kıymetlisin... ( biraz uzun oldu ama inş sıkmamışımdır...)

Genişletmek için tıkla...

estağfurullah, dediklerinizde çok haklısınız, ben üniversite mezunuyum, 3 dil biliyorum ve bankada önemli bir pozisyonda çalışırken çocuğuma bakacak kimseyi bulamadığım ve ben de aslında kimseye bırakamadığım için doğumdam 9 ay sonra istifa ettim, birden eve kapanıp bu kadar yükün altına girmek beni epey olumsuz etkiledi ben kendi adıma çok büyük fedakarlıklar yaptığımı düşünürken, eşimin beni pohpohlamasını istemek çok mu, dediğiniz gibi konuşmayı da denedim üstelik bakımlıyım da ama bir bana necilik, bir boşvermişlik hakim kocamda:)

Ben de herkes gibi kisa sureye takildim ama Rabbim vermis bilir en iyisini. Kismen de olsa kendimi gordum ben de askimizin soldugunu dusunuyorum benim de esim 1 kizimiz var ona ve evdeki sorumluluklarina karsi ilgili buna da sukur ama bana degil sonuc ben kirginim alinganim ayrilik tek secenek sank onumde.. cocugu bahane edenlere biraz kizardim ama is basa dusunce isle degisiyo kizim dusunuyorum yavrum anne baba ayri acaba nasil buyur ona herkonuda imkan saglayabilir miyim mutsuzlugumu bi kenara atip hayata tutunup tum sevgimi verebilir miyim bi adim atmak istiyorum am akorkuyorum asliknda esimin yaninda huzurluyum ama kafamdan atamadim seylerle yasamak da cokk zor umarim biz ve bizim gibilerin hakkinda hayirlisi olur Rabbim yardimcimiz olsun

emsalsiz .!.:

sen baya taviz vermişsin kendinden tatlım eşinde alışmış sen tuttuğunu koparan kendi ayakları üstünde duran birisin sanırım eşinde alışmış nede olsa çocuklara bakar evi derkler toplar diye keşke eve bir kadın alıp baktırsamışsın maaşının yarısıda ona gitseymiş yeterki işinden olmasaymışsın üzüldüm inanki... Keşke zamanında bazı sorumlulukları atsaydın ona.Birde insanın kendi hatasını görmemesi kadar kötü bişey yok dediğin laflar eşinin bir kulağından girer diğerinden çıkar kendini paralasana kar etmez kendini üzdüğünle kalırsın tecrübele sabit ...

Genişletmek için tıkla...

evet çok taviz verdim, ona sorsan benimle ilgili çok planı var, kilolarımı taktığım için spor salonuna üye yapacak beni, eve yardımcı alacak, biz eşimin ailesiyle aynı apartmanda yaşıyoruz, çok memnun değilim bu durumdan taşınacağız falan filan ama hepsi için para lazım malum sıkışık şu an, bunları düşünmesi bile yeter ama ilginç olan şu ki ben bunları arkadaşlarımdan duyuyorum, bana anlatmayıp, benim arkadaşlarıma anlatıyor, sonuçta ben onun eşiyim hayatta en yakını, insan en yakınına bu kadar gurur yapar mı, sonuçta giden ömürden gidiyor, ben buna tahammül edemiyorum.

plasure1 .!.:

Ben de herkes gibi kisa sureye takildim ama Rabbim vermis bilir en iyisini. Kismen de olsa kendimi gordum ben de askimizin soldugunu dusunuyorum benim de esim 1 kizimiz var ona ve evdeki sorumluluklarina karsi ilgili buna da sukur ama bana degil sonuc ben kirginim alinganim ayrilik tek secenek sank onumde.. cocugu bahane edenlere biraz kizardim ama is basa dusunce isle degisiyo kizim dusunuyorum yavrum anne baba ayri acaba nasil buyur ona herkonuda imkan saglayabilir miyim mutsuzlugumu bi kenara atip hayata tutunup tum sevgimi verebilir miyim bi adim atmak istiyorum am akorkuyorum asliknda esimin yaninda huzurluyum ama kafamdan atamadim seylerle yasamak da cokk zor umarim biz ve bizim gibilerin hakkinda hayirlisi olur Rabbim yardimcimiz olsun

Genişletmek için tıkla...

amin canım, işin kötüsü çocuklarına karşı iyi olduğu için boşanma konusunda onlara haksızlık edeceğimi düşünüyorum, o yüzden cesaret edemiyorum ama onlara da ilgisiz olsaydı, varlığı yokluğu farketmeseydi çekip gitmek daha kolay olurdu, sevdiğin ve sevildiğini düşündüğün için bazı şeyleri unutmak kolay olmuyor hatta bu ilgisizliğini görünce aşkının sevgisinin de yalan olduğunu düşünüyorum sonra yok canım diyorum, adamla 2 senedir konuşmuyorum herhangi bir girişimi yok düzeltmek için boşanmak istedim ağladı, 2 sene ayrı yaşayalım ben memlekete gideyim hem annemler de çocukların bakımında yardımcı olurlar diyorum onu da kabul etmiyor, bilemedim ben bu işi

eLmayRa_ .!.:

Hatasını kabullenmişse çaba harcamak gerçekten zor geliyor ona. Salmış tamamen. Diyorum ya; çok zor 3 çocuklu bir evde romantik olabilmek. Benim evladım yok bilmiyorum gerçekten ama bunun mutlaka bir çözümü vardır.

Genişletmek için tıkla...

evet salmış, hatta acaba başkası mı var, aşık mı oldu diye bile düşündüm, izledim ama bir açık bulamadım, eğer öyle bir şey varsa Allahım göstersin bana çünkü; hazmedemem.

tutunamayanlar .!.:

3. çocuğu yapmak benim de isteğim değildi ama spirale rağmen hamile kaldım üstelik o sırada doğum kontrol hapı da kullanıyordum ve hamile kaldım, ama aldırmadım o da benim sınavım, bir görsen o kadar güzel ki nasıl kıyardım prensesime, eet haklısın bütün bunlar bizim içinde bulunduğumuz psikolojik durumdan kaynakalnıyor ama biz konuşamıyoruz da

Genişletmek için tıkla...

selam,spirla ve dogum kontrol hapina ragmen mi hamile kaldin?

esinle tam sorunuda anlamadim,yani adam niye sana hep hazir cevap verip altta kalmama pesinde?

yarimelma .!.:

selam,spirla ve dogum kontrol hapina ragmen mi hamile kaldin?

esinle tam sorunuda anlamadim,yani adam niye sana hep hazir cevap verip altta kalmama pesinde?

Genişletmek için tıkla...

evet, 3. doğumda tüplerimi de bağlattım. iişte sorunlardan biri o, ne diye öyle davranıyr

leonela .!.:

"tabii ki ama sonuç sıfır, hatta son iki senedir tüm ilişkilerimi de asgari düzeye indirdim."
Bu cümle size ait.
Yeni doğum yapmışsınız.
Son iki senedir diyorsunuz. İlişkilerim asgari düzeye indi diyorsunuz.
Son iki senedir , iletişim konusunda asgari olarak anlaştığınız bir adamdan daha yeni, çocuk doğurmuşsunuz !
Siz kendinizi hiç düşünmediniz de, 3 masum yavrucağı nasıl düşünmezsiniz?
AYRI ANNE BABANIN evladı olarak nasıl büyüdüm biliyor musunuz?
Çok küçük yaşta, kocaman insan gibi kararlar almam gerekti!
Ayrıldığınızda nolacak biliyor musunuz?
O 3 çocuğunuza yazık olacak. Size çokta bir şey olmaz o çocukları düşününce.
Hayır ayrılmayın etmeyin demiyorum...
Ama niye 3 çocuk yahu?Hem de 5 yılda.
Valla kendiniz etmişsiniz ama çocuklarınız bulacak yazık.

Genişletmek için tıkla...

asgari düzeyde de olsa bir ilişkim var, Son iki senedir , iletişim konusunda asgari olarak anlaştığınız bir adamdan daha yeni, çocuk doğurmuşsunuz ! diyorsun da o adam dediğin benim kocam evet o çocuğu da doğurdum anası belli babası belli, allahın verdiğine karşı çaresiz olduğum gibi, yaşama hakkı olan bir masumun canına da kastetmem; o 3 çocuk çok mutlu çünkü; çok kontrollü anne ve babaları var, kendini onlara adamış bir anneleri var evet biz mutsuz olabiliriz ama onlara senin yaşamak zorunda kaldığın şeyleri yaşatmamaya çalışıyoruz; ayrıca; mutsuz olmak benim hoşuma gitmiyor ki, çare aradığım için, yuvam için çocuklarım için burda vakit harcıyorum, seni de iyi niyetini de anlıyorum ama eleştirirken biraz insaflı olalım, ben çocuklarımdan rahatsız değilim ki; konu hep onlar oluyor, kalabalık bir aile olmak hayattaki gayelerimden biri ama mutlu olmak da tabii ki; o yüzden fikir alıyorum

leonela .!.:

İnşallah gerçekten her şey şimdiki gibi kontrollü gider.
Her anne-baba başta otokontrolü sağlayabileceklerini düşünüyorlar.
Emin olun benim annem da babam da , sizin gibi düşünüyorlar.
Hala daha da öyle düşünürler.
Çocuklara yansıtmamak o kadar zor ki.
İnşallah yarın birgün eşinizle kavgalarınızı çocuklarınıza yansıtmazsınız.
İnşallah her şey dediğiniz gibi sonuna kadar otokontrollü gerçekleşir.
O 3 küçük melek te mutlu olur.

Genişletmek için tıkla...

inşallah, teşekkür ederiz leonela, işin en iyi yanı biz kavga etmiyoruz yani; kavga ediyoruz ama gürültülü değil, sorunlarımızı da onlar uyurken konuşuyoruz, kontrollüyüz derken kastettiğim çocukların kontrolü değil, bizim öfkelensek bile onların yanında kavga etmememizdi. herşey onlar için ama ben mutlu olayım ki, sağlklı nesiller yetiştirebileyim, dua et bizim için.

evliliğimizde 4 yılı geride bıraktık ...6 yıldır beraberiz eşimle tartışma bile yaşamayan biri olarak çocuk için kırk kere düşünüyorum hala emin değilim ki siz 5 yıla 3 çocuk sığdırmışsınız ! evlilikle birlikte maddi manevi bunun sorumluluğunu kaldırmak gerçekten zordur sizin kadar eşinizde bunalmıştır ...hamilelikten ve doğumdan evliliğe fırsat kalmamış ki? çocuk eşleri birbirine bağladı kadar uzaklartırabilirde sanırım sizin durumda böyle bu hale gelmiş ve şimdi ortada 3 tane melek var çocuk yapılmadan önce herşey düşünülmeli olumlu olumsuz herşey göz önünde tutulmalı habire çocuk yapılmamalı ........dediğiniz gibi şimdi ayrılsanız çocuklarınız için çok zor olucak en iyisi eşinizle iletişim kurmaya çalışın bir orta yol bulun ayrılmak bu durumda kimseye fayda sağlamaz

5 yıla 3 çocuk sıgdırmak en büyük hatanız olmuş canım sürekli düşünsene bu 5 yılın 27 ayı gebesiniz..2 sene diyelim hadi..geriye kaldı 3 sene eh bunlarda da çocukların büüyüme aşamaları var...of içim darlandı canım yazarken bile :)

1 çocugum var ve evliliğimde 6.yılı devirdik 7'ye doğru ilerliyoruz .inanır mısın 2.çocuk ruyalarıma girince darlanıyorum çok kötü oluyorum..çünkü hiç hazır değilim..daha doğrusu eşimle hazır değiliz..ilk çocugumuzu isteyerek yaptık..ama sonra gördük ki iyiceeeeeeeeee düşünmek gerek...büyük bir deneyim kazandım..ve 2.çocuk için de acele etmiyoruz, hatta ben istemiyorum artık birdaha anne olmayı sanırım .ya da olursam anca kızım okula başladıgında diyorum..ve gerçekten takdir edilecek bir sabrının olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim..

eşinle işte sorunlarınız birazda bu yüzden sizin ard arda hamilelik süreçleriniz birbirinizle ilgilenmeye fırsat doğurmamış olabilir..artık ilerleyen günlerin kıymetini bilin oturun konuşun, sorunlarınızı halletmeye bakın..yoksa o 3 meleğe yazık olur

önceliklee evlatlarınızı allah bagışlasın dememkiii hayırlısı böyleymişş dogurumusun yaşamaya allahımız uygun görmüş bize laff düşmez bunun yorumunu yapmaıyacagım !!! ama eşinizle ilğili yorumum sadece zamn verin bakalım bocalamış oalbilirr deprosyonda olailir yardımcı olunn bence eşinize destek verinn görün bakalım düzelir zamnlaa.

ben her zaman şunu söylerim evlendikten sonra yeterince tanımadan emin olmadan çocuk yapılmamalı yoksa olan onlara oluyor...çok kısa bir zamanda 3 çocuk yapmışsınız Allah sağık sıhhat versin ama bence iyi düşünün unutmayınki parçalanmış ailelerişn çocukları biraz problemli oluyor...

Yaa arkadaşlarr sizee inanamıyorummm
Kadın 5 yılın içinde 3 tane çocuk yapmış lafına takılıp kalmışsınızz
Adam memnun olmasa hem onlara karşı da ilgisiz olurdu hemde sadece bayanda mı hata istemeyen adam yapmasın kardeşimm
Arkadaşım seni tebrik ediyorum sen olmaması için spriel taktırmışsın hap kullanmışsın ama Allah vermiş bunun farkında olup onları dünyaya getirmişsin
Helal olsun sana diyorum
Eşin için de her evliliğin bir dönemi böyle geçebilir zaman tanıyın
biz eşimle 7. yılımızı devirdik 6 yıl sevgili kaldık 1 yıldır da evliyizzz
Ahh be güzelim nerdee eski sözler,sarılmalar,gezmeler
Evlilik aşkı öldürüyor ben buna inanıyorum
Eğer saygı ve sevgi varsa ayakta kalıyor çiftler ötesi boşşş
Hakkında hayırlısı olsun iş sıkıntıları vardır kendi haline bırak kocanı zamanı gelince anlıcaktır seni

Ya ama üstüne gitmeyelim artık,neden 5 yılda 3 çocuk demeyelim,olan olmuş bir kere Allah nasip etmiş o anne babadan o çocukların doğması gerekiyormuş ki korunmaya rağmen olmuş,ben biriyle dertleşmek isteyince beni yargılamasından hiç hoşlanmam mesela,o an çünkü çok mutsuz oluyosun zaten,sadece omzunda ağlıycak birini arıyorsun o zamanlarda..

Ben daha yeni evliyim çocuğum yok cicim aylarındayız belki de hala,o yüzden anlamam zor,ilgisiz bi eş çok sinir bozucu olabiliyor,ben en ufak bi ilgisizliğinde bozuluyorum bazen,ama 3 tane mutluluk kaynağı var evinizde,onlarla oynamak onların eğitimiyle gelişimiyle ilgilenmek,onlarla eğlenceli şeyler yapmak falan iyi gelebilir,yapıyorsunuzdur gerçi ama,ayrıca kendinize de zaman ayırmaya çalışın,3 çocukla zordur sanıyorum ama,küçük bi şey de olsa,bi kahve ile 1-2 sf kitap falan,kendi hayatınızı yaşıyor gibi olursanız eşinize çok ihtiyacınız olduğunu hissettirmezseniz belki o da tam tersi yanınıza gelir,ben eşimle azcık ilgilenmesem,bi şey beklemiyomuş gibi yapsam,kendi kendime bi şeyler yapsam iş güç veya mesela onsuz oturup bi şeyler izlesem,o zaman benimle daha çok ilgileniyor,ben de o zaman tekrar ilgilenmeye başlıyorum,taktik gibi oldu bu da,kötü hissettim şimdi ama eşimin de huyu öyle biraz,erkeklerin çoğu böyleymiş gibi geliyor bana ama..

Bi de şey belki çocuklar büyüyünce daha farklı olur,belki o da streslidir şimdi,çocuklar büyüyünce düzen iyice oturunca belki o da kendine gelir,evde durumlar zordur şimdi 3 küçük çocuk,belki baş başa kalmayı falan özlemiştir,erkekler pek strese gürültüye gelemiyo malesef,bu çocuklar ne olcak falan diye düşünüyodur,belki maddi meseleleri düşünüyordur,bence şu anda çok takılmayın,ona da bu süreci atlatması için biraz zaman verelim,ondan memnunmuş gibi davranabilirseniz eğer o zaman belki kendini güçlü hisseder,ben bi kere işte benimle ilgilenmiyosun falan muhabbetlerine girdiğimde zAnka zaten herşeyim eksik şu hayatta bari senin yanında tam hissediyim kendimi eksik hissetmiyim demişti,çok dokunmuştu bana :44:
bilmiyorum ki böyle uzaktan uzağa da işte fazla yardımcı olamıyoruz ama işte öyle :26:

ay_82 .!.:

evliliğimizde 4 yılı geride bıraktık ...6 yıldır beraberiz eşimle tartışma bile yaşamayan biri olarak çocuk için kırk kere düşünüyorum hala emin değilim ki siz 5 yıla 3 çocuk sığdırmışsınız ! evlilikle birlikte maddi manevi bunun sorumluluğunu kaldırmak gerçekten zordur sizin kadar eşinizde bunalmıştır ...hamilelikten ve doğumdan evliliğe fırsat kalmamış ki? çocuk eşleri birbirine bağladı kadar uzaklartırabilirde sanırım sizin durumda böyle bu hale gelmiş ve şimdi ortada 3 tane melek var çocuk yapılmadan önce herşey düşünülmeli olumlu olumsuz herşey göz önünde tutulmalı habire çocuk yapılmamalı ........dediğiniz gibi şimdi ayrılsanız çocuklarınız için çok zor olucak en iyisi eşinizle iletişim kurmaya çalışın bir orta yol bulun ayrılmak bu durumda kimseye fayda sağlamaz

Genişletmek için tıkla...

şunu belirteyim ki; aldığım bütün tedbirlere rağmen hamile kaldım, işin o meselesi için çaresizim, aldırmadım, doğurdum, evet son 3 yıldır ya hamileyim ya lohusayım, bu herkesin altından kalkabileceği bir durum değil ama iyi idare ettiğimi düşünüyorum, kısa zamanda çok iş yaptım ama evliliğimizin ilk 2.5 yılı başbaşaydık, o zaman da ilgisizdi, şöyle anlatayım çalıştığımız için hfta sonları planlar yapmak isterdim stres atalm diye ama bizimki benden habersiz plankar yapardı ve koloni halinde, arkadaş bile olmayacağım insanlarla vakit geçirirdim ya da kendisi arkadaşlarıyla çıkardı ya da onun ailesiyle birşeyler yapardık; yani hiç yalnız kalamadık, biz başbaşa bir sinemaya bile gidemekdik ama; flört dönemimizde her akşam bir şeyler yapardık karda kışta birbirimizi görebilmek için lahana gibi giyinir buluşurduk, şimdi elinin altındayım diye mi böyle, ben bu davranışlarına anlam veremiyorum, üstelik sürekli de misafirimiz de gelirdi, evde bile başbaşa vakit geçremedik, ben bu giden zamanlara öfkeleniyorum