Merhaba ben aranıza dün katıldım.Bir sorunum var ve ne yapmam gerektiği hakkında mantıklı düşünemiyorum,bana yardımcı olursanız çok sevinirim.Ben 4-5 yıl önce biriyle çıktım,çok güzeldi her şey.Beraber çok güzel vakit geçirirdik ve hani derler ya birbirleri için yaradılmışlar diye,bizede herkes öyle söylerdi çok yakışırdık.Bana bakması bakışları gülüşü okadar güzel okadar içtendiki herkes hayran kalırdı bu nasıl sevgi diye.Elleri ellerimdeyken titrerdi hep elleri,ayrılırken gözleri dolar birtürlü ayrılamazdı döner döner gelir ve dönüp dönüp bakardı.Ben ona ilk zamanlar hiçbirşey hissetmemiştim ve o bu kadar iyi ve sevgi dolu diye üzülüyordum,sadece çok yakışıklı olduğu için beğeniyordum okadar.Gün geçtikçe bende aşık oldum sevdim çok sevdim.O hayatıma girmesine izin verdiğim ilk erkekti,zaman zaman heyecanlanırdım benimde titrerdi bazen ellerim.Oysa onun benden önceside olmuş ve hala ellerinin titreme sebebini anlamazdım,ilk zaman fark etmemişti bile bu durumu ben söyleyince anladı ve şaşırdı çok seviyorum seni derdi.Bir iki defa ayrılıktan söz ettim hemen kapatırdı ve inanılmaz kötü olurdu,ben sensiz yapamam derdi.Bir süre devam etti ilişkimiz sonra ben o şehirden ayrılmak durumunda kaldım ve biz hala görüşmeye devam ettik.Sonra birgün yine buluşacaktık meğerse o gün son buluşmamızmış.Çok durgundu,ellerimi tutmadan yapamaz bir an ayırmaz ve gözlerimden gözlerini ayırmazdı ama ogün yan yana durdu,gözlerimden kaçırdı gözlerini hep ve yan yana iken sarıldı ayrılana kadar,ayrılırken her zamankinden çok daha sıkı sarıldı kendine iyi bak dedi gitti.Sonra hatlarını iptal ettirdi arayıp sormadı ulaşamadım ona,ondan da ses seda gelmedi.Birgün arkadaşlarla buluştuk bana dedilerki,evliymiş,eşi mezun olduğum okula gelmiş beni sormuş,o evli kocamın peşini bıraksın çocuğumda var benim her şeyden haberim var kocamın telefonunda resimlerini bile gördüm demiş.Hiç tepki veremedim dilim bağlandı sanki konuşamadım,kızlar korktular,şok geçirdim.Neden dedim kendime neden………………Sonra eve gittim kapattım odaya kendimi ağla ağla,kendime gelemedim.Sonra kendimi bıraktım eşi için ağlamaya başladım,Allahım dedim çocuğuda var üstelik o kadın ne yapsın nolur onada yardım et,onada hidayet ver diye ağlaya ağlaya dualar ettim.Sonra kaç sene kendime gelemedim psikolojim bozuldu ölümlerden delirmelerden döndüm kafayı yiyodum kızlar.Ben inançlı bir insanım,ibadet şu bu her şeyi bıraktım,neden diye sordum hep neden ben gibi birine yaptı bunu.Kızlar ben çok temiz yürekliyimdir çevremde hep bana derler melek gibisin diye,masum bir kalbim vardır inanın kimsenin kötülüğünü istemem.Çok zor şeylerden geçtim,inanılmaz imtihanlar verdim şimdi detaylı anlatırsam roman olur sormak isterseniz söylerim daha sonra.Ve bu zor zamanlarımda kimse yoktu yanımda yardımcı olan,ne ailem ne arkadaş ne başkası hiç kimse yoktu,oyüzden bu kadar zaman geçti atlatabilmem için.
Ve dün tesadüf eseri onu facebookta gördüm,resmini görür görmez dondum adeta.Yazmışki sayfasına çocuklarımı eşimi çok seviyorum kaydedenler bilsin diye.Kızlar beni öyle bir hale getirdiki nefret dahi edemiyorum ondan okadar küçüldü gözümde.Ama hep içimde kaldı neden diye sormak neden bana bunu yaptın ben gibi birine hiç acımadın üzülmedin mi diye sormak,neden demek sadece NEDEN?Bana yaşattığı günler geceler seneler geldi aklıma ve ben o öfkeyle sayfasına msn adresi vardı ekledim.Çevrimdışıyım bu arada.Kabul etti.Sonra dedim kendi kendime kızım kendine gel mantıklı ol doğru düzgün karar ver diye.Neden diye sorarsam biraz olsun üzülür mü sızlar mı vicdanı diyorum acaba?Ve eğer msnde görüşmeye karar verirsem kendimi kendim olarak değilde arkadaşımmış gibi göstersem o şekilde hesap sorsam mı diyorum ve inanın karar veremiyorum şuan engelli hiçbir şekilde görüşmedim.Lütfen bana yardım edin ve şunu bilin şuan burada ezan okunuyor her şeyin üstüne yemin ederimki onu asla sevmiyorum,zerre kadar sevgim yok,ama kızlar bilemezsiniz çok zor yıllar geçirdim yanımda kimse yoktu ve ben onun yüzünden şuan herşeiymden olabilirdim,namusumdan,aklımdan,dinimden,bu dünyamdan,diğer dünyamdan,her şeyimden olabilirdim o yüzden lütfen bana en doğrusunu ve mantıklısını söyleyin,ben ne yapayım?Lütfen Allah rızası için yardım edin bana.
Ve dün tesadüf eseri onu facebookta gördüm,resmini görür görmez dondum adeta.Yazmışki sayfasına çocuklarımı eşimi çok seviyorum kaydedenler bilsin diye.Kızlar beni öyle bir hale getirdiki nefret dahi edemiyorum ondan okadar küçüldü gözümde.Ama hep içimde kaldı neden diye sormak neden bana bunu yaptın ben gibi birine hiç acımadın üzülmedin mi diye sormak,neden demek sadece NEDEN?Bana yaşattığı günler geceler seneler geldi aklıma ve ben o öfkeyle sayfasına msn adresi vardı ekledim.Çevrimdışıyım bu arada.Kabul etti.Sonra dedim kendi kendime kızım kendine gel mantıklı ol doğru düzgün karar ver diye.Neden diye sorarsam biraz olsun üzülür mü sızlar mı vicdanı diyorum acaba?Ve eğer msnde görüşmeye karar verirsem kendimi kendim olarak değilde arkadaşımmış gibi göstersem o şekilde hesap sorsam mı diyorum ve inanın karar veremiyorum şuan engelli hiçbir şekilde görüşmedim.Lütfen bana yardım edin ve şunu bilin şuan burada ezan okunuyor her şeyin üstüne yemin ederimki onu asla sevmiyorum,zerre kadar sevgim yok,ama kızlar bilemezsiniz çok zor yıllar geçirdim yanımda kimse yoktu ve ben onun yüzünden şuan herşeiymden olabilirdim,namusumdan,aklımdan,dinimden,bu dünyamdan,diğer dünyamdan,her şeyimden olabilirdim o yüzden lütfen bana en doğrusunu ve mantıklısını söyleyin,ben ne yapayım?Lütfen Allah rızası için yardım edin bana.
Son düzenleyen: Moderatör: