Yine de bir alışma süreci var ve olmalı da. Bir hapı yokki yutup öğrensin. Zamanla sindirerek olur. Anlamadığın yerde "ben burayı anlamadım lütfen tekrar anlatır mısınız" diye mutlaka ama mutlaka söyle, hiç çekinmeÖzel sektör
Hiç bilmiyor değilim ama çok yabancıyım. Annem babam vs cok mutlu oldular. Onlar üzülmesin diye herşey yolundaymış rolu yapıyorum birde. Halbuki masaya oturmak dahi istemiyorum. Şu saat oldu eşimle tek kelime etmedim odamdan cıkmıyorum. İşten istifa etmek istiyorum bu yüke dayanamıyorum bi yandanda daha cok yenisin biraz daha sabret düzelir diyorum. O kadar muallaktayımki ..Unvan olarak beni tatmin ediyor dediniz. Deneyimli oldugunuz bir alan olmasaydi tatmin edici bir unvanla sizi almazlardi diye dusunuyorum.
Sektorunuz ne bilmiyorum ama ne kadar yabanci olabilirsiniz ki?
Bu kadar yabanci biri ne kadar ust pozisyona getirilebilir? Oryantasyon bile olmadan bu kisiden ne beklenebilir?
Bir yerde bi kopukluk var.
Sorumluluk konusunda haklisiniz. Ben de yükten sıkıldım haziranda istifa edicem. Planladigim gibi gitmezse yonetici degil duz eleman olarak devam etmek istedigimi soyliycem.
Unvan ve para olunca bunun bedelini kat kat ödüyoruz.
Keşke öyle bir sürece tabii tutulsaydım. Bi anda kendimi işin göbeğinde buldum. Olmayan bilgimle nasıl yönlendirip nasıl sonuclandırayım. Kafayı yemek üzereyim resmen.Yine de bir alışma süreci var ve olmalı da. Bir hapı yokki yutup öğrensin. Zamanla sindirerek olur. Anlamadığın yerde "ben burayı anlamadım lütfen tekrar anlatır mısınız" diye mutlaka ama mutlaka söyle, hiç çekinme
Hiç bilmiyor değilim ama çok yabancıyım. Annem babam vs cok mutlu oldular. Onlar üzülmesin diye herşey yolundaymış rolu yapıyorum birde. Halbuki masaya oturmak dahi istemiyorum. Şu saat oldu eşimle tek kelime etmedim odamdan cıkmıyorum. İşten istifa etmek istiyorum bu yüke dayanamıyorum bi yandanda daha cok yenisin biraz daha sabret düzelir diyorum. O kadar muallaktayımki ..
Özel değilse tam olarak hangi alanda çalışıyorsunuz? Muhasebe, finansal raporlama, analiz, hazine, bütçe vs gibi?Herkes için farklı bi adım yapıldığı için buda mümkün değil birini öğrensem diğeri kalıyor..
Gerçekten üstüme yıkılan sorumlulukları öğrendiğimde bende şok oldum ve inanamadım. Ama malesef gerçekler böyle. Ve inanılmaz bir beklenti var. Eleman yok çünkü ben yapmazsam bir kişi var oda farklı farklı görevleri bi arada yürüttüğü için bana kalıyor işlemler. Eskiden ne kadar rahatmışım ne kadar huzurluymuşum. O kadar pişman oldumki,resmen inanılmaz bi boşluğun içindeyim şuanDaha cok yenisin. Sana oryantasyon vermeden ne bekliyorlar allah askina. Bosver takil. Ne yapabiliyorsan yap gerisini takma. Cok buyuk bir sorumlulugun olduguna inanmiyorum. Cunku buyuk bir sorumluluk yeni kisiye egitim vermeden yuklenmez.
Eski isini 8 yilda leb demeden leblebiyi anlayacak kivamda ogrenmissindir. Ayni performansi gosteremedigin icin kendine haksizlik da ediyor olabilirsin.
İstemediğin hiçbir şeyi zorla yapmak zorunda değilsin. Hayatta sen daha değerli hiçbir şey yoktur diye aynaya bakarak yüksek sesle söyle, derin nefes al. Bu da sana hayatın bir tecrübesi olarak kalacak ve inan ileride çok daha severek çalışacağım işler yapacaksın. Bu sadece iş hayatında bir dönem okarak kalacak. Sadece tecrübe etmiş ve yeni hayatını şekillendirme olacaksın. Hayat devam ediyorKeşke öyle bir sürece tabii tutulsaydım. Bi anda kendimi işin göbeğinde buldum. Olmayan bilgimle nasıl yönlendirip nasıl sonuclandırayım. Kafayı yemek üzereyim resmen.
Gerçekten üstüme yıkılan sorumlulukları öğrendiğimde bende şok oldum ve inanamadım. Ama malesef gerçekler böyle. Ve inanılmaz bir beklenti var. Eleman yok çünkü ben yapmazsam bir kişi var oda farklı farklı görevleri bi arada yürüttüğü için bana kalıyor işlemler. Eskiden ne kadar rahatmışım ne kadar huzurluymuşum. O kadar pişman oldumki,resmen inanılmaz bi boşluğun içindeyim şuan
HazineÖzel değilse tam olarak hangi alanda çalışıyorsunuz? Muhasebe, finansal raporlama, analiz, hazine, bütçe vs gibi?
Malesef çalışmaya mecburum Maddi açıdan dolayı istifa edeyim daha iyi bi yer bulurum gibi bişi düşünemiyorumkiİstemediğin hiçbir şeyi zorla yapmak zorunda değilsin. Hayatta sen daha değerli hiçbir şey yoktur diye aynaya bakarak yüksek sesle söyle, derin nefes al. Bu da sana hayatın bir tecrübesi olarak kalacak ve inan ileride çok daha severek çalışacağım işler yapacaksın. Bu sadece iş hayatında bir dönem okarak kalacak. Sadece tecrübe etmiş ve yeni hayatını şekillendirme olacaksın. Hayat devam ediyor
Oda bende yok.Ben de rahat is istiyorum ☺
Huzur her seyden önemli.
Malesef çalışmaya mecburum Maddi açıdan dolayı istifa edeyim daha iyi bi yer bulurum gibi bişi düşünemiyorumki
Aldım ama evlilik için eşya vs borçlarımız vardı onları kapattık. Elimde oda yok..Eski is yerinizden tazminat almadiniz mi?
8 yillik tazminat sanki baya bi idare eder sizi.
Geçici bir durum emin olablrsn zamanla bişeyler öğrendkçe bu düşğnceşerin degsecek her işi blmedgmz için ilk başlarda zorlanrz ve zamanla bir şeyler öğrendkçe kendmzi daha rahat hissedrz. Zaman ve sabır. İşi işte bırak eve götürme gör bak zamanla daha iyi olacak.Herkese merhaba arkadaşlar.
Yaşadığım sorunumu tek başıma çözemediğim için konu açma ihtiyacı hissettim.
3 aylık evliyim,8 yıldır bi kurumda çalışıyordum,farklı bi kurumdan daha iyi bir teklif geldiği için ayrılma kararı aldım. İstifa ettim. Şuan yeni kurumumda yeni görevimdeyim. Ancak asla ama asla alışamadım. Kalabalık bi bölüm değil,korkumda bu her işlem benim sorumluluğumda ve gerçekten insiyatif almam gereken ve ciddi zor bi görev.
gerekli eğitimi alabileceğim bi ortam yok.gün içinde 3-5 telefon görüşmesinde ne öğrenirsem o. Anlık anladığımı düşünüyorum sen bunları anladın zaten diyip sürekli üstüne yeni bilgiler ekleniyor. 10 günde bana yüklenen bilginin haddi hesabı yok. Zaten ofis ortamı mevcut durum gereği yok.
Sabah bilgisayar başına kalbim çarparak oturuyorum. Gerçekten abartısız bu şekilde. Sürekli eski işim ile kıyaslıyorum. Orada ünvanım neredeyse yoktu ve bana bişiler katabilecek bi görevde çalışmıyordum ama kafam cok rahattı,burada hem ünvan hemde maddiyat anlamında tatmin oluyorum ancak mutlu değilim,eğitimsizlik beni korkuyor. Akıp giden bi temponun içinde kendi başıma öğrenmeye calısıyorum. Kafama takılan soruyu danışabileceğim tek bir kişi var oda her zaman müsait olamıyor ve her sorumda adamı darlıyorum gibi hissediyorum. Şuan 13 iş günü oldu işe başlayalı,ya o izne çıkarsa ya tek kalırsam diye içim içimi yiyor. Sabahtan bu saate kadar aralıksız ağlıyorum bi odada,eşimle aram bozuldu bu gerginliğim onuda üzüyor haliyle. İşten ayrılma gibi bi lüksüm yok maddiyat anlamında henüz yetersiziz. Ve ne yapacağımı bilmiyorum, ne olur bana akıl verin. Gecici bi süreç midir bu yoksa böyle başladım böyle gider mi? Yöneticim ile konuşmalı mıyım?
çok mu erken bu işi anlamadım demek için. Ne olur bana akıl verin yardım edin ne olur..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?