Merhaba arkadaşlar uzun zamandır bu siteye üyeyim.sürekli takip ediyorum.banada bugüneymis nasip. 3 senelik evliliğimizi eşimle anlaşarak bitirmeye karar verdik.bundan 3 hafta önce mahkemeye müracat ettik.fakat birbirimizi çok seviyorduk.sadece fikir uyuşmazlığı ve kültür farkıydı sorun.bn boşanma dilekçesini verdikten sonra anneme geldim.bu süreç içerisinde 1 defa görüştük ve bitik haldeydi.bn onu öyle görünce tekrardan deneyilimmi diye sordum fakat cvbı hayır oldu.bn o günden sonra hiç kendime gelemedim .ve tabiki bunun arkasında ailesinden kynpederim dışında bni kimsenin aramaması ve bnm acillik olduğumu bile bile hastaneye bir kere bile gelmemesi onu bırakın daha sonra onu görmek istrdiğimi söylediğimde hayır demesi bni birden kestirip atması.biz ne kadar boşansakta herzaman birbirimizin yanında olacağımıza söz vermiştik.bni hiç sevmemiş gibi davranması bni o kadar yıktıki bn nasıl karşımdaki insanı tanıyamamışım diye kahroluyorum ve nasıl o merhametli insan bu hale gelir anlayamıyorum.çok zor günler geçiriyorum..hem sağlık hemde manevi yönden ve onun umrunda değil.yani biz onunla 2 medeni insan gibi gözyaşları içinde ayrılma kararımızı vermiştik.nasıl bu hale geldi anlamıorum yada bn sevgimden onun böle biri olduğunu mu göremedim diyorum.ne olur sizlerinde desteğine ve fikirlerinize ihtiyacım var....bana yardımcı olun