üzmemeye çalışsamda başaramayacağımı biliyorum. fakat kahrolmamak elimde vede bunu iyi kullanmaya çalışıyorum. içimde tekrarladığım bi cümle var hep: herşey güzel olacak...
kızlar sorun şu yaklaşık 8 aydır çıkıyoruz çok ama çok seviyorum fakat anlaşamıyoruz. her buluşmada bir kavga her kavgadada benim alttan almam sayesinde olay tatlıya bağlanıyorç bu zamana kadar kimseye karşı bu kadar sabırlı değildim ben dediğim dedik biriydim ama ona karşı çok sabrettim. fakat artık ne yapmalıyım bilmiyorum. anlaşamadığımız o kadar açıkki ben sırf kavga etmemek için her kelimemi özenle seçiyorum yanlış anlaşılmamak adına her şeyi yapıyorum. bi insan değişebilir mi ? sabretmeli miyim yoksa ayrılmalıyım bilmiyorum :26:
forumda genelde zayıflama,güzellik,bakım vb.. gibi şeyler okuyup paylaşırken nasıl oldu anlamadım ama bukonunun içinde buldum kendimi tek tek okudum yazdıklarınızıbizzat yaşıyr gibi yada yanıbaşımda yaşanıyor gibi garip hissettim kendimi.tabi benzer bir olayda benim başımda olunca daha bir başka anlıyor insan karşısındakini.ama ben başarabilmişlerinizden değilim malesef 5 senedir mücadelem devam ediyor gerçi artık inancımda yok.hem tıpkı başlık gib çok seviyorum hemde anlaşamıyorum.bizim başlangımız zaten baştan aşağı imkansızdı.mini etekli,lensli,makyajlı birini ailesi kabullenmemişti.ailesi doğulu ve çok tutucu bir aile.kabullenmedikleri halde nişanlandık,o dönemler çok dolu dizgin bir aşktı bizimkisi engel bilmedik aştık(zannettik).e tabi hala kabullenmeyen aile sonradanda değişmedi kız evine gelmediler sormadılar yaklaşmadılar.sonra nişanlımın istekleri arttı tabi ben farketmeden yavaş yavaş.şuan düşününce ben ben olmaktan çıkıp bambaşka biri haline dönmüşüm diyorum.ama demekki insan sevince yapabiliyormuş.önce giyim tarzım değişti biçok tartışmalardan ayrılıklardan sonra.tabi yine dar kot giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun birşey.makyaj kesinlikle çok sade.lensler atıldı çöpe.telefon kartı her arayan yabancı biri yada özel numaradan sonra ayda bi 5-6 kez değişti halada değişmekte.evden çıkışlarım kısıtlı,mutlaka bi malzeretim önemli bir sebebim olmadıkça zor.eve gelip giden bi erkek akraba misafirimiz bile olsa yanında mutlaka eşi olmalı yada nişanlım bizde olmalı(çünkü kardeşim asker,babam yurtdışında kaptan)annemle akşam yemeğini aramayan,acıkırsak bisküvi çayla geçiştiren biz artık o gelirse mutlaka yemek yapar olduk.bu noktada ona kızmak zor.çünkü ben alıştırdım bunun tadına bak,şunun tadı nasıl olmuş başarmışmıyım yapabilmişmiyim derken o hemen hemen haftanın büyük bir kısmı bizde yemek yemeye alıştı ve artık yapmayınca canım istemeyince bu bir ayrılık sebebi olacak kadar büyüdü.okuduklarınız bir drama gibi gelebilir ama kesinlikle gerçek sevginin sesi.onun değil ama benim sevgimin.çünkü beni benim istediğim gibi,bildiğim gibi sevse gereksiz kıskançlıklar,gereksiz çekip gitmeler yaşamazdık.biz çok yıprandık son 2 senede.uyumlu bir çift olmadığımızı biliyoruz,birbirlerimizin ihtiyaçlarını karşılayamadığımızı ,aynı dili konuşmadığımızı ,farklı coğrafyanın farklı yerlerinde yetişmiş iki insan olduğumuzu biliyoruz ama tüm bunları bilmek bizim tamamen kopmamızı sağlayamıyor.o gitse hatasını anlayıp yine dönüyor,kandırmak için herşeyi yapıyor(hoş affetmeye dünden hazırım)ben sinirlensem bitti desem o yine sarılıyor özürler diliyor.yani anlatamayacağım bir bağ var aramızda.hem çok sevip,hem gerektiği halde ayrılamamanın ne demek olduğunu çok çok iyi anlıyorum.ama öyle büyük problemler yaşamadık(ihanet vs.gibi) bizimkisi ottan sebepler.şimdi benzer olay yaşayanlarınız varsa istemeyen bir aileye gelin olmanın naıl birşey olduğunu anlatabilirmi bana?hani nede olsa ayrılamıyoruz 5 seneyi devirdik öyle yada böyle ama peki ya evlenirsek neler olabilir çok merak ediyorum.kimisi ailesi günün birinde affeder,torun torba için affederler diyor;kimisi affetmez ayak basmaz onlar inat etmeselerdi 5 senedir sizi evlendirirlerdi diyor;kimisi affetselerde aranızı gizliden gizliye bozarlar soğuturlar sana karşı diyor;kimisi ne bilim işte herkez bişey söylüyor sizce göze almalımı,bu savaşı devam ettirip sonuna kadar mücadele etmelimi;yoksa hiç daha fazla kendimi paralamadan bu şehirden uzaklaşmalımı?emin olun bunu çok düşündüm,kendimde acı çekicem ama ben burdayken ne o nede ben onu bırakamıyorum lütfenn cevap
sen en zor kısmı atlattın canım. ayrılmayı başardın kararlıydın ve kararının arkasında durdun. eğer bu cesareti gösterdiysen zaten gerisinide getiriceksin. o güce sahipsin. çok sıkıldığında için daraldığında içindekileri yaz uzun uzun yaz için rahatlayana kadar yaz sonunda öle rahatlamış hafiflemiş hissediceksin ki. ömür boyu mutsuz, huzursuz bir hayat geçirceğini şurda bikaç ay üzülürsün en azından gelecek için kafan rahat olur.
Canım benim keşke açmasaydın telefonu daha kötü etkiledi seni
Ama bunlar değişmiyor değişcem desede aynı hep aynı sadece sözde kalıyor herşey ve en azından seninki gururunu çabuk yendi bak benimkinden ses seda yok ve bugün 14 şubat ve kandil allah hepimizin gönlüne göre versin
forumda genelde zayıflama,güzellik,bakım vb.. gibi şeyler okuyup paylaşırken nasıl oldu anlamadım ama bukonunun içinde buldum kendimi tek tek okudum yazdıklarınızıbizzat yaşıyr gibi yada yanıbaşımda yaşanıyor gibi garip hissettim kendimi.tabi benzer bir olayda benim başımda olunca daha bir başka anlıyor insan karşısındakini.ama ben başarabilmişlerinizden değilim malesef 5 senedir mücadelem devam ediyor gerçi artık inancımda yok.hem tıpkı başlık gib çok seviyorum hemde anlaşamıyorum.bizim başlangımız zaten baştan aşağı imkansızdı.mini etekli,lensli,makyajlı birini ailesi kabullenmemişti.ailesi doğulu ve çok tutucu bir aile.kabullenmedikleri halde nişanlandık,o dönemler çok dolu dizgin bir aşktı bizimkisi engel bilmedik aştık(zannettik).e tabi hala kabullenmeyen aile sonradanda değişmedi kız evine gelmediler sormadılar yaklaşmadılar.sonra nişanlımın istekleri arttı tabi ben farketmeden yavaş yavaş.şuan düşününce ben ben olmaktan çıkıp bambaşka biri haline dönmüşüm diyorum.ama demekki insan sevince yapabiliyormuş.önce giyim tarzım değişti biçok tartışmalardan ayrılıklardan sonra.tabi yine dar kot giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun birşey.makyaj kesinlikle çok sade.lensler atıldı çöpe.telefon kartı her arayan yabancı biri yada özel numaradan sonra ayda bi 5-6 kez değişti halada değişmekte.evden çıkışlarım kısıtlı,mutlaka bi malzeretim önemli bir sebebim olmadıkça zor.eve gelip giden bi erkek akraba misafirimiz bile olsa yanında mutlaka eşi olmalı yada nişanlım bizde olmalı(çünkü kardeşim asker,babam yurtdışında kaptan)annemle akşam yemeğini aramayan,acıkırsak bisküvi çayla geçiştiren biz artık o gelirse mutlaka yemek yapar olduk.bu noktada ona kızmak zor.çünkü ben alıştırdım bunun tadına bak,şunun tadı nasıl olmuş başarmışmıyım yapabilmişmiyim derken o hemen hemen haftanın büyük bir kısmı bizde yemek yemeye alıştı ve artık yapmayınca canım istemeyince bu bir ayrılık sebebi olacak kadar büyüdü.okuduklarınız bir drama gibi gelebilir ama kesinlikle gerçek sevginin sesi.onun değil ama benim sevgimin.çünkü beni benim istediğim gibi,bildiğim gibi sevse gereksiz kıskançlıklar,gereksiz çekip gitmeler yaşamazdık.biz çok yıprandık son 2 senede.uyumlu bir çift olmadığımızı biliyoruz,birbirlerimizin ihtiyaçlarını karşılayamadığımızı ,aynı dili konuşmadığımızı ,farklı coğrafyanın farklı yerlerinde yetişmiş iki insan olduğumuzu biliyoruz ama tüm bunları bilmek bizim tamamen kopmamızı sağlayamıyor.o gitse hatasını anlayıp yine dönüyor,kandırmak için herşeyi yapıyor(hoş affetmeye dünden hazırım)ben sinirlensem bitti desem o yine sarılıyor özürler diliyor.yani anlatamayacağım bir bağ var aramızda.hem çok sevip,hem gerektiği halde ayrılamamanın ne demek olduğunu çok çok iyi anlıyorum.ama öyle büyük problemler yaşamadık(ihanet vs.gibi) bizimkisi ottan sebepler.şimdi benzer olay yaşayanlarınız varsa istemeyen bir aileye gelin olmanın naıl birşey olduğunu anlatabilirmi bana?hani nede olsa ayrılamıyoruz 5 seneyi devirdik öyle yada böyle ama peki ya evlenirsek neler olabilir çok merak ediyorum.kimisi ailesi günün birinde affeder,torun torba için affederler diyor;kimisi affetmez ayak basmaz onlar inat etmeselerdi 5 senedir sizi evlendirirlerdi diyor;kimisi affetselerde aranızı gizliden gizliye bozarlar soğuturlar sana karşı diyor;kimisi ne bilim işte herkez bişey söylüyor sizce göze almalımı,bu savaşı devam ettirip sonuna kadar mücadele etmelimi;yoksa hiç daha fazla kendimi paralamadan bu şehirden uzaklaşmalımı?emin olun bunu çok düşündüm,kendimde acı çekicem ama ben burdayken ne o nede ben onu bırakamıyorum lütfenn cevap
daha evlilik yokken gercek yüzünü göstermesi iyi olmus.birde alisirsa hep sizden alttan almanizi bekleyecek.hersey sevmekle olmuyor.en önemlisi anlasmak.sürekli kavga cikaran ve hep hakli hisseden biriyle gecim olmaz.hayatinizi zehir eder.bagriniza tas basin ayrilin gitsin.
saygi ve dua ile
canım yazdıklarına hayret içinde kaldım. sen sen olmaktan çıkmışsın. kendin için yaşamıyorsun ki. herşeyini ona göre ayarlamışsın. nerde kaldı senin kişiliğin nerde kaldı senin isteklerin. ilişki yaşamak sadece tek tarafın ağır sorumluluklar alması değilki. yeri gelir o alttan alır yeri gelir sen. üstelik bir ilişkinin bitmesinin tek sebebi ihanet yada şiddet değildir. apaçık ortada senin evlensen bile mutsuz olup pişman olacağın. ailesi seni istemiyormuş. sen bukadar değersizmişin ki seni istemeyen bir ailenin içine girmeye çalışıyorsun. istenmedeğim yerde dakka durmam. biraz kendi değerini bil. ilerde evlenirsen bu çocuk seni evden dışarı çıkartmaz. ha evlenmişsin ha hapse girmişsin. farkı olmaz. 5 senedir birlikte olman ilişkini bitiremeyeceğin anlamına gelmez. evlenen insanlar seneler sonrada olsa boşanıyorlar. ilerde o durumlara düşüp başını duvarlara vurmamak için bence yol yakınken dön. insanlar kendilerini niye bukadar ezdirir niye bukadar değersiz hissederde hiçe sayar kendini isteklerini. şaşırıyorum doğrusu. bir evliliğin yürümesi için hatta bir ilişkinin bile yürümesi için aynı şeyleri düşünmeli insan bakış açıları aynı olmalı. bukadar zıt kutuplar mutlu olamaz.
Canım ikimizde bugünleri atalatacağız eminim allah bize yardım edecek
Sen sadece aradıgında açma cnm çünkü bu seni daha zora sokar
kırıcam hattımı. kendime dua ederken sana da ediyorum beni çok iyi anladığını ve yanımda olduğunu biliyorum. çok sağool
canım üzüldüm duruma ya iki ucu ... değnek derler ya aynen o durum bence zamana bırak eğer sen bitirmek istemiyorsan onu kendinden uzaklaştır bence çünkü böylesi hem sana hem ona zarar vericek her türlü acı çekiceksin ama en azından kendini onunla anlaşabilmek için tüketmiceksin şimdi hem kendini yoruyorsun hemde üzülüyorsun ama bence ayrı olursanız ikiniz içinde daha hayırlı olur tabi sevgilin ne düşünüyor bilmiyorum ama erkek her yerde erkek maalesef kendilerine çeki düzen verseler bile yaratılışları gereği bizi anlamaları çok zor maalesef o yüzden karşılılklı anlaşarak bitirmeniz ikiniz içinde daha hayırlı olucak gibi görünüyor burdan bakınca tabi bu benim dışardan bakan biri olarak düşüncem en doğru kararı yine sen kendin vericeksin ama umarım ikiniz içinde hayırlısı olur tatlım
Canm bnm seni en iyi ben anlarım aynı şeyleri yaşıyoruz
İstersen bana özelden msn adresini gönder ordanda konuşuruz
yazdım canım msn adresimi
hayırlısı neyse o olsun canım ya kendini üzme demek isterdim ama nasıl üzmiceksin onu da ben bilmiyorum o yüzden zamana bırakmak gerek sanırım eminim karşına seni anlayan birileri çıkıcaktır
sen tamamen bitirmeye kararlımısınşu an seni o kadar iyi anlıyorum ki ama önce şunu kabullnemke gerekiyor onsuzda yapabiirim. biz hiç ayrı kalmadık bu zamana kadar evet çok zaman değil 8 ay ama alışmıştım fakat olmayınca olmuyo vede ben çok tükendim, yıprandım. seninki 5 sene vede gerçekten allah sabır vermiş sana. bitir dicem sana eminim çok zor olucak ama yıpranıyorsan, eğer sen çaba harcadığında o harcamıyorsa, emek vermiyorsa bitiriceksin. silemiyorsan karalıycaksın
canım yazdıklarına hayret içinde kaldım. sen sen olmaktan çıkmışsın. kendin için yaşamıyorsun ki. herşeyini ona göre ayarlamışsın. nerde kaldı senin kişiliğin nerde kaldı senin isteklerin. ilişki yaşamak sadece tek tarafın ağır sorumluluklar alması değilki. yeri gelir o alttan alır yeri gelir sen. üstelik bir ilişkinin bitmesinin tek sebebi ihanet yada şiddet değildir. apaçık ortada senin evlensen bile mutsuz olup pişman olacağın. ailesi seni istemiyormuş. sen bukadar değersizmişin ki seni istemeyen bir ailenin içine girmeye çalışıyorsun. istenmedeğim yerde dakka durmam. biraz kendi değerini bil. ilerde evlenirsen bu çocuk seni evden dışarı çıkartmaz. ha evlenmişsin ha hapse girmişsin. farkı olmaz. 5 senedir birlikte olman ilişkini bitiremeyeceğin anlamına gelmez. evlenen insanlar seneler sonrada olsa boşanıyorlar. ilerde o durumlara düşüp başını duvarlara vurmamak için bence yol yakınken dön. insanlar kendilerini niye bukadar ezdirir niye bukadar değersiz hissederde hiçe sayar kendini isteklerini. şaşırıyorum doğrusu. bir evliliğin yürümesi için hatta bir ilişkinin bile yürümesi için aynı şeyleri düşünmeli insan bakış açıları aynı olmalı. bukadar zıt kutuplar mutlu olamaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?