Çok seviyorum fakat anlaşamıyoruz,kararsızım..ne yapmalıyım ?

tek umudum zaman. inşallah sarıcam

Evet cnm zaman ikimizinde acılarını dindirecek inş üzerinden 1 ay geçtiği zaman biraz daha iyi oluyor insan geçmesede alışıyorsun sende bu ilk günleri bi atlatırsan cnm daha iyi hissedeceksin yeterki arayıp senin fikirlerini değiştirmeye çalışmasın yarın 14 şubat ve çok zor bir gün sanki beni bekliyor
 

acıylabi zorum olacağını sanmıyorum onunlaykende canımı çok acıtıyodu çünkü benim tek sorunum özlemek. şimdiden o kadar çook özledim ki. dayanabileceğimi bilmesem çok zor geçer bu günler. bu mübarek kandilde inşallah allah geçiricek bu sevgiyi. seninkinide benimkinide ve aşk acısı çeken herkesinkini (amin):26:
 

Amin cnm mübarek günde bugün çok özlemim var ona sarılasım var

Bi kere görsem elini tutsam diyorum ama sonrada diyorum ben ne düşünüyorum

ama özlem çok başka ya
 
Amin cnm mübarek günde bugün çok özlemim var ona sarılasım var

Bi kere görsem elini tutsam diyorum ama sonrada diyorum ben ne düşünüyorum

ama özlem çok başka ya

ayrıldığımızdan beri ağlayamadım ben. içimde bi hüzün var buruk birşeyler var ama bu ayrılık gerekliydi diye ağlayamıyorum bile. benim tek sorunum özlemek olucak biliyorum artık. içimdeki umudu tüketiyorum ben yoketmeye çalışıyorum zor olucak ama geçecek
 

canım aynen bende ayrıldıgımızdan beri hiç ama hiç ağlayamadım zaten ağlamakta istemiyorum

Çünkü beni ağlatacak kişi için üzülmeye değmez bana yaşattıkları hep aklıma geliyor bu sebepten gözyaşı dökemiorum sadece onun varlığını özlüyorum hemde cok
 
dayanamadı aradı daha demin. buluşalım çook özledim dedi. bende ararsan bitireceğimi söylemiştim dedim. dayanamıyorum dedi. değişmiceksin biliyorum bi daha başlamıycaz son sözüm bu dedim. ağlamamak için çok zor tuttum kendimi. kapat telefonu oraya gelicem dedi. hayıır dedim. sonra bana çok seviyorum göremiyosun tükendim kaç gündür ağzıma sigaradan başka bişey koymuyorum dedi. bende bugün kandil dua et allah bu sevgileri içimizden alsın dedim. istemiyorum sensiz olmak dedi. bitti dedim. son sözün bumu dedi. evet bu geri dönüşü yok dedim. bu zamana kadar sana hiç yalvarmadım erkeklik gururumu ayaklar altına alarak yalvarıyorum bitmesin son şans dedi. bu 8 ay boyunca milyon kez şans verdim değişsen onlarda değişirdin dedim. sustu. bitti dedim tekrar ve kapadım telefonu...
 

püfff çok zor yaaaa hemde bugün 14 şubatt
 
canım kararlılığın için seni tebrik ederim. unutma bu günlerin bir daha geri gelmicek. onun için doya doya yaşa seni üzen kıran herşeyi hayatından hiç düşünmeden at. çünkü hiçbirşey senden kymetli değil. insan en değerlilerini kaybedio ailesini anne babasını evladını. ama bir süre sonra ilk günkü acısı kalmıo alışıo gene gülüo gene mutlu oluor. Allah kimseye dayanamayacağı kaldıramayacağı acıyı derdi vermez. herkesin hayatında senin yaşlarında sevdiği aşık olduğu acı çektiği dönemleri olmuştur. benimde olmadı mı sanki ama hepsi geçiyor. hiç kimse bulunmaz hint kumaşı değil. seni el üstünde tutacak senin kıymetini bilecek başına tac edecek biri çıkıcak karşına Allah herkesin alnına birini yazmıştır sonuçta. bunları düşün olur mu canım. kendini daha az yıprat ve unutma bunu yaşayan tek insan sen değilsin daha ağır acılardan geçen ve sonunda mutluluğu yakalayan binlerce insan var
 
evet hele sesini duyduktan sonra ne kadar özlediğini anlamak vede buna rağmen bitti demek bugün kandil ve şu an ezanda okunuyo rabbim onu alsın içimden

canım benim ne zor yaa sewrken ayrılmak vermicekmisn artık ona şans tamamen bitirdnmi baksana nekadar pişman olmuş gerçi 2gün sonra aynı oluyolar ama
 
bi şarkı varya UNUTURSUN İÇİN YANA YANA die tam senlik şuanda ama sen böle bi karar verdiysen allah yolunu açık etsin canın yancak ama inş geççek
 


sadece bunu bilmek bile rahatlatıyor aslında. geçecek diye teselli etmek değilde, nasılsa geçiyor demek yani. zor zamanların beni beklediğini biliyorum. ama bende daha dirayetli olmaya çalışacağım. bu zamana kadar ondan ayrılmayı hiç beceremedim ben. her seferinde bu son şans diye diye giden benden gitti. bu sefer ayrılığın yanına farkındalığıda ekledim. her şeyin farkındayım artık. sadece sabır..
 
canım benim ne zor yaa sewrken ayrılmak vermicekmisn artık ona şans tamamen bitirdnmi baksana nekadar pişman olmuş gerçi 2gün sonra aynı oluyolar ama

çok kararlıyım. inan değişeceğine dair ufacık bi umudum olsa dönerim. onu üzmek bile beni o kadar çok kahrediyo ki. ama elimden bişey elmiyo onu üzmemek adına kendimi çok üzdüm ben. daha ne kadar tükenebilirim..
 

ozaman cnm allah hakkında hayırlısnı versin yeni bir yola çıkmışşsın madem kendini üzmemeye kahretmemeye çalış sonra çok zor toparlanırsın giden geri gelmio gençliğimiz üzlmekle geçiyo valla
 

üzmemeye çalışsamda başaramayacağımı biliyorum. fakat kahrolmamak elimde vede bunu iyi kullanmaya çalışıyorum. içimde tekrarladığım bi cümle var hep: herşey güzel olacak...
 
forumda genelde zayıflama,güzellik,bakım vb.. gibi şeyler okuyup paylaşırken nasıl oldu anlamadım ama bukonunun içinde buldum kendimi tek tek okudum yazdıklarınızı bizzat yaşıyr gibi yada yanıbaşımda yaşanıyor gibi garip hissettim kendimi.tabi benzer bir olayda benim başımda olunca daha bir başka anlıyor insan karşısındakini.ama ben başarabilmişlerinizden değilim malesef 5 senedir mücadelem devam ediyor gerçi artık inancımda yok.hem tıpkı başlık gib çok seviyorum hemde anlaşamıyorum.bizim başlangımız zaten baştan aşağı imkansızdı.mini etekli,lensli,makyajlı birini ailesi kabullenmemişti.ailesi doğulu ve çok tutucu bir aile.kabullenmedikleri halde nişanlandık,o dönemler çok dolu dizgin bir aşktı bizimkisi engel bilmedik aştık(zannettik).e tabi hala kabullenmeyen aile sonradanda değişmedi kız evine gelmediler sormadılar yaklaşmadılar.sonra nişanlımın istekleri arttı tabi ben farketmeden yavaş yavaş.şuan düşününce ben ben olmaktan çıkıp bambaşka biri haline dönmüşüm diyorum.ama demekki insan sevince yapabiliyormuş.önce giyim tarzım değişti biçok tartışmalardan ayrılıklardan sonra.tabi yine dar kot giyiyorum ama üzerine mutlaka uzun birşey.makyaj kesinlikle çok sade.lensler atıldı çöpe.telefon kartı her arayan yabancı biri yada özel numaradan sonra ayda bi 5-6 kez değişti halada değişmekte.evden çıkışlarım kısıtlı,mutlaka bi malzeretim önemli bir sebebim olmadıkça zor.eve gelip giden bi erkek akraba misafirimiz bile olsa yanında mutlaka eşi olmalı yada nişanlım bizde olmalı(çünkü kardeşim asker,babam yurtdışında kaptan)annemle akşam yemeğini aramayan,acıkırsak bisküvi çayla geçiştiren biz artık o gelirse mutlaka yemek yapar olduk.bu noktada ona kızmak zor.çünkü ben alıştırdım bunun tadına bak,şunun tadı nasıl olmuş başarmışmıyım yapabilmişmiyim derken o hemen hemen haftanın büyük bir kısmı bizde yemek yemeye alıştı ve artık yapmayınca canım istemeyince bu bir ayrılık sebebi olacak kadar büyüdü.okuduklarınız bir drama gibi gelebilir ama kesinlikle gerçek sevginin sesi.onun değil ama benim sevgimin.çünkü beni benim istediğim gibi,bildiğim gibi sevse gereksiz kıskançlıklar,gereksiz çekip gitmeler yaşamazdık.biz çok yıprandık son 2 senede.uyumlu bir çift olmadığımızı biliyoruz,birbirlerimizin ihtiyaçlarını karşılayamadığımızı ,aynı dili konuşmadığımızı ,farklı coğrafyanın farklı yerlerinde yetişmiş iki insan olduğumuzu biliyoruz ama tüm bunları bilmek bizim tamamen kopmamızı sağlayamıyor.o gitse hatasını anlayıp yine dönüyor,kandırmak için herşeyi yapıyor(hoş affetmeye dünden hazırım)ben sinirlensem bitti desem o yine sarılıyor özürler diliyor.yani anlatamayacağım bir bağ var aramızda.hem çok sevip,hem gerektiği halde ayrılamamanın ne demek olduğunu çok çok iyi anlıyorum.ama öyle büyük problemler yaşamadık(ihanet vs.gibi) bizimkisi ottan sebepler.şimdi benzer olay yaşayanlarınız varsa istemeyen bir aileye gelin olmanın naıl birşey olduğunu anlatabilirmi bana?hani nede olsa ayrılamıyoruz 5 seneyi devirdik öyle yada böyle ama peki ya evlenirsek neler olabilir çok merak ediyorum.kimisi ailesi günün birinde affeder,torun torba için affederler diyor;kimisi affetmez ayak basmaz onlar inat etmeselerdi 5 senedir sizi evlendirirlerdi diyor;kimisi affetselerde aranızı gizliden gizliye bozarlar soğuturlar sana karşı diyor;kimisi ne bilim işte herkez bişey söylüyor sizce göze almalımı,bu savaşı devam ettirip sonuna kadar mücadele etmelimi;yoksa hiç daha fazla kendimi paralamadan bu şehirden uzaklaşmalımı?emin olun bunu çok düşündüm,kendimde acı çekicem ama ben burdayken ne o nede ben onu bırakamıyorum lütfenn cevap
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…