Kızlar merhaba,
Dört yıl önce eski erkek arkadaşımla tanıştım. Bana en baştan beri ilişkide huzur vermedi ama benim ilk ilişkimdi ve çok inançlıydım. Sabrettim, sevdim, düzeleceğini umdum. Bu en büyük hatamdı tabi ki. Yıllar içinde beni çok kez kırdı, kötü bir sevgili oldu, en yakın arkadaşımla arkamdan iş çevirdi, bir kaç kez başkalarıyla mesajlaştığını gördüm. Ama hep geri döndü sevdiğini söyleyip, ben de düzeleceğine inanıp affettim. Ama son bir yılda düzelmektense daha da kötü gitti. Bu sefer sadık olmuştu ama sürekli arıza çıkarıyordu ben de sinirden eski soğukkanlılığımı kaybettim. Yüzüne sürekli yaptıklarını vurdum.
Hiç arayıp sormayınca en son ayrılmak istediğimi söyledim. Ama umudum bu sefer ben kaçınca onun kovalamasıydı. Fakat sağolsun beni sürekli 5 kilo aldım diye (onu da ilişkinin stresinden aldım) ezen, hiç birşeyimi beğenmeyen ve evlilikten korkarım ben diyen adam gördüğü ilk kızla ciddi ilişkiye başladı. Kız ne güzel, ne zayıf ne de onun tarzı ama koymuş bi kere kafasına. Bir ayda annesi babasıyla tanıştırmış. Ben bu adamın dört yıldır yemesini içmesini işini gücünü düşünen birisi oldum. Bunu mu hakettim diyorum. Düzelmeye niyeti vardıysa niye benim için emek vermedi diyorum. En çok canımı yakan da, ben farklı bir ülkeye taşındım yanıma sadece bir kere geldi iki yıl boyunca ama bi aylık sevgilis için daha uzak bir ülkeden türkiyeye gelmiş. Benim için vermediği her emeği ona veriyor şimdi ve bu kadar acı çektirip düzelmeye başkasında karar vermesi çok canımı yakıyor.
şöyle diyim, bi kaşık suda boğsam ölüm haberini alsam mutlu olacak gibiyim şu aralar. Ne yapayım bir akıl verin bana, lütfen yardım edin.....
Dört yıl önce eski erkek arkadaşımla tanıştım. Bana en baştan beri ilişkide huzur vermedi ama benim ilk ilişkimdi ve çok inançlıydım. Sabrettim, sevdim, düzeleceğini umdum. Bu en büyük hatamdı tabi ki. Yıllar içinde beni çok kez kırdı, kötü bir sevgili oldu, en yakın arkadaşımla arkamdan iş çevirdi, bir kaç kez başkalarıyla mesajlaştığını gördüm. Ama hep geri döndü sevdiğini söyleyip, ben de düzeleceğine inanıp affettim. Ama son bir yılda düzelmektense daha da kötü gitti. Bu sefer sadık olmuştu ama sürekli arıza çıkarıyordu ben de sinirden eski soğukkanlılığımı kaybettim. Yüzüne sürekli yaptıklarını vurdum.
Hiç arayıp sormayınca en son ayrılmak istediğimi söyledim. Ama umudum bu sefer ben kaçınca onun kovalamasıydı. Fakat sağolsun beni sürekli 5 kilo aldım diye (onu da ilişkinin stresinden aldım) ezen, hiç birşeyimi beğenmeyen ve evlilikten korkarım ben diyen adam gördüğü ilk kızla ciddi ilişkiye başladı. Kız ne güzel, ne zayıf ne de onun tarzı ama koymuş bi kere kafasına. Bir ayda annesi babasıyla tanıştırmış. Ben bu adamın dört yıldır yemesini içmesini işini gücünü düşünen birisi oldum. Bunu mu hakettim diyorum. Düzelmeye niyeti vardıysa niye benim için emek vermedi diyorum. En çok canımı yakan da, ben farklı bir ülkeye taşındım yanıma sadece bir kere geldi iki yıl boyunca ama bi aylık sevgilis için daha uzak bir ülkeden türkiyeye gelmiş. Benim için vermediği her emeği ona veriyor şimdi ve bu kadar acı çektirip düzelmeye başkasında karar vermesi çok canımı yakıyor.
şöyle diyim, bi kaşık suda boğsam ölüm haberini alsam mutlu olacak gibiyim şu aralar. Ne yapayım bir akıl verin bana, lütfen yardım edin.....