Çok takıntılıyım.

Merhaba,
Konu özetliyor aslında. İnanılmaz takıntılı bi insanım. Belki incir çekirdeğini doldurmayacak bi konu üzerine günlerimi gecelerimi vererek düşünüyorum. Olumlu olumsuz senaryolar çiziyorum kendimi o senaryoda oyuncu yapıp birde üstüne oturup ağlayıp yas tutuyorum.
hayatımın ufacık bi evresinde bile amaaann be napalım olmazsa olmazsa diyemedim mesela. Her şeyi muntazam eksiksiz ve hatasız yapmalıyım insanlar ne düşünürü resmen hayat mantalitem haline getirdim kendimden cok insanların düşüncelerini önemser oldum.
Bir şeye sormaya çekiniyorum.Sanki ben bunu bilmeliymişim mecburmuşum gibi hissediyorum sanki bilmediğimi düşünürlerse beni aptal zannederlermiş gibi geliyor. Cok yoruluyorum bir iki online danışmanlık hizmeti aldım ama yeterli gelmedi. Ben kurmaya devam ediyorum anlayacağınız. Ve inanılmaz sıkıcı bi insan oldum ben olsam benim yanımda oturmak sohbet etmek vakit geçirmek istemezdim. Ne yapacağım lütfen akıl verin :KK43:
Siz = Ben valla anlattığınız sorunların tümü bende de mevcut hem de yıllardır ve bana göre yalnızlık en büyük etken, arkadaşlarınız yada yakın bir dostunuz varsa bir araya gelip vakit geçirmenizi öneririm. Maalesef benim ne arkadaşım var ne de vakit geçirebileceğim bir alan, eğer sizin imkanınız varsa mutlaka yapın derim, ayrıca yeni bir uğraş edinin mutlaka, vaktinizi çok iyi değerlendirin, boş geçirmeyin böylece takıntılı düşüncelerinizden biraz olsun uzaklaşırsınız, tecrübeyle sabit.
 
Merhaba,
Konu özetliyor aslında. İnanılmaz takıntılı bi insanım. Belki incir çekirdeğini doldurmayacak bi konu üzerine günlerimi gecelerimi vererek düşünüyorum. Olumlu olumsuz senaryolar çiziyorum kendimi o senaryoda oyuncu yapıp birde üstüne oturup ağlayıp yas tutuyorum.
hayatımın ufacık bi evresinde bile amaaann be napalım olmazsa olmazsa diyemedim mesela. Her şeyi muntazam eksiksiz ve hatasız yapmalıyım insanlar ne düşünürü resmen hayat mantalitem haline getirdim kendimden cok insanların düşüncelerini önemser oldum.
Bir şeye sormaya çekiniyorum.Sanki ben bunu bilmeliymişim mecburmuşum gibi hissediyorum sanki bilmediğimi düşünürlerse beni aptal zannederlermiş gibi geliyor. Cok yoruluyorum bir iki online danışmanlık hizmeti aldım ama yeterli gelmedi. Ben kurmaya devam ediyorum anlayacağınız. Ve inanılmaz sıkıcı bi insan oldum ben olsam benim yanımda oturmak sohbet etmek vakit geçirmek istemezdim. Ne yapacağım lütfen akıl verin :KK43:
Sana burdan yardım etmeniz imkansız
Uzmanından destek almalısınız öyle 1-2 seans değil güzelce uzun süre.
Bu duyguyla yaşamak çok ağır olmalı kendinizi düşünün bir gün kuş gibi hafiflemiş olmayı istemez misiniz ?
 
Bunun için en kesin çözümlerden birisi gerçekten kendinize uğraş bulmanız olur. Bir hayvan sahiplenebilirsiniz tüm gün onunla uğraşacağınız için boş düşüncelerinize zaman kalmayacaktır. Veya bir kursa gidebilirsiniz. Boyama seramik gibi şeylerle uğraşabilirsiniz.
Aslında gün içerisinde zaten cok yoğun çalışıyorum ama yinede diyorum ya düşünecek o fırsatı mutlaka yaratıyorum kendime. Cok kötü durumdayım ya olumsuz bişi duymaya resmen tahammülüm yok düşüncesi bile etkiliyor hemen kalbim çarpıyor terlemeye başlıyorum.
 
Eşim de öyle bir kelimeme günlerini verir takar kurar tartışır yani ben nefret ediyorum onun o huyundan bir gün ayrılırsak bu yüzden ayrılırız heralde. O kadar takıntılı ki duvardaki saatin baskısının içine girer bi sorun var mı diye. Ve bulurda. Tırnak ucumdaki tırtıkları bile görüyor. Bıyıklarımın çıktığını ilk ondan öğreniyorum meselaa :KK70: Bir an önce vazgeç bu huyundan inanılmaz yorucu karşı taraf için destek al mutlaka.
Cok cok yorucu olduğunun farkındayım beni bu kadar yoran şey karşımdaki kişiyi nasıl üzüp yoruyordur tahmin edebiliyorum ama inanın elimde değil. Yani görüştüğüm psikologlar aile yapısı ile ilgili olduğunu biraz boşvermeyi öğrenmem gerektiğini söylüyor her fırsatta ama yapamıyorum ki yapmak istesemde yapamıyorum
 
Destek almaya devam edin fakat kendiniz de çaba gösterin...Değnekler sizi tek başına yürütmez enerji sarfetmelisiniz..!
Takıntılarla alakalı kitaplar okuyun...Açık hava da yürüyüş yapın..Hayatta meşkaleniz olsun...Dikiş gibi...Ya da başka bir meşkale...Ama mutlaka bir uğraşınız olsun...Örneğin; kendinize takım örme şapka,atkı vs.yapabılırsınız...Gece gündüz insan bitirmek için kafayı takıyor...Böyle böyle uğraşılar belkı iyi gelebilir...
Destek almaya devam edeceğim. Hatta gerek görülürse bi psikiyatrı ile görüşüp ilaç verilmesine yönelik konuşacağım. Çünkü inanılmaz kalitesiz bi yaşam benimkisi. Dar ediyorum dünyayı kendime yine alıkoyamıyorum bu düşüncelerden kendimi
 
Siz = Ben valla anlattığınız sorunların tümü bende de mevcut hem de yıllardır ve bana göre yalnızlık en büyük etken, arkadaşlarınız yada yakın bir dostunuz varsa bir araya gelip vakit geçirmenizi öneririm. Maalesef benim ne arkadaşım var ne de vakit geçirebileceğim bir alan, eğer sizin imkanınız varsa mutlaka yapın derim, ayrıca yeni bir uğraş edinin mutlaka, vaktinizi çok iyi değerlendirin, boş geçirmeyin böylece takıntılı düşüncelerinizden biraz olsun uzaklaşırsınız, tecrübeyle sabit.
Sizide cok yoruyor değil mi bu durum?
Mutlaka en kötü senaryoyu çizmiş oluyorsunuz değil mi?
Şu şunu doğurur bu olursa böyle olur diye diye olmayacak ne varsa düşünerek olduruyorum çekiyorum üzerime. Sonra ağla babam ağla.
Çözümmüş gibi. Aslında tüm sıkıntımın sorunlarımın farkındayım ama çözüme kavuşamıyorum. İnternette şahit olmustum böyle hıçkıra hıçkıra ağlama seanslı terapiler yapılıyormuş tekniğin adını bilmiyorum öyle bir şeye ihtiyacım var içimi boşaltmak için bence
 
Sizide cok yoruyor değil mi bu durum?
Mutlaka en kötü senaryoyu çizmiş oluyorsunuz değil mi?
Şu şunu doğurur bu olursa böyle olur diye diye olmayacak ne varsa düşünerek olduruyorum çekiyorum üzerime. Sonra ağla babam ağla.
Çözümmüş gibi. Aslında tüm sıkıntımın sorunlarımın farkındayım ama çözüme kavuşamıyorum. İnternette şahit olmustum böyle hıçkıra hıçkıra ağlama seanslı terapiler yapılıyormuş tekniğin adını bilmiyorum öyle bir şeye ihtiyacım var içimi boşaltmak için bence
Kesinlikle öyle beni de çok yoruyor ve bu durum benim kişilik özelliklerime de yansıyor, içe dönük, sessiz, insanlarla konuşmaktan çekinen, topluma giremeyen birisiyim ben, haksızlık karşısın da bile çekingenliğim yüzünden kendimi savunamıyorum, insanlar benimle alay edecek, yargılayacaklar gibi hissediyorum. Hayatıma başkalarının benim hakkımdaki düşünceleri yönveriyor, insanların ne dediği ne yaptığı çok umurumda keşke olmasa.
 
Kesinlikle öyle beni de çok yoruyor ve bu durum benim kişilik özelliklerime de yansıyor, içe dönük, sessiz, insanlarla konuşmaktan çekinen, topluma giremeyen birisiyim ben, haksızlık karşısın da bile çekingenliğim yüzünden kendimi savunamıyorum, insanlar benimle alay edecek, yargılayacaklar gibi hissediyorum. Hayatıma başkalarının benim hakkımdaki düşünceleri yönveriyor, insanların ne dediği ne yaptığı çok umurumda keşke olmasa.
Kesinlikle bende aynı durumdayım, psikoloğa gidiyor musunuz peki?
 
Back
X