Çok Üzgünüm, Verilmiş Sadakam Varmış

unutmak .!.:

Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu ve herkesin içinde iltifatlar ediyordu, bu kişiye herkes çok saygı duyuyordu. Efendi gibiydi.

Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi toplayıp bakışlarımla belli etmek istedim ve gerçekten uzunca bakıştık. Hatta onu çağıran insanlara bakmayıp bana bakmaya devam etti.

Sonra kısa bir muhabbet ettik. “Bana hasta olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, üzüntü olunca ağrılarının arttığını” söyledi. Sonra havadan sudan konuştuk, sürekli romantik gülümsüyorduk.

Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.

Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansözmüş. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.

Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, benim kinci biri olduğumu bilmiyordu. Yüzü kıpkırmızı oldu, bana sinirli bakıp gitti.

Ertesi gün dersten önce arkadaşımın önemli bir sorusunu istemeyerek sormak zorunda kaldım, kısaca sinirle cevaplayıp kalkıp gitti.

Ben de “hem suçlu, hem güçlü” diye düşündüm. Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.

Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.

Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? İlgi, iltifat, bakış… Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…

Genişletmek için tıkla...

unutmak .!.:

Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu ve herkesin içinde iltifatlar ediyordu, bu kişiye herkes çok saygı duyuyordu. Efendi gibiydi.

Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi toplayıp bakışlarımla belli etmek istedim ve gerçekten uzunca bakıştık. Hatta onu çağıran insanlara bakmayıp bana bakmaya devam etti.

Sonra kısa bir muhabbet ettik. “Bana hasta olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, üzüntü olunca ağrılarının arttığını” söyledi. Sonra havadan sudan konuştuk, sürekli romantik gülümsüyorduk.

Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.

Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansözmüş. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.

Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, benim kinci biri olduğumu bilmiyordu. Yüzü kıpkırmızı oldu, bana sinirli bakıp gitti.

Ertesi gün dersten önce arkadaşımın önemli bir sorusunu istemeyerek sormak zorunda kaldım, kısaca sinirle cevaplayıp kalkıp gitti.

Ben de “hem suçlu, hem güçlü” diye düşündüm. Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.

Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.

Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? İlgi, iltifat, bakış… Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…

Genişletmek için tıkla...

unutmak .!.:

Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu ve herkesin içinde iltifatlar ediyordu, bu kişiye herkes çok saygı duyuyordu. Efendi gibiydi.

Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi toplayıp bakışlarımla belli etmek istedim ve gerçekten uzunca bakıştık. Hatta onu çağıran insanlara bakmayıp bana bakmaya devam etti.

Sonra kısa bir muhabbet ettik. “Bana hasta olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, üzüntü olunca ağrılarının arttığını” söyledi. Sonra havadan sudan konuştuk, sürekli romantik gülümsüyorduk.

Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.

Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansözmüş. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.

Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, benim kinci biri olduğumu bilmiyordu. Yüzü kıpkırmızı oldu, bana sinirli bakıp gitti.

Ertesi gün dersten önce arkadaşımın önemli bir sorusunu istemeyerek sormak zorunda kaldım, kısaca sinirle cevaplayıp kalkıp gitti.

Ben de “hem suçlu, hem güçlü” diye düşündüm. Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.

Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.

Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? İlgi, iltifat, bakış… Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…

Genişletmek için tıkla...

unutmak .!.:

Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu ve herkesin içinde iltifatlar ediyordu, bu kişiye herkes çok saygı duyuyordu. Efendi gibiydi.

Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi toplayıp bakışlarımla belli etmek istedim ve gerçekten uzunca bakıştık. Hatta onu çağıran insanlara bakmayıp bana bakmaya devam etti.

Sonra kısa bir muhabbet ettik. “Bana hasta olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, üzüntü olunca ağrılarının arttığını” söyledi. Sonra havadan sudan konuştuk, sürekli romantik gülümsüyorduk.

Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.

Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansözmüş. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.

Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, benim kinci biri olduğumu bilmiyordu. Yüzü kıpkırmızı oldu, bana sinirli bakıp gitti.

Ertesi gün dersten önce arkadaşımın önemli bir sorusunu istemeyerek sormak zorunda kaldım, kısaca sinirle cevaplayıp kalkıp gitti.

Ben de “hem suçlu, hem güçlü” diye düşündüm. Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.

Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.

Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? İlgi, iltifat, bakış… Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…

Genişletmek için tıkla...

unutmak .!.:

Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu ve herkesin içinde iltifatlar ediyordu, bu kişiye herkes çok saygı duyuyordu. Efendi gibiydi.

Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi toplayıp bakışlarımla belli etmek istedim ve gerçekten uzunca bakıştık. Hatta onu çağıran insanlara bakmayıp bana bakmaya devam etti.

Sonra kısa bir muhabbet ettik. “Bana hasta olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, üzüntü olunca ağrılarının arttığını” söyledi. Sonra havadan sudan konuştuk, sürekli romantik gülümsüyorduk.

Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.

Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansözmüş. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.

Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, benim kinci biri olduğumu bilmiyordu. Yüzü kıpkırmızı oldu, bana sinirli bakıp gitti.

Ertesi gün dersten önce arkadaşımın önemli bir sorusunu istemeyerek sormak zorunda kaldım, kısaca sinirle cevaplayıp kalkıp gitti.

Ben de “hem suçlu, hem güçlü” diye düşündüm. Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.

Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.

Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? İlgi, iltifat, bakış… Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…

Genişletmek için tıkla...