Herkese merhaba. Sizlere içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim.
Bugün çok acı çekiyorum. 30 yaşındayım, kursa gidiyorum, dört aydır kursta bir erkek bana çok iyi davranıyordu.Zamanla hoşlanmaya başladım, geçen hafta cesaretimi topladım, belli ettim, anladı. Sonra muhabbet ettik. Dersten önce bir şey oldu, bana laf arasında “Çok safsın, çok masumsun,” dedi, ben de şüphelenmeye başladım.
Daha sonra herkesin içinde yılbaşında bir yere gitmekten bahsedip güldü. “Neden orası” dediklerinde cevap veremedi. Bana böyle çekinerek baktı, sonraki günlerde öğrendim, meğer dansöze gitmiş, benden sakladı. Benim kıskanacağımı biliyordu. Ona bunu söyleyince çok şaşırdı, ne cevap vereceğini bilemedi, şaşkınlığı geçince “Ben öyle şeyler yapmam,” deyip güldü. Bu arada dansöz mesleğine laf söylemiyorum. Yanlış anlamayın. Ama ben onunla konuşmayı bıraktım. Bakmıyordum bile.
Ertesi gün bana selam verdi, ben selamını almadım. Çok şaşırdı, bana sinirli bakıp gitti.
Aradan birkaç gün geçti ve bugün geldi.
Bugün ne oldu biliyor musunuz? Sınıfta arkadaşlarına yüksek sesle bir kızla tanıştığını, onunla buluşacağını söyledi. Bana sürekli iltifat eden, birkaç gün önce bakışlarıma karşılık veren bu kişi. Ben belli etmedim, ama çok kötü oldum, güçlü ve normal durmaya çalıştım.
Çok üzgünüm, bu erkekler neden böyle? Beni sevmek zorunda değil tabi ki ama neden ümit verdi? Sizce benimle oynadı mı ya da benim canım acısın diye yalan mı söylüyor? Verilmiş sadakam varmış diyorum, birkaç günde insan nasıl böyle değişir? Çok acı çekiyorum.
Sizlere şimdiden teşekkür ederim…