Çok üzgünüm

Prensescann .!.:

Arkadaşlar terapi seansı ayarlamaya çalışıyorum ama içim içime sığmıyor
Ağlıyorum dayanamıyorum anlatacak sığınacak kimsem yok ve güya evliyim işte
Kendi kök ailem kardeşlerim eşim herkesle sorun yaşıyorum ... çok hassasım .. çok vericiyim ... ve herkese ben iyi bir insanım imajı çizmeye çalışmaktan yoruldum ... kendimi anlatmaktan neden yani neden bu durumdayım ya anlaşılmak istiyorum ama olmuyor , inanılmaz yalnızım kimseye kendimi anlatamıyorum üstünde öyle bir baskı hissediyorum ki herkesle iyi olmak İçin hep ben adım atıp hep ben yapıcı olmak zorundaymışım gibi
Diğer türlüsünde zaten içim rahat değil
Kök aileme ve evliliğime verdiğim karşılıksız emeklerden tükendim bittim , konuşacak anlatalavak kimsem yok yok yok çok üzgünüm

Genişletmek için tıkla...

Zaren .!.:

Bir zaman sonra erkek kardeşimin düşeceği durum Bekarkende hep vericiydi ama, biz ailesi olunca bunu kullanmadık, aksine üzülürdüm haline. Eskiden bizim bir iş yeri vardı, bu kardeşimde bekar üniversiteliydi bir ara is yeri ile ilgilendi, uykusuz kaldı vs. Yani çok emek verdi. Maaş zamanı şakasına "Bu ay durum kötü, sana para vermeyeceğim" dedim "Tamam abla" dedi. Hayır yani bir kendini savun, ya da sonra ver abla falan de ama, yok! Geceleri uyumamışsın, sosyal hayatın bitmiş, eşşek gibi çalışmıssın bir hak ara ama degil mi? Hem sinirlendim, hem üzüldüm.

Şimdi evliliğinde de aynı. Biz ailesi olarak kullanmadık ama, eşi sırtından inmez.

Genişletmek için tıkla...