- 30 Ocak 2011
- 1.529
- 448
- 323
Uzun zamandır o kadar çok sorun ve sıkıntı ile ugrasiyordum ki .Benim başımı yiyeceksiniz çok üzülüyorum dedim. Annemin şikayetleri eşimin vurdumduymazliklari ve hastalığımı öğrendiğim halde aynı şeyler.
Evim o kadar küçük ve eşya çok ki çoğu dolap kapısı açılmıyor çekmeceler çekilmiyor. Bir tişört alirken hersey üstüme devriliyor.Esime 3 yıldır evimi değiştirelim dedikçe haline şükret 1 odalı evde yasayanlar var diyip konuyu kapatıyordu. Tabi beyimiz evde sadece uyuyup yemek yiyordu..Evin
içinde ağırlıkları kaldıran bendim.Kapinin önünden damacanalari bile almıyordu.Bazalari kaldırıp eşya almak zorunda olan bendim.Ama şikayet edince şukursuzlukle sucluyordu.Halbuki ikimizde çalışıp 24 bin maaş eve giriyor.Ama kendinin ne bok yediği belli değil.Bitcoin oynuyordu. Sonra 5 bin kira mi vereceğiz 300 aidat mi ödeyeceğiz. Ya dedim artık kanserim rahat yasayim ne desin sen bu durumda bunu mu düşünüyorsun .Pes....
Tabi hastane sureci hep yanımda..mecbur... mesela ben yildonumu ve dogumgunumlerini kutlamayı çok severim mutlu olurum.Esim hep unutur ve önemsemez.Ben kızınca kavga çıkar. Simdi ne oldu çocuğumun doğum gününde hastaneye yattım annemin dogumgununde kanser oldugumu öğrendim. Nolsun bana ohh mu olsun.
Kucuk mutluluklar çok görüldü ama daha neler neler anlatsam kitap olur ama annemin üstüme gelmeleri eşimin ilgisiz ve sevgisizligi beni hasta etti. Eşim için sadece dışarı karşı görünen aile tablosuydum.Ama arkadaşları onu çok iyi bilir o harika cok düşünceli herkesin yardımına koşar.Ama evde umursamaz yine balkonda sigarası ile arkadaşları ile telefonda konuşuruz.Rahatsiz oldugumu söylesem kıyamet kopar. Cinsellik desen arkasını dönüp yatar yanında seksi gebelikte dolaşsam bakmaz. İşte bunlar beni bitirdi .Bosanip ailemin yanına gitsem annemin de çenesi bitmiyor o da benim icimi parçaladı.Cocugu birakip az nefes dışarı almak içi çıksam bu saate kadar nerelerdeydin. Beni bitirdiler olan bana ve çocuğuma oldu. Ama atlatmak istiyorum.Lutfen yaşayan varsa bana yardımcı olsun.Bu kronik durum bitsin.
Evim o kadar küçük ve eşya çok ki çoğu dolap kapısı açılmıyor çekmeceler çekilmiyor. Bir tişört alirken hersey üstüme devriliyor.Esime 3 yıldır evimi değiştirelim dedikçe haline şükret 1 odalı evde yasayanlar var diyip konuyu kapatıyordu. Tabi beyimiz evde sadece uyuyup yemek yiyordu..Evin
içinde ağırlıkları kaldıran bendim.Kapinin önünden damacanalari bile almıyordu.Bazalari kaldırıp eşya almak zorunda olan bendim.Ama şikayet edince şukursuzlukle sucluyordu.Halbuki ikimizde çalışıp 24 bin maaş eve giriyor.Ama kendinin ne bok yediği belli değil.Bitcoin oynuyordu. Sonra 5 bin kira mi vereceğiz 300 aidat mi ödeyeceğiz. Ya dedim artık kanserim rahat yasayim ne desin sen bu durumda bunu mu düşünüyorsun .Pes....
Tabi hastane sureci hep yanımda..mecbur... mesela ben yildonumu ve dogumgunumlerini kutlamayı çok severim mutlu olurum.Esim hep unutur ve önemsemez.Ben kızınca kavga çıkar. Simdi ne oldu çocuğumun doğum gününde hastaneye yattım annemin dogumgununde kanser oldugumu öğrendim. Nolsun bana ohh mu olsun.
Kucuk mutluluklar çok görüldü ama daha neler neler anlatsam kitap olur ama annemin üstüme gelmeleri eşimin ilgisiz ve sevgisizligi beni hasta etti. Eşim için sadece dışarı karşı görünen aile tablosuydum.Ama arkadaşları onu çok iyi bilir o harika cok düşünceli herkesin yardımına koşar.Ama evde umursamaz yine balkonda sigarası ile arkadaşları ile telefonda konuşuruz.Rahatsiz oldugumu söylesem kıyamet kopar. Cinsellik desen arkasını dönüp yatar yanında seksi gebelikte dolaşsam bakmaz. İşte bunlar beni bitirdi .Bosanip ailemin yanına gitsem annemin de çenesi bitmiyor o da benim icimi parçaladı.Cocugu birakip az nefes dışarı almak içi çıksam bu saate kadar nerelerdeydin. Beni bitirdiler olan bana ve çocuğuma oldu. Ama atlatmak istiyorum.Lutfen yaşayan varsa bana yardımcı olsun.Bu kronik durum bitsin.