Süpersiniz. Hep yapmak istedğim ama yapamadığım şey bu. Edene ederi kadar değer vermek. Vefasızlıklardan dolayı üzülmemek. Ben tam tersiyim ne yazık ki.Konu sahibi arkadaşım bende aynen senin gibiyim. Gidenler suçlu bile olsa arkalarından üzülüp kendimi sorguluyorum. Keşke insanlar onlara verilen değerin kıymetini bilebilse.Bana vefa etmeyene ben hiç vefa etmem.
Resim bile saklamam. Çünkü görmesem de olur.
Bence siz de öyle yapın.
He çok bilir arkadaşımÖnceden muhteşem anılarının olduğu insanlarla (arkadaş, eş, dost vs) sonradan yabancı olmak ne garip. Bir de o zamanki fotoğraf veya videolarınıza baktığınız zaman içinizde oluşan boşluk çok kötü. Az önce arşivime bakınayım derken bunu hissettim bu saatte de yazacak kimse yok diye buraya yazdım. Göğsümün orta yerine kocaman bir şey oturdu resmen. Keşke hiç böyle olmasa, insanlar verilen değer karsısında kıymet bilir olsa ama olmuyor maalesef...
O yüzden mümkün olduğu kadar az insanı hayatına dahil etmeli. Gerçekten hakedene yakınlık göstermeli. Ben bu konuda çok seçiciyim tam içime sinmeyen insanlarla samimi olamıyorum. Hep mesafeliyim. Samimi olduklarimla kardes gibiyiz.Önceden muhteşem anılarının olduğu insanlarla (arkadaş, eş, dost vs) sonradan yabancı olmak ne garip. Bir de o zamanki fotoğraf veya videolarınıza baktığınız zaman içinizde oluşan boşluk çok kötü. Az önce arşivime bakınayım derken bunu hissettim bu saatte de yazacak kimse yok diye buraya yazdım. Göğsümün orta yerine kocaman bir şey oturdu resmen. Keşke hiç böyle olmasa, insanlar verilen değer karsısında kıymet bilir olsa ama olmuyor maalesef...
Ben de bugün üniversite yıllarında dinlediğim bir şarkıyı dinlerken bunu hissettim. İçim burkuldu. Çoğu zaman verdiğim değerin onda birini görmedim kimseden. Eşimden bile. Keşke bu hayata tekrar gelmek gibi bir şansım olsaydı, hayatıma bu insanların hiçbirini almasaydım derim hepÖnceden muhteşem anılarının olduğu insanlarla (arkadaş, eş, dost vs) sonradan yabancı olmak ne garip. Bir de o zamanki fotoğraf veya videolarınıza baktığınız zaman içinizde oluşan boşluk çok kötü. Az önce arşivime bakınayım derken bunu hissettim bu saatte de yazacak kimse yok diye buraya yazdım. Göğsümün orta yerine kocaman bir şey oturdu resmen. Keşke hiç böyle olmasa, insanlar verilen değer karsısında kıymet bilir olsa ama olmuyor maalesef...
Ben de bugün üniversite yıllarında dinlediğim bir şarkıyı dinlerken bunu hissettim. İçim burkuldu. Çoğu zaman verdiğim değerin onda birini görmedim kimseden. Eşimden bile. Keşke bu hayata tekrar gelmek gibi bir şansım olsaydı, hayatıma bu insanların hiçbirini almasaydım derim hep
Bana değer verene ben bin kat değer veririm aksi halde hiç işim olmazÖnceden muhteşem anılarının olduğu insanlarla (arkadaş, eş, dost vs) sonradan yabancı olmak ne garip. Bir de o zamanki fotoğraf veya videolarınıza baktığınız zaman içinizde oluşan boşluk çok kötü. Az önce arşivime bakınayım derken bunu hissettim bu saatte de yazacak kimse yok diye buraya yazdım. Göğsümün orta yerine kocaman bir şey oturdu resmen. Keşke hiç böyle olmasa, insanlar verilen değer karsısında kıymet bilir olsa ama olmuyor maalesef...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?