Maalesef yapacak birşey yok.
İnkar etmek,şartları farklı göstermek,adamın 2 çocuğu olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Evet annelik edemeyebilirsin,yapmak istemeyebilirsin.
Ama evlenirseniz çocuklarla minimum seviyede bile olsa,bir şekilde ilişkiniz olacak.
Çocukların babalarından talepleri olacak vs...
Büyük bir sorumluluk bu ve kaldıramayacağını düşünüyorsan baştan kesip atman en iyisi.
Evlenirseniz bu ilişkiye ister istemez dahil olacaksınız, hatta çocukları bir müddet sonra ,yanına almayı da düşünebilir.
Nihayetinde babaanne ,dede orta yaşlı insanlardır.
Çocuklar büyüdükçe sorumluk ağır gelmeye başlayabilir.
Sizi çocuklar konusunda sorumluluk almaya başlamanız için teşvik etmesi, buna bir ön hazırlık gibi geldi bana.
Uzatmanın anlamı yok bence.
Herkes yoluna gitsin.
Yaklaşık iki yıllık başlarda çok güzel giden bir ilişkim vardı. Erkek arkadaşım daha önceden bir evlilik yapmış ve biri 7 diğeri 11 yaşında iki oğlu var. Anneleri ortada yok kaçmış gidiş o gidiş. Çocuklara babaanneleri bakıyor. Başlarda istemedim çocuğu olduğunu duyunca ama o beni rahat bırakmadı deyimi yerindeyse kapımda yattı. Annemi kapıda sıkıştırıp elini öpüyor kızkardeşimi arayıp beni soruyordu. Sana çocuk baktırmam onların dedeleri anneanneleri var diyordu. Kapıdan kovsam bacadan giriyordu. Nihayet biz bir ilişkiye başladık ama ben ısrarla bu iş olmaz ben çocuk bakamam bu sabır işi çok zor bir durum dememe rağmen kendi hep bunu tolore edeceğini, benden bu yönde bir beklentisinin olmadığını, beni çok sevdiğini söylüyordu. Şimdi ise benimle çocuğun okuma bayramına katılmadığım için kavga ediyor. Benden onlara annelik yapmamı bekliyor. Başlarda söylediklerinden eser yok. Hergün kavga ediyoruz. Onun ailesi yüzüme bakmıyor. Güya ben parası için bakarmışım oğullarına. Ablası eniştesi annesi hep karşı çıktılar. Birde ben çalışıyorum iyi bir maaşım var. Ailemin içine girip beni fethettikten sonra 180 derece değişti. Ayrılacağım ama herkes biliyor onunla evleneceğimi bekliyorlar. Çalıştığım yerden ailemden herkes bana onu soruyor. Bana haksızlık etti beni kendi halime koymadı şimdi yaptıklarına bakınNolur bir akıl verin
yazıyı okudum da acaba gözümden mi kaçırdım dedim
öyle bi gelişmişki herşey bi yerlerde ..ve sonunda evlendik diye bi yazı aradım
ama daha evlenmemişsiniz bile bunca olan şeyler çok yersiz
kaldı ki insanlara göre yaşamak onların hayatını yaşamaktır direk
bence ya al karşına konuşun bu olup biteni ya da gerçekten istemiyorsan ayrıl
baştan beri söylemişsin zaten çocuk mevzusunu
kendi doğrularına ve kendi kalbine göre yaşa bence
yarın bigün mutsuz olduğunda o etraftaki insanları bulamayacaksın bile
hayatın her yerinde vardır onlardan sadece konuşup bişileri bekleyip laf atıp giderler
ama hiçbir sorumlulukları ve aslında gerçeklikleri yoktur
kaderin çizilecekse bile bunu sen yapmalısın başkası senin kaderine yön vermemeli
Konuştum kaç kere hemde. Yoruldum tükendim artık. Adam çocuklarına mağdur gözüyle bakıyor. Anneleri kaçtığı ve olmadığı için. En nihayetinde otur çocuklarına bak ben yokum dedim. Ayrılık kaçınılmaz. Konuşacak bişey bile kalmadı. İstemiyorum artıkAma her ayrılııkta vardır ya hani suçluluk duygusu o şimdi bende de var ben nerde hata yaptım diye. Bir yandanda suçluluk duygusuyla başa çıkmaya çalışıyorum. Yok sayamıyorum
acaba iki çocuğunu neden bırakıp gitmiş bu adamın karısı..kimbilir eski karısını nasıl kötülemiş kendini haklı göstermiştir..seni saf bulmuş çocuklarına dadılık yaptıracak..zaten önemli olan aileni kandırmak..kaleyi içten fethetmek..şimdiden çocuğunun okuma bayramına katılmadığın için tartışan yarın ne yapmaz birde sen çalışıyorsun yani..insan kendi doğurduğuna zaman ayıramıyor birde elin çocuğuna..yani....
yarın birgün çocuklar taşkınlık yapar yapacakta çünkü çocuk..sen kızacak olsan vay haline üç taraftan birde akrabaları cephe alacaklar..üvey ana-analık kaşesi vuracaklar sana.dedesi ninesi bakacak demiş yalan,öyle diyecek tabi seni alana dek o..şimdiden kavgalar başlamış..kızım sen çalışıyorsun ayaklarının üstünde duruyorsun gerek yok böyle adama..sen bekarsın sana bekarda çok..davul bile dengi dengine çalar..adam evlenmiş ayrılmış birde bekar kız arıyor kendine bak hele..dön sen bu adamdan..yarın bigün sende 2-3 çocukla baba evine dönme..bekarlığının tadını çıkar zaafına yenilme..
Çocukları benimseyememişsiniz, anlayabiliyorum ama eğer durum buysa evlenmekle çocuklara siz de haksızlık edersiniz. Ben de zamanında bir kız çocuğu olan bi adamla birlikteydim ve evliliği düşünüyorduk.. ama benim de endişelerim vardı.. bir çocuğun ruh sağlığı benim mutluluğumdan daha önemli diye düşünüyordum. ben ona ablalık yapamam.. elimde değil.. benimseyemem.. babasıyla bir hayat kuracağim ama kendisini benimsemeyeceğim, sevmeyeceğim... bilemiyorum bana bencilce geliyordu.... bu gibi düşüncelerle bitirmiştim ilişkimi. .elbette bunu asıl düşünmesi gereken burda "baba". aslında analarının bıraktığı iki yavrusunu bağrına basıp onlarun arkasında dağ gibi duracaği yerde aşk meşk peşinde gezen bir adama zaten başında itibar etmezdim edemezdim.. kendi canına böyle yapan adam bana neler yapmaz...
bastan çocukları kabul edemeyeceğini sölemişsin bunu yaptığın için bu olayda zerre hata arama kendinde ama evlenince o tanıdığını sandığın insanın cok başka huylarını cok başka davranışlarını görüyosun şimdiden böle yapan adam evlenince seni çocuklarını sevmemekle suçlayacak daha cok üzerine gelecektir bencede ayrılık en doğru kararmış
yaklaşık iki yıllık başlarda çok güzel giden bir ilişkim vardı. Erkek arkadaşım daha önceden bir evlilik yapmış ve biri 7 diğeri 11 yaşında iki oğlu var. Anneleri ortada yok kaçmış gidiş o gidiş. çocuklara babaanneleri bakıyor. Başlarda istemedim çocuğu olduğunu duyunca ama o beni rahat bırakmadı deyimi yerindeyse kapımda yattı. Annemi kapıda sıkıştırıp elini öpüyor kızkardeşimi arayıp beni soruyordu. Sana çocuk baktırmam onların dedeleri anneanneleri var diyordu. Kapıdan kovsam bacadan giriyordu. Nihayet biz bir ilişkiye başladık ama ben ısrarla bu iş olmaz ben çocuk bakamam bu sabır işi çok zor bir durum dememe rağmen kendi hep bunu tolore edeceğini, benden bu yönde bir beklentisinin olmadığını, beni çok sevdiğini söylüyordu. şimdi ise benimle çocuğun okuma bayramına katılmadığım için kavga ediyor. Benden onlara annelik yapmamı bekliyor. Başlarda söylediklerinden eser yok. Hergün kavga ediyoruz. Onun ailesi yüzüme bakmıyor. Güya ben parası için bakarmışım oğullarına. Ablası eniştesi annesi hep karşı çıktılar. Birde ben çalışıyorum iyi bir maaşım var. Ailemin içine girip beni fethettikten sonra 180 derece değişti. Ayrılacağım ama herkes biliyor onunla evleneceğimi bekliyorlar. çalıştığım yerden ailemden herkes bana onu soruyor. Bana haksızlık etti beni kendi halime koymadı şimdi yaptıklarına bakınnolur bir akıl verin
Yaklaşık iki yıllık başlarda çok güzel giden bir ilişkim vardı. Erkek arkadaşım daha önceden bir evlilik yapmış ve biri 7 diğeri 11 yaşında iki oğlu var. Anneleri ortada yok kaçmış gidiş o gidiş. Çocuklara babaanneleri bakıyor. Başlarda istemedim çocuğu olduğunu duyunca ama o beni rahat bırakmadı deyimi yerindeyse kapımda yattı. Annemi kapıda sıkıştırıp elini öpüyor kızkardeşimi arayıp beni soruyordu. Sana çocuk baktırmam onların dedeleri anneanneleri var diyordu. Kapıdan kovsam bacadan giriyordu. Nihayet biz bir ilişkiye başladık ama ben ısrarla bu iş olmaz ben çocuk bakamam bu sabır işi çok zor bir durum dememe rağmen kendi hep bunu tolore edeceğini, benden bu yönde bir beklentisinin olmadığını, beni çok sevdiğini söylüyordu. Şimdi ise benimle çocuğun okuma bayramına katılmadığım için kavga ediyor. Benden onlara annelik yapmamı bekliyor. Başlarda söylediklerinden eser yok. Hergün kavga ediyoruz. Onun ailesi yüzüme bakmıyor. Güya ben parası için bakarmışım oğullarına. Ablası eniştesi annesi hep karşı çıktılar. Birde ben çalışıyorum iyi bir maaşım var. Ailemin içine girip beni fethettikten sonra 180 derece değişti. Ayrılacağım ama herkes biliyor onunla evleneceğimi bekliyorlar. Çalıştığım yerden ailemden herkes bana onu soruyor. Bana haksızlık etti beni kendi halime koymadı şimdi yaptıklarına bakınNolur bir akıl verin
bazı arkadaşlar sana kızmışlar ama
hani o sana deseydi çocuklarıma karşı bir sorumluluğun olur elbet
bu seni zorlar mı sıkntı yapar mısın deseydi
sen de benim için sorun yok ben elimden geleni yaparım deseydin
o zaman durum farklı olurdu
ama baştan söylemişsin ilgilenmeyeceğini
sonuçta herkes kaldıramaz bu durumu
o da sözler vermiş
şimdi sözünü tutmuyor zorluyor
ayrıca ailesi de düşman olmuş
hiç düşünme
kesinlikle hatalı değilsin
unutamam deme unutursun
alemin lafından sebep ayrılamam deme
yarın öbür gün ilgilenmek istemediğin 2 çocuk sebebi ile yaşadığın hiçbir sıkıntıda lafından korktuğun insanlar senin hayatını değiştiremeyecek
Bence sen çok açık ve net konuşmuşsun en baştan. Sorun sevgilinde. Sakın kendini istemediğin bir duruma sokma. Başkasının çocuğuna bakmak çok zor, sen kendini tanıyormuşsunki açık konuşmuşsun. Kimseyide düşünme. Valla evde kocanla mutsuzken kimse kapını açıpta neyin var demiyor bile. Evlenip ayrılmak dahada zor. Çocuklu biriyle tabikide evlenilir ama kaldırabilen yapmalı bunu yoksa hem kadına hem erkeğe hemde çocuklara günah
Bu konuyu şans eseri okudum ve kendi konumun üzerine tuz biber oldu desem yeridir :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?