- 4 Kasım 2017
- 11
- 10
- 1
- 28
- Konu Sahibi nostradamus22
-
- #21
ya benim konuşacak derteleşecek arkadaşlarım var sorun o değil işte. düzenli vakit geçirebileceğim birileri yok onu anlatmaya çalışıyorum
ya benim konuşacak derteleşecek arkadaşlarım var sorun o değil işte. düzenli vakit geçirebileceğim birileri yok onu anlatmaya çalışıyorumYalnizligi dibine kadar yasiyorum merak etme ama yanliz deilmisim ne bir sosyal cevre ve komsu hicbiri yok aileden uzakta binbir dert cekerek yasiyorum hayati ah diyorum bir konusacak allahin kulu olsaydi ama yok ne biliyim ayni durumdayiz sana suan cozum onerim yok kelin olaci olsa basina surer tabi ama diger cozum onerilerini okucam takipteym konuyu
Him anliyorumya benim konuşacak derteleşecek arkadaşlarım var sorun o değil işte. düzenli vakit geçirebileceğim birileri yok onu anlatmaya çalışıyorum
umarım dediğiniz olur gerçekten çünkü o kadar çok boş zamanım var ki, mutsuzluğumun kaynağı sanırım bu. ne kadar hobilerle zamanlarımı doldurmaya çalışsam da hep çok fazla zamanım kalıyor, sıkıntıdan kendime sarıyorum işte, depresyonlara giriyorumÜni bitecek sanırım. Asıl sosyallik sonra başlıyor bence. Hele bir de iyi bir mesleğiniz ve işiniz varsa ve gittikçe yükseliyorsanız, çevreniz okadar dolar ki zamanla zamanın ne kadar az oldğndan, herkesle görüşmeye yetmediğinden yakınırsınız. Ama onca kalabalık içinde bile gerçek dost diyebileceğiniz çok kimse olamayacak. Çok bağlamayın kendinizi insanlara... kendinize bakın, onlar geliiir-gider.. takmayın...
İş hayatına atıl hele, sıkılmaya vakit bulamayacaksın :) ben de üni bitene kadar daha depresiftim, sonra düzeldi her şey yoluna girdi yavaş yavaş. Sabır ve ümitumarım dediğiniz olur gerçekten çünkü o kadar çok boş zamanım var ki, mutsuzluğumun kaynağı sanırım bu. ne kadar hobilerle zamanlarımı doldurmaya çalışsam da hep çok fazla zamanım kalıyor, sıkıntıdan kendime sarıyorum işte, depresyonlara giriyorum
çok haklısınız dostluk biraz şans biraz da emek işi. mesela bir arkadaşım vardı çok yakın olduğum ilkokuldan liseye kadar. şu an hala görüşürüz ama onun çok yakın başka bir arkadaşı olmasına rağmen biz eskisi gibi değiliz, benden kaynaklı sanırım, bilmiyorum. hayatımı yaşamaya çalışıyorum ama yetmiyor işte. öğrenciliği bilirsiniz zaman çoktur, doldurmak sizin elinizde. benim elimden bu kadar geldi şimdiye kadar malesef, hala çok boş zamanım ve yalnızlığım var.15 senelik arkadaşlığım kıskançlık yüzünden bitti. İnsanlar bir yerden sonra değişebiliyor, karakter farklılaşabiliyor. Benim de arkadaşlığım büyüdükçe karakterlerin birbirini tutmamasından, çevre değişikliğinden bitti sanırım. Ama tabi bazıları da var ki o kadar senenin hatrına arkadaşından vazgeçmiyor, değer veriyor. Tamamen karakter meselesi sanırım.bunlar hep ihtimal tabi ama şunu rahatlıkla söylemeden edemeyeceğim, gerçek dostluklar biraz zor elde ediliyor artık. Ben bazen kendi yaşıtlarımla anlaşamıyorum bile yani. Bu tip şeyleri fazla kafana takma bence hayatını yaşamaya bak, isteklerin çok doğal ama elbet daha çok olgunlaştığında karşına gerçek dostlar da çıkar.
ay çok mutlu ettiniz beni şu anda, umut ışığım oldunuz resmen. umarım depresifliği atabilirim ben de üzerimdenİş hayatına atıl hele, sıkılmaya vakit bulamayacaksın :) ben de üni bitene kadar daha depresiftim, sonra düzeldi her şey yoluna girdi yavaş yavaş. Sabır ve ümit
İşte araya başka çevreler giriyor dediğim gibi eskisi gibi olmamanız bundan ama hala eski samimiyetteyseniz o yakınlığı sürdürün elinizden geldiğince.öğrenciliği evet bilirim zira bende öğrenciyim benim de yazlarım biraz seninki gibi ama insanın kendi kendine olmaya da ihtiyacı var ben o yüzden o kadar sorun etmiyorum onu açıkçası :) birde kışın yoğun oluyorum mesela derslerden dolayı falan birde son senem olunca... Sıkı dostluklarınız var mı yani arkadaşlık ilişkiniz bu anlattığınız uzun süreli dostluk ilişkisi dışında nasıl?çok haklısınız dostluk biraz şans biraz da emek işi. mesela bir arkadaşım vardı çok yakın olduğum ilkokuldan liseye kadar. şu an hala görüşürüz ama onun çok yakın başka bir arkadaşı olmasına rağmen biz eskisi gibi değiliz, benden kaynaklı sanırım, bilmiyorum. hayatımı yaşamaya çalışıyorum ama yetmiyor işte. öğrenciliği bilirsiniz zaman çoktur, doldurmak sizin elinizde. benim elimden bu kadar geldi şimdiye kadar malesef, hala çok boş zamanım ve yalnızlığım var.
ay çok mutlu ettiniz beni şu anda, umut ışığım oldunuz resmen. umarım depresifliği atabilirim ben de üzerimden
2nızın de dedıklerı dogru...druma gore tutar yani...bence 2lı ılıskıler de bıraz gayret bıraz kısmet meselesı...o da zorlamayla olmuyor...yapmayın lütfen çok karamsarsınız. benim tanıdığım çok fazla uzun dönemli arkadaşlığı olan insanlar var ve hiçbiri çıkar ilişkisi değil eminim. çağırıyorum da o kadar işte. bir iki defa daha yazarım sonra karşıdan istek göremeyince bırakıyorum işte. diyorum ya herkesin kendi çevresi var, sürekli birileriyle buluşuyorlar zaten +1'e ihtiyacı yok kimsenin. ya da ben çok sıkıcı birisiyim bilemedim
Ben sızden cok buyugum, benım de Ankarada yakın-samımı-guvenılır-sırdas dıyebılecegım kımsem yok..Yalnizligi dibine kadar yasiyorum merak etme ama yanliz deilmisim ne bir sosyal cevre ve komsu hicbiri yok aileden uzakta binbir dert cekerek yasiyorum hayati ah diyorum bir konusacak allahin kulu olsaydi ama yok ne biliyim ayni durumdayiz sana suan cozum onerim yok kelin olaci olsa basina surer tabi ama diger cozum onerilerini okucam takipteym konuyu
Benim varda yok kimseue guven kalmadi ondan heraldeBen sızden cok buyugum, benım de Ankarada yakın-samımı-guvenılır-sırdas dıyebılecegım kımsem yok..bu ısler de aynı gonul ıslerı gbı cogu kere; kısmet...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?