Ben 8 senelik evliyim.Esim forklift operatörü üstüne üretim ilr ilgileniyor.ilgileniyor.Memur kadar maaşınız var tabi borcumuz vardır ama çalışamıyorum 2 cocuk var bakan yok diye.Benim sorunum birden fazla aslında 1.si annemlerle neredeyse her görüştüğümüzde kavga ediyoruz ben bir şey söylesem annem farklı anlam çıkarıyor tartışıyoruz.Annem kayınvalidem gibi benim evime geldiği zaman her şeyin dört dörtlük olmasını istiyor ev şıkır şıkır olsun en ince ayrıntısına kadar bakar ama iki küçük çocuk annesi olduğumu da unutuyor.Bir de üstüne sınava çalışıyorum en son eşimin babaannesi öldüğü zaman cenazenin 3 günü annemle tartışmıştık. Tabii ben de bayağı bir şey birikmişti öyle patladım bende de annem de şey demeye getirdi Senin üzerinden elimi çekersem kayınvaliden seni szer onlar seni ezerler ama benim sayemde izlemiyorlar seni demişti cenazenin ilk günü halamın evinde anam da var diye nazik davranan hizmet eden Kayınvalidem gitti cenazenin 3 günü Annem halanın evine gelmedi diye sürekli emir veren İşte çocuğa Bak şunu yap çay koy beni oturtmayan kayınvalidem geldi.En son işte 2 hafta sonra gene kayınvalidemin evine akşam yemeğine gittik kayınpederim sürekli emir veriyor ve sürekli bir yere gidelim(piknik,oturma) hemen Kayınpederim emir veriyor kendi oturduğu yerden İçimden de diyorum Kayınvalidem İyi sabretmiş diyorum ya da ona yapmıyor da bana mı özellikle yapıyor onu da bilmiyorum.Allah korusun esim hep yanımda olsun onu kaybetmekten çok korkuyorum çocuklarla ne yaparız işte ya da ailem beni çocuklardan ayırır mı?Aile evinde eski kötü yalnız işsiz ve evde tek geçirdiğim günlerime geri dönerim diye korkuyorum ve bu yüzden de ben de panik atak da oluştu ve son olarak arkadaşlık yönünden hepten Berbat durumdayım kayınvalidemlere sürekli Gelen giden var aile dostları var gidip gelirler Ama ben öyle değilim Bana kimse gelmez gitmez(hatta kayınvalidem laf sokmustu evine ailen dısında kimse gelmiyor diye)işte komşularım da ben birkaç kez çocukların yaptığı yaramazlıklara çıldırdığım için (Bunun asıl sebebi de benim desteksiz ilgisiz ve yalnız kalmam aslında evet haklı değilim ama bardağı taşıran son damlaymış yeni fark ettim bundan sonra zaten psikoloğa gidip düzenli terapi alıyorum) bu yuzden komsularım bana gidip gelmeyi kestiler.Tanıdığım çoğu insanla selamlasıyoruz sonra iş buluşmaya gelince eve bile olsa bahane edip son anda bulusmaktqn bahane sunup vazgeçiyorlar. Neredeyse her farklı farklı insanda yaşadım en son Geçen hafta Cumartesi akşamı arkadaşım kafeye gidelim dedi eşlerimizle tanışır dedi ev kalabalık olur dedi tamam dedim son 2 saat kala gelmekten vazzgeçti.Kendim baska zaman kafeye gidince başka insanların arkadaşlarıyla buluşup sohbet ettiğini gördüğünde daha çok kötü hissettim.Karısık gibi yazdım ama sadece size içimi dökmek istedim
Son düzenleme:
O an niye donup kalıyorum sizin gibi laf sokacağım yerde
