- 15 Mart 2019
- 11
- 6
- 36
- 33
- Konu Sahibi Mavihayallerimvardi
-
- #1
Yayw
Son düzenleme:
bunları büyük harflerle yazsaydınız keşke,o kadar güzel söylemişsiniz ki...hayatınızı kimseye bağlamayın benim gibi okulunu işini düzenini bırakıp nasılsa çok seviliyorum demeyin.gun gelir en kolay sizden vazgeçilir ne olursa olsun kız çocuklarınızı bi meslek sahibi yapın
Şuan için evde kalıp ; evden iş yapmaya çalışın sabun yapıyorlar düğün mevlit gibi şeyler için ya da basit ufak şeyler. Basit yavaş başlar 1 aya sipariş eş dostan derken iyice açılın. Sonra isterseniz para biriktirince biraz ya iş bakarsanız ya da iş kurarsınız. Ona göre yolunuza bakarsanız. Onu yakalamak için yaptığınız enerji hayatınızdan alı koyar. Bir işe girmek içinde evdeseniz online ucretsiz sertidika programları var. İstabul işletme enstitüsü girin bir kaç sertfikaya yazılın. İlerde calışabileceğiniz yapabileceğiniz işlerle ilgili işinize yarar. Okumadıysanız açıköğretim bölümlere bakın cüzi bir miktar yatırıyorsunuz zaten. Şuan boşanma gündem de değil diye yazdım. En azından direnç gösterir birşey gelirsede başınıza hazırlıklı olursunuz.16 yasinda annemi kaybettim ve hiçbirşey eskisi gibi olmadı.28 yaşındayım 2 kızım var 7 yıllık evliliğinde kendimden çok kocama güvendim ben herkese karşı durdum çok seviyor ve seviliyorum zannederek evlendim.tam 5 yıl bırak bi arkadaşı komşuyu markete bile gitmedim hep onu ailesini memnun etmeye calistim sonuç kocaman bi hüsran kimseye yaranamadım.hastalandim ve ciddi bi süreçten geçtim o süreçte kocam dediğim adam beni aldattı önce sustum iki kızım vardı onları annesiz babasız bırakmak istemedim. Ama içinden atamıyorum ve sürekli kontrol ediyorum ve şiddetli kavga ediyoruz. Yok kimse bi bosluktu desede inancım gururum kadinligim yok içim çok açıyor. Hayatta bi mesleğim yok ciddi bi hastalık geçirdim kızlarımı kimseye bırakamıyorum çalışmak istiyorum. Bunu okuyan tüm arkadaşlarım hepinize ibret olsun hayatınızı kimseye bağlamayın benim gibi okulunu işini düzenini bırakıp nasılsa çok seviliyorum demeyin.gun gelir en kolay sizden vazgeçilir ne olursa olsun kız çocuklarınızı bi meslek sahibi yapın.bunu yaşayan üstesinden gelebilen arkadaşların yorumlarını bekliyorum yaptığım yanlışı biliyorum sizler nasıl atlattınız
Allah razı olsun onlardan14 yaşında annemi kaybettim bende
babam konusuna hiç girmeyelim
teyzemiz büyüttü kardeşimle beni öyle böyle büyüdük
genç yaşta iyi bir iş bulmuştum ve hala devam ediyorum
teyzem de rahmetli annem de (babam da onu aldatmıştı) aman kızım çalışmayı ne olursa olsun bıraka diye öğütlediler her zaman
keşke sizi büyütenlerde böyle yapsaymış demeye geldim
Allah yardımcınız olsun
Hiç bir zaman kimseye güvenmedim babama bile okudum meslek sahibi oldum eşim çıktı karşıma sevdim sevildim ama kimse için mesleğimden ödün vermedim vermemde 10 sene sonra kimin ne olacağı belli olmaz kimseye sonsuz güvenilmez16 yasinda annemi kaybettim ve hiçbirşey eskisi gibi olmadı.28 yaşındayım 2 kızım var 7 yıllık evliliğinde kendimden çok kocama güvendim ben herkese karşı durdum çok seviyor ve seviliyorum zannederek evlendim.tam 5 yıl bırak bi arkadaşı komşuyu markete bile gitmedim hep onu ailesini memnun etmeye calistim sonuç kocaman bi hüsran kimseye yaranamadım.hastalandim ve ciddi bi süreçten geçtim o süreçte kocam dediğim adam beni aldattı önce sustum iki kızım vardı onları annesiz babasız bırakmak istemedim. Ama içinden atamıyorum ve sürekli kontrol ediyorum ve şiddetli kavga ediyoruz. Yok kimse bi bosluktu desede inancım gururum kadinligim yok içim çok açıyor. Hayatta bi mesleğim yok ciddi bi hastalık geçirdim kızlarımı kimseye bırakamıyorum çalışmak istiyorum. Bunu okuyan tüm arkadaşlarım hepinize ibret olsun hayatınızı kimseye bağlamayın benim gibi okulunu işini düzenini bırakıp nasılsa çok seviliyorum demeyin.gun gelir en kolay sizden vazgeçilir ne olursa olsun kız çocuklarınızı bi meslek sahibi yapın.bunu yaşayan üstesinden gelebilen arkadaşların yorumlarını bekliyorum yaptığım yanlışı biliyorum sizler nasıl atlattınız
Bence annesiz babasız kalmasınlar diyerek çocuklarına mutsuz bir aile hayatı yaşatma16 yasinda annemi kaybettim ve hiçbirşey eskisi gibi olmadı.28 yaşındayım 2 kızım var 7 yıllık evliliğinde kendimden çok kocama güvendim ben herkese karşı durdum çok seviyor ve seviliyorum zannederek evlendim.tam 5 yıl bırak bi arkadaşı komşuyu markete bile gitmedim hep onu ailesini memnun etmeye calistim sonuç kocaman bi hüsran kimseye yaranamadım.hastalandim ve ciddi bi süreçten geçtim o süreçte kocam dediğim adam beni aldattı önce sustum iki kızım vardı onları annesiz babasız bırakmak istemedim. Ama içinden atamıyorum ve sürekli kontrol ediyorum ve şiddetli kavga ediyoruz. Yok kimse bi bosluktu desede inancım gururum kadinligim yok içim çok açıyor. Hayatta bi mesleğim yok ciddi bi hastalık geçirdim kızlarımı kimseye bırakamıyorum çalışmak istiyorum. Bunu okuyan tüm arkadaşlarım hepinize ibret olsun hayatınızı kimseye bağlamayın benim gibi okulunu işini düzenini bırakıp nasılsa çok seviliyorum demeyin.gun gelir en kolay sizden vazgeçilir ne olursa olsun kız çocuklarınızı bi meslek sahibi yapın.bunu yaşayan üstesinden gelebilen arkadaşların yorumlarını bekliyorum yaptığım yanlışı biliyorum sizler nasıl atlattınız
Evet aynı evdeyizSen sakın üzülme .her gecenin bi sabahı vardır . Eşinizle aynı evde mi yaşıyorsunuz şu an ?
En güzel özet bu olmuş zaten ibret olsun diye yazdımKadınlar kulübü üyeleri ; kimseye ama kimseye güvenmeyin .Böyle yarı yolda bırakıyor şerefsizler .Ekonomik bağımsızlık şart .Önce meslek sonra sevmek .Aşk gelip geçici bi duygu .Kalıcı olan sevgi bağı .Maalesef bağzı evlilikler de o da olmuyor .Sonra o çok sevgili kociş ,ben ömür boyu bu kadına neden bakayım der.Aşkı sevgiyi yılların emeğini düşünmezler
Coxuklarima bakacak kimsem yok yaslari daha kucuk okula gitmiyorlar.annem yok ailemin maddi durumu yok mağlesef nerden tutsam tutundugum şey elimde kalıyor.ben yanlış yaptım kimse yapmasın ders olsun kimseye kendi hayatınızı feda etmeyin.Evlatlarima iyi bir gelecek bırakmak tek isteğim.hastaliktan dolayı çalışmak istiyorum ama iş bulamıyorumO kadar güzel yazmışsınız ki ,burada bazı kızlarımız var 20 li yaşlar da bazı paylaşımlar yapıyorlar ,okulu bırakcam ,evlencem ,gelecek için meslek planlarını bırakıp ,koca derdine düşüyorlar ,hiç bir erkek böyle bir fedakarlığa değmez ,siz bunu acılarla yaşayarak tecrübe etmişsiniz ,geçirilen hastalık ,aldatma her türlü hainliği yaşamışsınız ,eğer ihanet hala devam ediyorsa ,girin bir yerde bulaşık yıkayın ,yine de o adama kadınlık yapmayın ,kendinizi bu kadar aciz hissetmeyin lütfen ,aileniz ne diyor bu duruma ?arkanız da değillermi ,boşayın bu adamı gerçekten kendinize karşı azıcık saygınız varsa ,hayatınızı böyle bir adama mahkum etmeyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?