ÇOK YORULDUK!

geldikgidiyoruz

geldikgidiyoruz

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
31 Ekim 2015
333
614
103
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...


Bir an düşündüm, ya bu satırları yazan benim ablam, kardeşim, kızım olsaydı...? Nefesim daraldı.

İyi değilsinizdir tabii, bu süreçte iyi değilim demeye sizlerden daha çok hakkı olan kim olabilir...
Çok üzüldüm. Keşke, keşke sizin için elimden gelen bir şey olsa...:KK43:

Size kendi adıma binlerce teşekkür ederim, hakkınızı ödemek mümkün değil, Allah yar ve yardımcınız olsun, bu süreci sağlıkla atlatmanızı nasip etsin. :KK200:
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Belki bu dedikleriniz lanse edilebilse tvlerde insanlar daha fazla korkuyla.,düğün, Cafe gezmelerini bırakırdı. Maske dün yasak denmiş, bugün kargo görevlisi merdivenden çıkarken maskesiz yanımızdan Bizi soluyor. Masken nerde dedim, 2 yaşında Kızımın suratında maske, cvp da yok... Allah yardımcınız olsun...
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Kıyamam, ne zor şartlarda insanlık için çalışıyorsunuz, hakkınız ödenmez. Allah yardımcınız olsun, güç, kuvvet versin.❣️Sağlıkla atlatalım bu günleri inşallah
 
Her yer normale döndüğünde beri çoğu kişi bilinçsizce davranmaya devam ediyor. Ben sadece insanlara kızmıyorum halkın böyle davranacağını öngörülebilirdi. Pandemi yüzünden çoğu insan mağdur oldu. Umarım her şey daha da kötüye gitmez. Eninde sonunda bitecek ama bazen güçlü olmak zor geliyor
 
Benim ertafimda covid doldu ve zorla gelenlere maske taktiriyoruz .Bende sürekli insan akışının olduğu yerde çalışıyorum bin kişinin girip çıktıği bile oluyor gerçekten yorolduk evimde kronik hastalar var hatta ama akışına bırakmaya çalışın tedbirlerimiz biz alalim gerisi allahın taktiri umarım tez zamanda atlatırız
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Sizi o kadar iyi anliyorum ki bende ingiltere de pandemi hastanesinde doktorum ve 2 3 ayda bir evime gidebiliyorum ama korka korka, Turkiye de bir kısım insan dikkat ediyor buradakiler icin hersey serbest zaten inananda yok. Eve geliyorum 3 saatlik mesafede oturmama ragmen ariyorlar ve kalkip hastaneye geri dönüyorum ve kimse bunun farkknda degil. Cevremdekiler bile inanma egilimi gostermiyorlar tukenmisligin son noktasindayiz bizde. Ölümler oldukca daha cok psikolojik olarak çöküyoruz
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Allah sizden yüzlerce binlerce kere razı olsun.
‘Virüs mü var siz kimi kandırıyorsunuz,ben gözümle görmediğim şeye inanmam’ diye röportaj veren insan müsvettelerine bile özveriyle yaklaşıp iyileştirmek için canla başla mücadele ediyorsunuz.
Sizin hakkınızı asla ödeyemeyiz.
Ancak 1-2 gün cam pencerede alkışlayıp kafe,restaurant,tatil beldelerini gezmeye devam ederiz .cünkü biz sizin aylardır evlerinize gidemediğiniz coluğunuza cocuğunuza sarılamadan günlerinizi geçirdiğinizi,her saniye ölüm korkusu yaşadığınızı düşünemeyecek aciz insanlarız.
Hakkınızı ne olur helal edin,Rabbim size güç kuvvet versin.
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...

umarım bu süreci en sıkıntısız şekilde en kısa sürede atlatırsınız... dualarımız sizinle...
 
Bugün vitamingiller diye bi sayfayı inceledim. Maske karşıtlığı yapıyor, virüs yok bu bir oyun diyor. Hatta adamın biri türkiyede dava açmış maske takmamayla ilgili. Altına yorum yazanlar çıldırmış durumda. Kadının biri diyor ki kızım okula başlıyor, asla maske taktırmayacağım.

Keşke sadece bu insanlara bulaşsa. Bir arkadaşımın babası öldü, annesi entübe, kendi de hastanede. Kız 21 yaşında babasız kaldı, belki de annesiz de yapayalnız kalacak. Gidip bu kıza anlatsınlar covid diye bir şey olmadığını.

Bu tür insanlara hakkınızı helal etmeseniz yeridir. Millet aptal aptal düğünüme dokunma diye kampanya başlatıyor. Hepsini bir yere kapatmak ilaç milaç vermemek lazım. O kadar sinirleniyorum ki.
 
umutluamamutsuz .!.:
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Bende filyasyonda görevliyim.gecenin bir vakti ev ev adres arama peşinde hiç tekin olmayan mahallelerde gezerken inanın covitten çok başıma bir iş gelmesinden korkuyorum.şu sıcakta kat kat kıyafetlerin maskelerin altında saatlerce araç içindeyken halay çekip hiçbirşey yokmuşcasına düğün yapanları ağız ağıza kafelerde oturanları gördükçe umudum tükeniyor..nasıl olacak ne zaman bitecek bu iş hiçbir fikrim yok..Allah yardımcımız olsun hepimizede bol sabırlar versin.
 
Allah yardımcımız olsun eşim de pandemi hastanesinde çalışıyor sizi o kadar iyi anlıyorum ki sinir bozuklukları korkulari hele bir de ya eve getirirsem korkuları maske takmayanlara düğüne gidenlere gereksiz hastaneye gelenlere hakkımız helal değildir ne bizim ne ailelerimizin
 
dtnescafe .!.:
Bende filyasyonda görevliyim.gecenin bir vakti ev ev adres arama peşinde hiç tekin olmayan mahallelerde gezerken inanın covitten çok başıma bir iş gelmesinden korkuyorum.şu sıcakta kat kat kıyafetlerin maskelerin altında saatlerce araç içindeyken halay çekip hiçbirşey yokmuşcasına düğün yapanları ağız ağıza kafelerde oturanları gördükçe umudum tükeniyor..nasıl olacak ne zaman bitecek bu iş hiçbir fikrim yok..Allah yardımcımız olsun hepimizede bol sabırlar versin.
Genişletmek için tıkla...
Allah yardımcımız olsun
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
İstanbul'da, Yatarak Fizik Tedavi Veren Kamu Hastaneleri
Yorumlar
2
Görüntüleme
21K
Leylazar
L
nisensei
OKUYUN. 2 Günde 2 Hastane 3 Kadın Doğumcuya Gittim Kimse Doğurduğumu Anlayacak Muayeneyi Yapmadı.
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
33K
_bilsemki_
B
Nevreste
Çocuk Hastalıkları Otizm ve Otizmin Belirtileri Bilgi Ve Paylaşım Alanı
Yorumlar
2
Görüntüleme
16K
AyseEgeli
A
Misty Day
Olmaz olsun böyle ‘polis destanı’!!!
Yorumlar
8
Görüntüleme
2K
sevcan62
sevcan62
D
Dünyada neler oluyor?
Yorumlar
3
Görüntüleme
2K
didooooo
didooooo
Back
X