ÇOK YORULDUK!

Sizin gibi tüm sağlık görevlilerinin haklarına girmek o kadar sıradan bir şey ki o bilinçsiz kişilere göre, onca emek çöp oluyor. Ocağına ateş düşen mi bilecek sadece olayın vehametini anlamıyorum. Bu illet yüzünden anasından babasından evladından eşinden olan var, daha ötesi nedir ki. Bunun düşüncesi, sevdiğin insanı kaybetme korkusu da mı sarmıyor hiçbirini aklım almıyor. 24 yaşında gencecik tıp öğrencisi vefat etti bu virüs yüzünden, cocuklardan bazıları ağır geçiriyor, hastanelerde yatıyor. Hadi başkasına bulaştırma vebalini göz ardı ediyorsun, başkasının canını hiç ediyorsun da kendi canının peki hiç mi kıymeti yok. Cahillikle hiç bu kadar burun buruna gelmemiştim, pişkinlikte sınır tanımamak neymiş bu süreçte öğrendim. Altı aydır burnumu dışarı çıkarmaya korkarken, aynı havayı solduğum memleketimin insanı dış güçler diye bağrınıp oyuna gelme diyor. Güler misin ağlar mısın!
 
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Ama hala insanlar tatil derdinde,düğün derdinde😣
Buna en yakınlarımızda dahil😔
Sayılar keske gizlenmese.
Gizledikce yok sayıyor ınsanlar😣
 
Size Allah güç kuvvet versin. Çok kutsal bir görev yapıyorsunuz. Allah sizlerden razı olsun. Çok zor şeyler yaşıyorsunuz ama çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak vs gibi şeyler düşünerek artı bir stres yaşatmayın kendinize. Dünya nasıl bir yer olursa olsun çocuklarınız sizin gibi özverili ve örnek bir anneye sahip oldukları için çok şanslı olacaklar böyle düşünüyorum ben, siz de olumlu düşünün. Bu aralar bazı kurumların ve belediyelerin sağlık çalışanlarına yönelik psikolojik destek hatları ve çalışmaları var (sanırım psikologlar derneğinin de bu yönde çalışması var) Arzu ederseniz onlardan da destek alabilirsiniz.
 
Bir sağlık personeli olarak lütfen her zamanki soğuk kanlılığınıza dönün. Teorileri bir kenara atarsak bu doğal döngünün bir paçası hepimiz bu hastalığı geçireceğiz kaçarımız yok. Sakin olun ve olacakları kabullenmeye hazırlanın. Sağlık personellerinin kalbi sertleşir bir süre sonra, siz de o sertliğinize geri dönün. Hepsi bir gün geçecek.
 
Allah yardımcınız olsun
Sizin işiniz 5 katı zor
Hakkınızı nasıl ödeyeceğiz bilmiyorum.
Umarım geçer şu kötü günlerde yine hersey normale döner.
 
Siz korkuyorsunuz tedbir alıyorsunuz ama öyle insanlar var ki covid olduğunu bildiği halde acillere maskesiz ve temiz alan dediğimiz yerlere muayeneye gidiyorlar. Günde 150 kadar hastanın geldiği sağlık ocağında insanlara maske takın, burnunuzu kapatın demekten konuşmaya mecalim kalmıyor.
Ay çok sinir bozucu. İnsanlarla uğraşmak gerçekten çok zor.
 
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.


Kızkardeşim tıp 5. Sınıf öğrencisi. Özel üni. Olmasına ve corono servisleri kapalı olmasına rağmen aklımiz hep onda. Üstelik gecen seneden yarım kalan göğüs stajı var. Biliyorum ki asla eve gelmez bu süreçte, bize birşey olmasından korkar. Kim bilir kaç ay ayrı kalcaz.

Pandeminin başından beri evdeyiz, evde kalmaya devam edeceğiz. Ama insanların bu düğün, kına aşkı ve umursamazligi çok sinir bozucu. Yanlız değilsiniz, hepimiz korkuyoruz ve bunaldik. Sağlık çalışanları ve yakınlarının durumu çok daha zor.
 
Şimdi okuldan geldim kursa gelen bir öğrenci covid olmuş kursta da tüm öğrencilerle iç içe gezip dolaşan birisiydi. Tek kendi sınıfı da degil her sınıfa girdi çıktı, öğretmenler odasına girmeye kalktı engel olmuştuk Allah'tan. Şimdi olay şu idareye sordum hocam diğer sınıftaki öğrenciler ile de temas etmiştir tüm sınıfların karantinaya alınması kursların bir süre kapatılması gerekir dimi diye, yok hocam sadece kendi sınıfı kapatılır dedi.ee diğer arkadaşları nolucak onlar da başka sınıfta, kaldı ki hepsi aynı mahallede illa ki bulaş olmuştur haftaya kurs devam edecek nasıl olacak. İşte böyle böyle yayılıyor bu virüs kimse elinden geleni yapmıyor, tedbirini tam almıyor.
 
bence acilen kafanizi mesgul edecek bir ugras bulun,
sosyal medya veya TV olmasin.

Biz bile ne kadar etkilendik bu surecte, sizin etkilenmemeniz mucize olurdu maalesef.
Ama akil sagligini korumak onemli, ayrica stres bagisikligi da dusuruyor.

Bol bol temiz hava aktivitesi yapmaya calisin imkan varsa, yoksa da evde spor dans tarzi bir seyler deneyin.
 
Bir sağlık personeli olarak lütfen her zamanki soğuk kanlılığınıza dönün. Teorileri bir kenara atarsak bu doğal döngünün bir paçası hepimiz bu hastalığı geçireceğiz kaçarımız yok. Sakin olun ve olacakları kabullenmeye hazırlanın. Sağlık personellerinin kalbi sertleşir bir süre sonra, siz de o sertliğinize geri dönün. Hepsi bir gün geçecek.
Bu da sert oldu sanki. Sağlık çalışanlarının kalbi sertlesmez. Hepimiz insanız ve çaresizlik, ölüm gibi olaylarda 1000 kişiye mudahele etsek de 1001inci vaka da hala üzülüyoruz. İçimiz cız ediyor.
 
Ama aslında siz hasta başına para alıyormuşsunuz.
Ama aslında siz başka hastalıkları covid diye işliyormuşsunuz.
Ama aslında siz sırf korku oluşsun, özgürlüğümüz kısıtlansın diye insanları hasta olduklarına ikna ediyormuşsunuz.
Ama aslında siz bizi kandırıp büyük bir yalanın içinde yaşamamıza sebep oluyormuşsunuz.
Ama aslında salgın yokmuş ve siz pandemi hastanesi dediğiniz yerde akşama kadar kandırdığınız insanlara gülüyormuşsunuz.
Ama aslında büyük resim kursu mezunları gözümüzü açmasaydı dıj güjlerin bu oyunlarını asla göremeyecek ve size inanmaya devam edecektik.
Covid mi daha tehlikeli yoksa cahil cesareti mi emin olamıyorum bazen.
Sorma
Bir instagram paylaşımının altınada yorum yazmışlar öyle bir şey yok ölenler gripten yada başka nedenlerden öldü covid diye yazıldılar diye
Altına yüzlerce beğeni
İnanılmaz bir özgüven ve inanılmaz bir cehalet var.
Bunca doktor hemşire yalan söylüyor doğrusunu bilmiyor.

Aynı şey aşı karşıtlarında da geçerli
Neymiş soyumuzu tüketmek için kaç zamandır yabancı ülkeler zorla aşı yaptırtıyorlarmış bizlere
Bende iyi o aşıları yaptırmışlar o zaman yapmışlar bu kadar çocuk doğuran var yaptırmasalar nasıl olurmuş dedim.
 
Sorma
Bir instagram paylaşımının altınada yorum yazmışlar öyle bir şey yok ölenler gripten yada başka nedenlerden öldü covid diye yazıldılar diye
Altına yüzlerce beğeni
İnanılmaz bir özgüven ve inanılmaz bir cehalet var.
Bunca doktor hemşire yalan söylüyor doğrusunu bilmiyor.

Aynı şey aşı karşıtlarında da geçerli
Neymiş soyumuzu tüketmek için kaç zamandır yabancı ülkeler zorla aşı yaptırtıyorlarmış bizlere
Bende iyi o aşıları yaptırmışlar o zaman yapmışlar bu kadar çocuk doğuran var yaptırmasalar nasıl olurmuş dedim.
Ah o aşı karşıtları...
Cehaletim benim, sidikli kontesim.
Suç onların da değil, bu tip uygulamaların inisiyatife bırakanlarda.
 
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
ve ben siz sıkıntı çekerken inadına gezip tozan arkadaşlarıma o kadar ateş püskürüyorum ki! maske bile takmadan her gün geziyolar! ve inadına hastalığa yakalanmıyolar ama onlar gibi herkes gezip birbirine hastalık bulaştırıyor.. çok kızgınım çok..
 
Merhaba herkese. Ben sağlık memuruyum. Pandemi hastanesinde görev yapıyorum ve maalesef artık hem fiziksel olarak hemde ruhsal olarak bitmiş durumdayız. Birçok personel arkadaşımız Covit oldu ve olmaya devam ediyor. Çalışma ortamımda hep kötü şeylerden bahsedilir oldu. Her gün duyduğum covit haberlerinden dolayı psikolojim bozuldu. Hastanemizin bütün servisleri pandemi servisine dönüştürüldü yetmedi muayene yapılan polikliniklere yataklar konuldu. Ve böyle giderse italya, ispanya ve amerikadaki görüntüleri görmeye başlarız. Etrafım her tarafım covitlilerle dolmuş durumda. Her gün şüpheyle eve gidiyorum. Artık kendimizi geçtik sevdiklerimize bulaştırmaktan korkar olduk. Kafamda hep acabalarla çekine çekine kızımla ilgilenmeye çalışıyorum. Kafayı yemek üzereyim. Bu günler de geçecek biliyorum ama yine de korkuyorum. Geleceği düşünmekten, nasıl olacağını ne zaman biteceğini sorgulamaktan çocuklarımız nasıl bir dünyada yaşayacak diye kaygılanmaktan çok yoruldum. Off iyi değilim. Sadece paylaşmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Allah yardımcınız olsun psikolojinizi dusunemiyorum:(
 
Back
X