Çok yoruldum

Gelbegokyuzum .!.:

Biraz kendimizi iyi hissetmek içinde zorlasak mi ne?kötü olmamanın zor oldugu bir yerdeyiz.surekli düşünüp kendinizi sabote etmeyin!bugün kendinizi iyi hissetmezsiniz ama çıkmanız, gezmeniz yarın için bir adım olur.iyi olmak için tek ilac yetmiyor demek ki ;beraberinde siz de ilaca yardım etmelisiniz.bir de uğraş edinin yapmak zorunda olduğunuz uğraşlar..ruhunuzu dinlmeye fırsat bulamayacaginiz kurslar mesela bunları empati yaparak yazıyorum .inşallah ruhunuz biran evvel çiçeklenir.Omr-u bahariniz çöp olasıca depresyonun, manikligin elinden kurtulur.

Genişletmek için tıkla...

advisor .!.:

Çok geçmiş olsun demeye geldim, bahsedilen ilaçlardan birini başka sebepten 1-1.5 sene kullandım ancak bıraktıktan 6-7 ay sonra eski sorunum tekrarladı. Şöyle bir duyum almıştım, her ilacın etken maddesi her bünyeye etki etmeyebiliyor. Mesela ailenizde anne, baba veya kardeşlerden birinin kullandı bu minvalde bir ilaç varsa bu ilacın etki etme olasılığı daha yüksek olabiliyormuş, doktoruma sorduğumda mümkün eğer genetik yapınız o ilacı kullanan kişininkine yakınsa demişti.

Genişletmek için tıkla...

Optimistic Woman .!.:

Bipolar olanlar depresyon dönemlerinizden ne zaman çıktınız yazabilir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Optimistic Woman .!.:

Bazen çıkıyorum. Ama ruhsuz gibiyim

Genişletmek için tıkla...

Spagettisever .!.:

Yattıkça yatasın gelir, evde durdukça çıkmak istemezsin. İçinden o istek gelmez çünkü depresyon dönemindesin. Kendini zorlamalısın. Hergün ama hergün süreyi arttırarak çıkmalısın. Kuaför, alışveriş bir ruj bir oje bile alsan iyi hissedersin. Sana güveniyoruz. Sıkıldıkça yaz ama bizi de dinle. Lütfen. Annem 10 yıldır antidepresanla ayakta duruyor. Seni çok iyi anlıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Optimistic Woman .!.:

Spagetticim, öncelikle cok teşekkürler sana. Mesajındaki içtenlik yüreğime geçti. çok doğru söylüyorsun, evde insan iyice salıyor. Geçen kuaföre gidip saç rengimi değiştirdim. Değişiklik iyi geldi. Çok zor zamanlardan geçtim. En zorunu atlattım. Sanırım çok derinlerden geldiğim için aşama aşama oluyor ve tam anlamıyla iyileşmek zaman alıyor. Sabır denen şey ne zormuş. Sanırım yaşama sevinci denilen şeye hasretim. Zaman içinde geçmesi umudu tek tesellim. Tekrar teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Spagettisever .!.:

Depresyonda olan birine çık gez demek gerçekten saçma, o da biliyor gezmeyi ama olmuyor. Bacakları kırık birine koş demekle aynı şey. Ama gençsin inanki yapmalısın. Buraya yazabiliyorsan yapabilirsin inanıyorum. Yaş ilerledikçe daha kötü oluyor. Annem 50 yaşındayken bile 90 yaşında gibi hayattan bıkkındı. Yüzü gülmez, mutlu olmaz. Yani neler neler, gekçekten annemi aramak bile istemiyorum kapatıyım diye bekliyormuş gibi geliyor. İnsan evlat olarak kendini değersiz hissediyor böyle durumda bile. Yani benim halimi sormaya 30 sn ayırmıyor öyle düşün. Bu hale gelmeni hiç istemem.

Genişletmek için tıkla...

Optimistic Woman .!.:

Annen adına üzüldüm, ilaçları işe yaramıyor mu acaba? 10 senedir demişsin

Genişletmek için tıkla...

Spagettisever .!.:

Annem 12 yıldır panik atak 10 yıldır yüksek doz antidepresan kullanıyor. İlaçlar bomboş birisi yaptı annemi, üzülmez, ağlamaz, etkilenmez. Antidepresan etkilerini çok iyi biliyorum. Üzülüyorum ama elimden bişey gelmiyor. Ama anneme benzeme ayağa kalk ne olur.

Genişletmek için tıkla...