- Konu Sahibi depresyonnn
- #21
Merhaba arkadalaşlar....
Bazı konularda fikir almak ve rahatlamak için yazmak istedim içimdekileri...
Nasipse nisanda düğünüm olacak, ama ne kayınvalimde nede eltilerimde hiçbir çaba göremiyorum.
Herkes normal gibi davranıyor, oysaki nisanda düğün var ve kayınvalidem uzakta olduğu için sadece arayıp anneme düğün şu zaman yapalım dedi. Uzak olduğu için gelmelerini beklemedik ama en azından konuşulacakları konuşabilirdi. Saolsun zaman zaman arar ama çok sevdiğini hissetmiyorum zaten beni, ayrılsak eminim üzülür yani istememe gibi bir durumda yok. Fakat neden böyle yaptıklarını aklım almıyor. Nişanlıma geçen sordum, durumu çok sıkışık diyor, oysaki 2 çift söz durumunu daha da sıkıştırmaz bunu hepimiz biliyoruz. Nişanlım çabalıyor ama onunlada zaman zaman tartışıyoruz, çünkü herşeye o yetişmeye çalışıyor. Nişanlımın kuzeni nişanlanacak şubatta ve onları gördükçe cidden içim gidiyor. Öyle bir hazırlık varki harıl harıl, oysaki nişanı kız tarafı yapar ama bunlar çok çabalıyorlar herşeyin en iyisi olsun diye uğraşıyorlar. Oysaki bizimkiler çok farklı, dolayısıyla üzülüyorum bende... Nişanlımdan yana tereddütüm yok fakat kayınvalidem ve eltilerim nedense korkutuyorlar beni. Hiç destek olduklarını göremiyorum, bunların sıkıntısı ilişkimize yansıyacak diye tedirgin oluyorum. Kısacası düğünüm olacak diye sevinemiyorum bile...![]()
ohooo tatlım sen şimdiden üzülmeye başlamışsınki bence sakın başlama çünkü anladıgım kadarıyla evlendikten sonrada çok üzülürsün.
ben kendi hikayemi anlatim sana ben izmir eşim ist daydı geldiler istediler nişan yaptık o gece sonrada arabaya binip gittiler ondan sonra bi kere geldiler izmire tatile döndüler sonrada kına gecesi için geldiler tabiki o zamanlar takmadım kafama çünkü uzak yer malum ama o dönemdede hiç arama sorma falan yok benim ailemi sadece nişanlım arıyo falan ööle geçti işte sonra eşim aradı kiraladık biz dügün salonunu dedi şu tarih dedi bana ama hiç eşimin aliesi benim ailemi arayıp bişi demio falan












neyse biz evlendik dügün oldu bitti ilk aylar ööle heyecanlı heyecanlı geçti tabi eşim ailemi arıyo sürekli görüşüyoruz falan. kaynanamlarında arka sokagında oturuyoruz sürekli gidiyoruz onlara ee tabi ben annemle teldede konuşuyorum onun yanında ama sadece kuru bi slm yolluyo verde konuşuyum dünürümle demek yok.yada bizim evde net yok onlarda var ordan cam la görüşüyorum annemlerle ama ben çagırmassam kaynanamı hayatta gelmiyo ben çagırıp gelincede hiç oturmuyo bi slm nasılsın falan deip dönüyo tv başına tabi bu bana dank ettii bi süre sonra benim annem her aradıgında soruyo napıyo annenler (kayınvalide bile demio düşünün) görümcem nişanlanıyo ben annemle onların evinden telle konuşuyorum annem dioki ver kaynananların numarasını arıyım tebrik ediyim falan dio düşün yani telefonu ver kaynanana demio ev numaralarını arıyo sonuçta telden daaha ucuza konuşur insan ama benim ailem için saygısızca bişidir o.bende baktım bu böyle gidio tavır alım kaynanamlara şimdi çok gidip gelmiorum eşimede söledim oda anlayışla karşılıyo ama cahiller napıyım dio bende biliorum çok cahiller çokta iyi niyetliler aslında ama yinede koyuyuo bana
ööle işte şekerim umarım okursunnn şimdiden üzülme muhtmelen aynı şeylerle karşılaşacaksın çünküü