Merhaba arkadaşlar ;
Ben eski bir üyeyim. Bu arkadaşımın hesabı. Özel sebeplerden dolayı bu hesaptan yazmak zorunda kaldım. Şimdiden yorumlarınız için tşk ederim.
Çok zor durumdayım ve o kadar mutsuzum ki destek ve yorumlariniza ihtiyacim var... Konuyu çok uzatmamaya calışıp özet olarak anlatacağım.
Ben uzun yıllardır hayatına birini almayan, aşkı sevgiyi sevilmeyi unutmuş biriydim. Sonra aynı iş yerinde çalıştığım biri çıktı karşıma. Efendi, ağır başlı, düzgün biriydi. Bende ona uzaktan birşeyler hissetmeye başladım ve tanıştık. Önce birbirimizi tanımak için msjlaştık daha sonra buluşmaya karar verdik. Bir aya yakın da yüzyüze birbirimizi tanıdıktan sonra birlikte olmaya karar verdik. Başta da dediğim gibi ben sadece sevilmeyi, bir erkeğin sevdiği değer verdiği kadın olmayı, yuva kurmayı istedim. Kendimi bir erkek tarafından değerli hissetmek istedim. Para pul gözümde hic olmadı. Biz 7 ay birlikte olduktan sonra annesiyle tanıstırmak istedi. Annesiyle tanıstım. Daha sonra tanısma, isteme oldu. Ona o kadar çok güveniyordum ve inanıyordum ki ! Bu adam beni mutlu eder diyordum, içimdeki o karanlığı aydınlatır, yuva kurarım diyordum. Nisanımız yapıldı.
Ara ara aileler birbirine gidip gelmeye başladı. Sağolsun kayınvalidem ve kayınpederim her geldiklerinde köyden birseyler getirmek olsun, bana hediye olsun elleri boş gelmediler. Ama sonra herşey bir anda değişmeye başladı.
Şimdi size uzatmadan sormak istediğim ;
Düğünü , eşyaları kayınvalidem ve kayınpederim biz üzerimize düşeni yapacağız kız tarafı da üzerine düseni yapsın dedikleri halde sonradan maddi durumlarının olmadığını söylediler ( halbuki evi, arabası ve emekli maaşi var ) nişanlimla biz yapmaya karar verdik
Düğün salonunu benden habersiz ailece bakmaya gitmişler en son karar kıldıkları salon için beni arayıp bakmami istediler. Bende sabahtan beri salon baktıklarından daha fazla yorulmasınlar diye o salonu tutmak zorunda kaldım
Onun ailesi normalde il dışında oturuyor fakat nisanlım tek kalmasın diye x semtinde bir ev kiralamışlar o evde yaşıyorlar. Yan sokakta da nisanlımın abisi oturuyor. Kv ve kp' im benim ve ailemin fikrini sormadan bizim evlenince o evde oturmamızi istediklerini, konunun kapanmasını söylediler. Bende nisanlımı karsıma alıp aglayarak "bak ailen zaten il dışında oturacak bize burada bir destek lazım. Benimannemde babamda rahatsız onlara bir otobusluk mesafede oturalım, hem cocuk olursa onlara bırakırız " dedim. Bana " ben ailene yakın oturmak istemiyorum, biz bize olmak istiyorum " dedi. Bende kızsamda sinirlensemde bunu da kabul ettim.
Bana görümcemin gelinliğini giymemi teklif ettiler. Bende gerekirse ben kendim alırım ama görümcemin gelinligini giymem dedim.
Simdi de gecen hafta sonu ben hastayım die nisanlım ziyarete geldi. Düğünden, evden konu açıldı. Babamlara " mobilyalar düğünden sonra gelecek zaten " dedi. Tabi biz ailecek şok olduk. Nasıl dügünden sonra dedik. " Köyden dügün icin misafirler gelecek, kalacaklar, ben o eve eşyaları koyarsam kirlenir, bu yüzden düğünden bir hafta sonra fln misafirler de gittiginde annemler de toparlanır,bizim eşyalar gelie yerlestiririz " dedi. Nasıl yani ben özel günümde ilk defa seninle uyuyacağim ve eski esyaların ve misafirlerin oldugu evde mi dedim ? Ayrıca benim dügün telaşım, heyecanım, ev düzenlemem yerlestirmem ne olacak ? Bu heveslerimi misafirler icin cöpe mi atacaksın ? Dedim. Ailemi mi sokağa atayım dedi. Bende aileni vs sokağa at demiyorum. Benim ailemde kalır, abinlerde kalır dedim. Olmaz öyle şey biz boyle istiyoruz dedi. Babamla annem karşı cıkti olmaz oyle sey dugunden sonra gelin evine bırakilir ve o eve kimse girmez dedi.
Iki gun once de nisanlimla bulustuk. Hersey iyi hostu sonra konu yine dugune geldi. Ailene anlattınmı durumu dedim. Hayır dedi. Sinirlendi. Neden sinirleniyorsun dügüne bir bucuk ay kalmiş ne gelinligim ortada, ne mobilyalar nede baska bisey dedim. Birde ustune bu sorunu cıkardın. Ben yuva kurmak istiyorum " biz " olmak istiyorum insan bir kez evleniyor neden benim heyecanımı öldüruyorsun, insan yerine koyup ailemin fikrini bile almadan kendiniz karar veriyorsunuz ve bunu ailen degil sen bize soyluyorsun benim ailem bunu kabul etmez dedim. Demez olaydım.. " Ben senin ailenle mi evleniyorum, ailenin karısmaya hakkı yok, ustume gelme konu kapansın uzatma " dedi. Bende benim icin bi fedakarlik yap Allah askina dedim. Ailene ben yuva kurmak istiyorum de benim icin baska bir evde oturalim yada ailene gelin evi burasi de yeterki bana bir fedakarlik yap dedim. Sen bana ne yaptin da yapayim dedi. Ben senin isteklerini butun iyi niyetimle kabul ettim ama bu sondu. Bu olmaz bunu kabul edemem dedim. O zaman bi kac gunlugune biz tatile gideriz o ara ailem misafir agirlar, sonra da biz geliriz eski esyalari memleletteki eve gonderir yeni esyalari yerlestiririz dedi. Sen anlamiyosun galiba ben kendi evimi dugunden once dosemek istiyorum dedim. Insanlarin normal yasadigi bir durumu neden anormallestiriyorsun dedim. Bu seferde " tamam ben anormalim, sen normalsin, ben sorunluyum " dedi. Bende sinirlendim " evet sorun çıkarıyorsun evlilik arifesinde insanlar heyecanla biseyler yapmaya calısırken benim onume surekli ket vuruyorsun. Tam hayal kuruyorum bisey cikariyorsun hayallerimi yok ediyorsun dedim. Annen baban gelin bu eve gelecek diyerek o evi hazırlaması lazimken oturmaya devam edecekler, bizim baska eve gecmemize de izin vermiyorlar ben napayim simdi dedim. Ustume gelme belki duzelir dedi. Bende dugune bir hafta kala duzelmedi diye gelirsen ne olacak dedim. Sen hala annenin babanin boyundurlugu altinda yasmaya devam edersen biz evlensek de bosaniriz dedim. Sen zaten bosanmayi kafana koymussun, memnuniyetsizsin dedi. Bende son kararini soyle bana dedim. O eve gelin olarak mi girecegim misafir olarak mi dedim. Ben nereye sen oraya gelmek zorundasin konu kapanmistir dedi. Bende iyice sinirlendim sen ve ailen beni ve ailemi hicbir konuya dahil etmediniz kendiniz kararlar aldiniz uyguladiniz ama yeter ben senin kuklan degilim istedigin sekilde oynatacagin bu yuzden madem aileni ikna edemiyosun ben yokum dedim masadan kalktim. Arkamdan bagirdi hic donup bakmadim. Bir kere telefonla aramis daha cok kalp kirilmasin diye acmadim. Aradan iki koca gun gecti ne aradi nede sordu...
Simdi sorarim size benim dugun salonu icin gezip heveslenmem,
Dugunden once evimi temizleyip yerlestirmek istemem cok mu absurt seyler ? Siz olsaniz nasil tepki verirdiniz ? Aileniz ne yapardi ? Sizin ve ailenizin hic gorusu alinmadigindan kendinizi kotu hissedip , hicbir isteginiz olmadigindan nisani atar miydiniz ?
Ben eski bir üyeyim. Bu arkadaşımın hesabı. Özel sebeplerden dolayı bu hesaptan yazmak zorunda kaldım. Şimdiden yorumlarınız için tşk ederim.
Çok zor durumdayım ve o kadar mutsuzum ki destek ve yorumlariniza ihtiyacim var... Konuyu çok uzatmamaya calışıp özet olarak anlatacağım.
Ben uzun yıllardır hayatına birini almayan, aşkı sevgiyi sevilmeyi unutmuş biriydim. Sonra aynı iş yerinde çalıştığım biri çıktı karşıma. Efendi, ağır başlı, düzgün biriydi. Bende ona uzaktan birşeyler hissetmeye başladım ve tanıştık. Önce birbirimizi tanımak için msjlaştık daha sonra buluşmaya karar verdik. Bir aya yakın da yüzyüze birbirimizi tanıdıktan sonra birlikte olmaya karar verdik. Başta da dediğim gibi ben sadece sevilmeyi, bir erkeğin sevdiği değer verdiği kadın olmayı, yuva kurmayı istedim. Kendimi bir erkek tarafından değerli hissetmek istedim. Para pul gözümde hic olmadı. Biz 7 ay birlikte olduktan sonra annesiyle tanıstırmak istedi. Annesiyle tanıstım. Daha sonra tanısma, isteme oldu. Ona o kadar çok güveniyordum ve inanıyordum ki ! Bu adam beni mutlu eder diyordum, içimdeki o karanlığı aydınlatır, yuva kurarım diyordum. Nisanımız yapıldı.
Ara ara aileler birbirine gidip gelmeye başladı. Sağolsun kayınvalidem ve kayınpederim her geldiklerinde köyden birseyler getirmek olsun, bana hediye olsun elleri boş gelmediler. Ama sonra herşey bir anda değişmeye başladı.
Şimdi size uzatmadan sormak istediğim ;
Düğünü , eşyaları kayınvalidem ve kayınpederim biz üzerimize düşeni yapacağız kız tarafı da üzerine düseni yapsın dedikleri halde sonradan maddi durumlarının olmadığını söylediler ( halbuki evi, arabası ve emekli maaşi var ) nişanlimla biz yapmaya karar verdik
Düğün salonunu benden habersiz ailece bakmaya gitmişler en son karar kıldıkları salon için beni arayıp bakmami istediler. Bende sabahtan beri salon baktıklarından daha fazla yorulmasınlar diye o salonu tutmak zorunda kaldım
Onun ailesi normalde il dışında oturuyor fakat nisanlım tek kalmasın diye x semtinde bir ev kiralamışlar o evde yaşıyorlar. Yan sokakta da nisanlımın abisi oturuyor. Kv ve kp' im benim ve ailemin fikrini sormadan bizim evlenince o evde oturmamızi istediklerini, konunun kapanmasını söylediler. Bende nisanlımı karsıma alıp aglayarak "bak ailen zaten il dışında oturacak bize burada bir destek lazım. Benimannemde babamda rahatsız onlara bir otobusluk mesafede oturalım, hem cocuk olursa onlara bırakırız " dedim. Bana " ben ailene yakın oturmak istemiyorum, biz bize olmak istiyorum " dedi. Bende kızsamda sinirlensemde bunu da kabul ettim.
Bana görümcemin gelinliğini giymemi teklif ettiler. Bende gerekirse ben kendim alırım ama görümcemin gelinligini giymem dedim.
Simdi de gecen hafta sonu ben hastayım die nisanlım ziyarete geldi. Düğünden, evden konu açıldı. Babamlara " mobilyalar düğünden sonra gelecek zaten " dedi. Tabi biz ailecek şok olduk. Nasıl dügünden sonra dedik. " Köyden dügün icin misafirler gelecek, kalacaklar, ben o eve eşyaları koyarsam kirlenir, bu yüzden düğünden bir hafta sonra fln misafirler de gittiginde annemler de toparlanır,bizim eşyalar gelie yerlestiririz " dedi. Nasıl yani ben özel günümde ilk defa seninle uyuyacağim ve eski esyaların ve misafirlerin oldugu evde mi dedim ? Ayrıca benim dügün telaşım, heyecanım, ev düzenlemem yerlestirmem ne olacak ? Bu heveslerimi misafirler icin cöpe mi atacaksın ? Dedim. Ailemi mi sokağa atayım dedi. Bende aileni vs sokağa at demiyorum. Benim ailemde kalır, abinlerde kalır dedim. Olmaz öyle şey biz boyle istiyoruz dedi. Babamla annem karşı cıkti olmaz oyle sey dugunden sonra gelin evine bırakilir ve o eve kimse girmez dedi.
Iki gun once de nisanlimla bulustuk. Hersey iyi hostu sonra konu yine dugune geldi. Ailene anlattınmı durumu dedim. Hayır dedi. Sinirlendi. Neden sinirleniyorsun dügüne bir bucuk ay kalmiş ne gelinligim ortada, ne mobilyalar nede baska bisey dedim. Birde ustune bu sorunu cıkardın. Ben yuva kurmak istiyorum " biz " olmak istiyorum insan bir kez evleniyor neden benim heyecanımı öldüruyorsun, insan yerine koyup ailemin fikrini bile almadan kendiniz karar veriyorsunuz ve bunu ailen degil sen bize soyluyorsun benim ailem bunu kabul etmez dedim. Demez olaydım.. " Ben senin ailenle mi evleniyorum, ailenin karısmaya hakkı yok, ustume gelme konu kapansın uzatma " dedi. Bende benim icin bi fedakarlik yap Allah askina dedim. Ailene ben yuva kurmak istiyorum de benim icin baska bir evde oturalim yada ailene gelin evi burasi de yeterki bana bir fedakarlik yap dedim. Sen bana ne yaptin da yapayim dedi. Ben senin isteklerini butun iyi niyetimle kabul ettim ama bu sondu. Bu olmaz bunu kabul edemem dedim. O zaman bi kac gunlugune biz tatile gideriz o ara ailem misafir agirlar, sonra da biz geliriz eski esyalari memleletteki eve gonderir yeni esyalari yerlestiririz dedi. Sen anlamiyosun galiba ben kendi evimi dugunden once dosemek istiyorum dedim. Insanlarin normal yasadigi bir durumu neden anormallestiriyorsun dedim. Bu seferde " tamam ben anormalim, sen normalsin, ben sorunluyum " dedi. Bende sinirlendim " evet sorun çıkarıyorsun evlilik arifesinde insanlar heyecanla biseyler yapmaya calısırken benim onume surekli ket vuruyorsun. Tam hayal kuruyorum bisey cikariyorsun hayallerimi yok ediyorsun dedim. Annen baban gelin bu eve gelecek diyerek o evi hazırlaması lazimken oturmaya devam edecekler, bizim baska eve gecmemize de izin vermiyorlar ben napayim simdi dedim. Ustume gelme belki duzelir dedi. Bende dugune bir hafta kala duzelmedi diye gelirsen ne olacak dedim. Sen hala annenin babanin boyundurlugu altinda yasmaya devam edersen biz evlensek de bosaniriz dedim. Sen zaten bosanmayi kafana koymussun, memnuniyetsizsin dedi. Bende son kararini soyle bana dedim. O eve gelin olarak mi girecegim misafir olarak mi dedim. Ben nereye sen oraya gelmek zorundasin konu kapanmistir dedi. Bende iyice sinirlendim sen ve ailen beni ve ailemi hicbir konuya dahil etmediniz kendiniz kararlar aldiniz uyguladiniz ama yeter ben senin kuklan degilim istedigin sekilde oynatacagin bu yuzden madem aileni ikna edemiyosun ben yokum dedim masadan kalktim. Arkamdan bagirdi hic donup bakmadim. Bir kere telefonla aramis daha cok kalp kirilmasin diye acmadim. Aradan iki koca gun gecti ne aradi nede sordu...
Simdi sorarim size benim dugun salonu icin gezip heveslenmem,
Dugunden once evimi temizleyip yerlestirmek istemem cok mu absurt seyler ? Siz olsaniz nasil tepki verirdiniz ? Aileniz ne yapardi ? Sizin ve ailenizin hic gorusu alinmadigindan kendinizi kotu hissedip , hicbir isteginiz olmadigindan nisani atar miydiniz ?
aramızdaysa keşke bana özelden mesaj atsa vala kimseye söylemem gerçekten çok merak ettim, evlendiler mi acaba 
