kızlar merhaba,
Artık bu durum iyice canımı sıkmaya başladı.
Toplu taşımada siperlik takıyorum, iş yerinde maskem hep ağzımda. Bunlar zaten normal önlemler.
Ama ek olarak arkadaşlarımla buluşmuyorum, evlerine gitmiyorum, zaten iş yerinde görüşüyoruz.
Ama aldığım ek önlemlere "En çok sen yaşayacaksın ehehe" mantığı ile bakmak çok yordu beni.
Çevremden sürekli bir bakış, bir ima görüyorum.
Haftaya eşimin teyzesinin evi boş, Antalya da. Oraya gideceğiz 3 günlük tatile. Zaten boş ev. Onda bile "oo siz tatile gider miydiniz, sizin psikoloji gidik ya o yüzden diyorum" vs gibi yorumlarla karşılaştım.
Kuzenim yine geçen dalga geçti ama instagramına baktım. 1 haftada bulunmadığı kişi kalmamış. Hepsinde de maske yok, dip dibe oturuyorlar.
Bunlar öpüşmeyip sarılmadıkça aynı ortamda yanyana oturunca bir sorun olmayacağını düşünen insanlar. Ben onları eleştirmiyorum, yüzlerine laf etmiyorum ama ben siperlikle dolaşınca ve onlarla görüşmeyincr olay oluyor.
Para cezası yememek için maske takan arkadaşım bana akıl veriyor, deli oluyorum.
Ben hepsine doğal seleksiyon olarak kabul ediyorum. Ama dikkat edenin canı yanıyor ya ona üzülüyorum.
Hele bazı zamanlar metroda siperlik takan tek ben oluyorum. Öcü görmüş gibi suratıma bakıyorlar. Hepsininde maske çenede veya sadece ağzını kapatmış.
Kardeşin sen ne halt yersen ye, ama dikkat edene niye karışıyorsun?
Cidden kafama takmadım aylardır ama en sonunda artık patladım.
Siz karşılaştınız mı hiç böyle durumlarla yoksa benim çevremdekiler mi sorunlu?
Açıkçası tamamen eve kapanmanın mümkünlüğünün ötesinde doğru olmadığını düşünüyorum, sonuçta işe gidilmeli, mal-hizmet üretimi devam etmeli piyasada para dönmeli bi şekilde. Fakat büyük düğünler yapmanın, cenazelere katılmanın, koşa koşa gezmelere gitmenin, keyfi buluşmaların zamanı mı şimdi allah aşkına.
