Coronasavar

Eline sağlık. İştah açıcı görünüyor. Babannem bunun peynirlisini yapardı. Oyy mis gibi. En son 20 yıl önce yemiş olabilirim.
Bizim kahvaltıda taze sıkılmış portakal suyu, tost, omlet vardı. Portakalı da eşim sıktı zaten. Çünkü tembelim.
 
Benim rutinim şöyle, bir gün herşeyi en güzel şekilde yapayım isteği, birkaç günü aç kalmayacak kadar yapılan yemekler böyle yapınca çok göze batmıyor ve yapılanlarin kıymeti biliniyor
 
Yabanelma .!.:
Benim rutinim şöyle, bir gün herşeyi en güzel şekilde yapayım isteği, birkaç günü aç kalmayacak kadar yapılan yemekler böyle yapınca çok göze batmıyor ve yapılanlarin kıymeti biliniyor
Genişletmek için tıkla...
Benim rutinim de şöyle; her gün her şeyi aç kalmayacak ve pislikten ölmeyecek kadar yapayım, paslayabildiklerimi de kocama paslayayım isteği.
 
Ben henüz bir şeyler yiyemedim. Sürekli midem bulanıyor.
Kalkar kalkmaz bir ağlama krizine girdim. Fiziksel olarak canım yanıyor resmen...
Birkaç ilişki uzmanı videosu izledim. Kafamdaki boşluğu doldurdu diyebilirim. Bu hallerim birden bitmeyecek ama en azından bazı şeyleri daha iyi anlamama yardımcı oldu.
 


Aç kalıp güçten düşme beybi. Ağla ama tok karnına ağla.
İlişki uzmanı ne oluyor bu arada? Hep duyuyorum ama hiç ilgilenip bakmadım. Psikolog mu?
 
cilek.yagmuru .!.:
Aç kalıp güçten düşme beybi. Ağla ama tok karnına ağla.
İlişki uzmanı ne oluyor bu arada? Hep duyuyorum ama hiç ilgilenip bakmadım. Psikolog mu?
Genişletmek için tıkla...
Sürekli midem bulanıyor. Su ve çaydan başka bir şey içemiyorum.

Psikologa gitmesi gereken ben değilim o aslında. Benim ilişki uzmanı dediğim youtubeda videoları olan kişiler. Ama şu iki video izleyip herkesi narsist diye etiketleyenlerin sözde uzmanları gibi değil
 

Hmm anladım.
Off o bazı tiplere baksan herkes narsist zaten. Bdv'de narsistli konu görünce yakalarımı yırtasım geliyor artık.

Sana ne iyi gelecekse onu yap o zaman.
Zamanla azalacağını biliyorsun zaten.
Loreth karın kaslarını paylaşsa keyfin yerine gelir mi? :)
Bende olsa dükkan senin ama benimki şekerpare gibi
 
Geçecek Absolut. İzolasyon bile tek başına insanı ne kadar zorluyor, en ufak aksaklık bile sanki kat be kat daha zor geliyor insana. Normal bir zaman olsa bir şeye üzülünce kendimizi yollara vururuz, kafamızı oyalayacak, bize iyi gelecek bir şeyler yaparız, dostlarımızla buluşuruz. Yani hepimiz bu açılardan zorlanırken, sen bir de üzücü bir şey yaşadın. Hissettiklerin çok normal. Acını yaşa ama toparlayacağına da inan. Savaşçı, güçlü bir tarafın var, nihayetinde o taraf baskın gelecek. Sadece şu dönemi atlatmak için, normal zamanlarımıza göre biraz daha fazla çabalaman gerekecek işte. Ama geçecek.

Eşimden önce uzatmalı bir sevgilimden ayrılmıştım, ailem gibi olmuştu ama bir yanımız da feci uyumsuzdu, birbirimizi dibe çekiyor gibiydik. Terk ettim kendisini, çok zor oldu, insanın bir yanı koşarak geri dönmek istiyor, sanki yarın yokmuş, hayat bitmiş gibi, bir daha aynı aile olma hissini, tüm uyumsuzluklarımıza rağmen yakaldığımız uyumu kimseyle yaşayamayacakmışım gibi... Çünkü ailemi kaybettikten sonra sığındığım liman gibi de olmuştu bir yandan. Bir süre özledim ama geçeceğine de inanıyordum, hayatta en kötü acıların bile kabuk tuttuğunu gördüm çünkü. Günümüze ışınlanalım; hayat hepimizi bir noktada dibe çakıyor. Ama kendi kendine acımadığın, kendi gücüne inandığın ve biraz da zamana bıraktığında, o dipten en az hasarla çıkıyorsun. Valla bak.
 
Ya bir kere gördü, artık bir etkisi olmaz bence. Senin şekerpareyi deneyelim bir de.
 
Evet çok zor geliyor özellikle arkadaşlarımla buluşup görüşemezken.
Benzer şeyleri hissediyorum. Ama biz uyumsuz değildik, birbirimizi dibe çekmiyorduk. Burada yazdıklarınızı inkar etmedim. Farklıydık evet ama bu farklılıklarımızı birbirimize bir şeyler öğretmek için kullandık. Ben ona daha içsel olmayı öğrettim, kendini dinlemesini söyledim (bana patladı tabii bu), hayat tarzını geliştirdim, başka bir perspektif verdim. O beni daha özgüvenli biri olmam için destekledi, hayallerime giden zor yolda pes etmememi sağladı, daha dışa dönük bir insan yaptı...
Ben ailemi kaybetmedim ama (bir buldumcuk gelin adayı gibi anlaşılmam umarım) onun ailesi benim yaşamak istediğim aile hayatıydı. O yüzden çok fazla şeyimi kaybettim gibi hissediyorum.
Ailemle pasif agresif sorunlarımız hariç bir problemim de yok ama burada ben böğüre böğüre ağlarken yataktan çıkmazken bile anlamıyorlar bir şeylerin yolunda olmadığını. Avrupai tarzda bir bağımız var galiba.
Arkadaş grubumuz ortaktı, onlar ne kadar görüşmeyi kesmeyeceğiz deseler de hep beraber bir aileydik.
Benim Ankara'daki günlerimi çekilir kılan bir gün dönecek olduğumu bilmekti. Şu an geri dönmek için bir sebep bulamıyorum.
Hep ölümünden onu kaybetmekten korkardım şimdi sanki öyle hissediyorum. Canım acıdığında koştuğum ilk kişi şimdi gidemiyorum...

Videoda bahsi geçen durumlardan biri de benzer bir ayrılık örneğiydi. Muhtemelen 30 yaşın midlife krizi.
Beni bu ayrılıkta en çok yaralayan 1-2 aydır düşünüyorum, çok savaştım benim için kolay bir karar olmadı demesiydi.
Ben direkt o süreye odaklandım. Sanki o zamandan beri yüzüme gülmüş gibi.
Ama dün konuştuğumuzda aksine o zaman emin olsaydım o an konuşurdum, şu haftaya kadar bende karar vermemiştim falan dedi. Videodaki uzman da exinix ayrılığı haftalarca veya aylarca düşündüğünü söylediğinde bu sizi kırabilir, onca zaman yalan mıydı diye düşündürebilir ama aslında bu uzun zamandır düşünmesi size olan hislerinden, sevgisinden. O yüzden bir günde bu kararı alıp uygulamaya koyamadı diyor.
Açıkcası bu sözler bana iyi geldi
 
Selam yavrular, ay bir uyumuşum bir uyumuşum. Ben normal uyumuyorum galiba şu son günlerde.
Yapacak bir şey yok diye kendimi uyumalara vurmuş olabilirim. Bomboşum ve boşluk rahatsız ediyor.
Olm negzel bu sene turistik minnacık bi tezgah bi atölyemsi bi yer açacaktım, evde dura dura paslanıyorum sanki.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…