Çünkü kimseye anlatmak istemiyorum

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

çevrenizdekileri neden bu kadar muhatap alıyorsunuz?
hayatınızdan çıkarın
uzaklaştırın

Genişletmek için tıkla...