Çünkü kimseye anlatmak istemiyorum

miami007 .!.:

yazdıklarınıxı
okumak iyi geldi teşekkür ederim.Eleştirilmemin sebebi bu zaten 32 yaşındayım açıköğretimden okuyorum daha önce okuyordum okulu dondurmuştum kayıt yenilettim son senem bitince kpss deneyeceğim inşallah 35 son zaten oldu oldu olmadı nasip.Şuan bunlarla uğraşmak iyi geliyor yeni şeyler öğreniyorum oğlumda benimle beraber hevesleniyor ben derse oyurdukça oda çalışıyor İngilizce öğreniyorum onun derslerine de yardımcı oluyorum.Ben memnunum yani.Yeni bir yoldan kastım bunlar oğlum ve kocamla beraber tabi.

Genişletmek için tıkla...

Canım bak insanlar asla yanlarındaki kişinin kendilerinden daha iyi olmasını istemiyorlar. Sakın dinleme kimseyi inadına daha çok çalış. Ben de yaşadım bu durumu. Ne gerek var ne yapacaksın bu yaştan sonra vs dedikçe onlar ben kitabın defterin başına oturdum ekstra iki dil daha öğrendim:)))
İnadına yap!

Ablaniz en dogrusunu söylemiş bence.Eşinizle böyle sıkintilarınız ve kalp kırıklığınız varken cocuk işini daha sonraya erteleyin.Kendinizi bu kadar yorup ,hırpalamayın.Evladınıza lazımsınız.Kendinizi ve onu önemseyin.Güzel şeyler başarmışsınız.Devam edin.

Hepimiz farkli farkli sınanıyoruz şu hayatta. Herşeyin hayırlısı lafı ne kadar klişe ama ne kadar doğru. Yaşadıkça, tecrübe ettikçe anlıyor insan. Ben de o yüzden yürekten söylüyorum size. Herşeyin hayırlısı.. evladınıza sarılın, eşinize sarılın, işinize sarılın, umutlarınıza sarılın. Ben de son birkaç yıldır çok zor zamanlar yaşadım. Bazı insanlar çok acımasız. İnsan algılıyamıyor. Nasıl bu kadar bencil olabildiklerine.. ama oluyor işte.. uzak duracaksın, duvar öreceksin, yapacak bişey yok. Amacı seni anlamak biraz yarana üfleyebilmek değil, araya kendini sokuşturup senin üzerinden kendini yücelten insanlardan uzak duracaksın. Herşey zamanla geçiyor. Hepimiz birgün nefes almayı durduracağız. Hayatın sana verilmiş bir hediye. Evladında öyle. Bunların kıymetini bil. Kısmetse olur değilse olmaz önüne bakacaksın..

Sınav sonuçlarım açıklanmış kızlar bütün dersleri geçmişin ve ortalama yüksek olduğu için yüksek onur öğrencisi belgesi alacağım.İnşallah okulu tez vakit bitirmek nasip olur bu sene son senem çok sevindim şuanda sizinle paylaşmak istedim

Uygulamalı dersimi geçebilmek için klavye kursuna girmiştim eleştirilere maruz kaldığım eylem :) Ve evet 100 almışım mutluyum iyi ki de uğraştım gittim sağır kurbağa bugün hep onu düşündüm bu hikayeciği burada bana hediye eden arkadaşa da çokkk teşekkür ediyorum duymuyorum artık dinlemeden yola devamm

Cocuk dusurmussunuz Allah yardimciniz olsun ama dedikodu ile ne alakasi var anlamdim

Tebrik ederim sizin adınıza cok sevindim.

Ben de okumak isterdim aklımdaki bölümü, sizi kıskandım biraz..
Millete ne, keyif senin hayat senin, derslerini sen çalışıyorsun,sen uğraşıyorsun. Helal olsun

basbelasiyim .!.:

Cocuk dusurmussunuz Allah yardimciniz olsun ama dedikodu ile ne alakasi var anlamdim

Genişletmek için tıkla...

Canım açıklamasını yaptım yazdıklarını olursan netleşir biraz karışık yazdım haklısın.kısacası ben yaşadıklarından sonra çevremden soyutladım kendimi biraz kırgınım insanlara düşüncesizliklerine ve okul okuöaya başladım bu yaştan sonra bunlarla uğraştığım için ağır eleştiri ve dedikodu altındayım durum bu.İnsanlardan Yoruldum yani

Benim de 6 kaybım var.çok şükür bir de kızım.eşime 5. Kayıpta çok ağladım ne olur bırakalım dedim.korunalım artık.çok istiyor o.ama ben kızım için istiyordum.kardeş... olmayınca olmuyor eşim yanaşmadı korunmayalım ama ne dr ne kür herşeyden uzak dedim.kabul etti.ta ki son kayba kadar.ocak da kimyasal oldu.eşim yine başladı dr a git demeye.yazdıkların yaşadığın bazı şeyler benim hayatımı yazmışsın gibi geldi.ben de yazmak istedim.bakalım biz ne zaman pes edeceğiz??ben de bazen Ümit bazen yorgunluk...karışık duygular.çevre baskısı..bıkkınlık ..karışık karmakarışık.sadece yazmak istedim

Sınavlarının iyi geçmesine sevindim:)

Veson .!.:

Benim de 6 kaybım var.çok şükür bir de kızım.eşime 5. Kayıpta çok ağladım ne olur bırakalım dedim.korunalım artık.çok istiyor o.ama ben kızım için istiyordum.kardeş... olmayınca olmuyor eşim yanaşmadı korunmayalım ama ne dr ne kür herşeyden uzak dedim.kabul etti.ta ki son kayba kadar.ocak da kimyasal oldu.eşim yine başladı dr a git demeye.yazdıkların yaşadığın bazı şeyler benim hayatımı yazmışsın gibi geldi.ben de yazmak istedim.bakalım biz ne zaman pes edeceğiz??ben de bazen Ümit bazen yorgunluk...karışık duygular.çevre baskısı..bıkkınlık ..karışık karmakarışık.sadece yazmak istedim

Sınavlarının iyi geçmesine sevindim:)

Genişletmek için tıkla...

Çok gariptir ki yine de hep bir umut oluyor kalbinin kıyısında köşesinde dimi ben hep dua ediyorum Allah ım umudumu alma elimden diye.Ne düşünüp ne yapsakta o belki var ya bilemeyiz canım birgün belkiiii....

miami007 .!.:

Çok gariptir ki yine de hep bir umut oluyor kalbinin kıyısında köşesinde dimi ben hep dua ediyorum Allah ım umudumu alma elimden diye.Ne düşünüp ne yapsakta o belki var ya bilemeyiz canım birgün belkiiii....

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle o umut bitmiyor asla.ne kadar düşünmüyorum desen de yalan..sadece korunursan o duygudan sıyrılabiliriz ancak.şimdilik korunmuyorum.rabbim bir yol açsın hayırlısı ile inşallah.tek amacım elimden geleni yapmış olmak.kıza ilerde neden diye sorarsa ben elimden geleni yaptım diyebilmek.inşallah o birgün yakındır....

miami007 .!.:

Aslında buraya da çok detay vermeyeceğim sadece rahatlamak için yazıyorum bunu neden yağtığımoda bilmiyorum çünkü kimseye anlatmak istemiyorum kendi sorunlarını paylaşınca değerinden kaybediyorum gibi geliyor çünkü insanlar çok kötü ilk fırsatta zayıf yerinden vuruyorlar insanı.Son zamanlarda zor günler geçiyorum eskiden anlatırdım birilerine hatta mutsuz olduğumu hissedip sorarlardı böyle dönemlerde sonra öğrenince boşver üzülme nasip kısmet sözleri ve meraklarını giderip bir aha da arkasını aramazlardı bende her seferinde derdimle başbaşa kalırdım (madem derdime derman olmayacaklar bir teselli olur eleştirmeden dinlemek bile olur) niye derdimi meşgul ederler ki.İşte bu yüzden çok yalnızım ve kimseye neyim var anlatmakta istemiyorum.Sadece buraya yazmış olmanın hakkını vermek için bir iki başlık bırakayım eğer okuyup benimle ilgilendiyaeniz ayıp olmasın. 7 kere düşül yaptım 3 kere kürtaj oldum sonuncu kaybım ikizdi ayakların yerden kesilmişti büyük hayal kırıklığı oldu tabi bir oğlum var çok şükür Rabbim'e şükürler olsun.En çok onun için demedim ama nasip değilmiş.Ve sonra birşey oldu çok değiştim işte eskisi gibi olamıyorum.Şuan üniversite bitiriyorum son sınıfım açıköğretim ve kpss gireceğim inşallah başka bir yol çizdim.Kimsenin bana inanmadığı ve dedikodumun yapıldığı bir yol.Kafam çok karışık ve yalnız hissediyorum kendimi artık hayatımda güzel birşeyler olsun istiyorum olur mu dersiniz? Çok Yoruldum.Ben aslında çok memnunum hayatımdan ama çevremden sürekli huzursuzluğa maruz bırakılıyorum acaba bir dağın tepesine kulübe yapıp kaçsam kurtulur muyum kendim gibi olmak istiyorum sadece neyse hiç anlaşılır olmadı biliyorum ama bunları yazmak bile rahatlattı biraz.Zaten öyle bir yerdeyim ki ne konuşmak istiyorum ne de susmak dokunsalar bom diye patlayacağım sanki....

Genişletmek için tıkla...

7 gebelik ve düşüğe gene iyi dayanmis piskolojiniz biz bir tanesini bile atlatamadik gecmis olsun bence gebe kalmaya bir sure ara ver

Uzun zaman sonra girdim ve tekrar okudum Ogün ne hissediyormusum geçen zamanda ne olmuş baktım yine dönüp okursam diye buraya yazmak istedim buarada tekrar okuduğumda gördüm ki burada ne güzel insanlar var iyi ki varlar dedim.Gecen zamanda ben mezun oldum kpss girdim ve memurluk için kuruma başvurdum kabul edildim fakat mülakatta elendim.Pes etmedim DGS girdim ve şuan lisans tamamlayacagim tabi buarada tekrar ve bu sefer hazırlanarak kpss gireceğim. Birde geçen ay korundugumuz halde kimyasal gebelik geçirdim şöyle oldu aman korunanlar dikkat etsin adet olmam gereken gün korunmadik bugün yarın olucam diye ama ben adet olmam gereken gün yumurtlamisim 2. ay hamile olduğumu ögrendim bu yuZden çok geç belli oldu ve değerim kese oluşmadan düştü kimyasal gebelik oldu tam 59. gün adet olmuş oldum.2014 yılında bana tavsiye edilmiş bir işlem vardı bir doktor tarafından onu yaptirmaya kadar verdim en son 2017 Haziran kürtaj olmuştum ondan beri korunuyordum sanırım o tedaviyi alıp birkez daha denemek istiyorum buarada eşimle arayı toparladık birbirimize sözler verdik yaralarımızı sardık bu geçen sürede ve enn enn önemlisi en yakınlarım dahil artık halkanın dışındalar mezara yalnız gireceğiz madem bukadar kalabalık hayat sürmek anlamszaren bana laf eden kim varsa şimdi benim yaptıklarımı yapmak istediklerini bana imrendiklerini söyler oldular ne komik ben bu insanlar için canımı sıkıyordum bir zamanlar..İnsanlara en büyük cevap kendin olabilmemiz birşeyler basarmakmis bunu öğrenmiş oldum yaşarken son durumlarım bu işte

Tekrar geldim ve gecmiste yazdiklarimi sizin yorumlarinizi okudum.Ve yorumlariniz icin tekrar tesekkur etmek istedim o gunde cok iyi gelmislerdi ve farkettim ki okuyunca yine geldiler. Bugun degil ama birgun buraya ustu kapali degil acik acik yazacagim aslinda ne anlatmak istedigimi.Bu arada o gunden bugune okudugum okulu bitirdim hatta 2. Universite diplomami bu ay sonu alacagim insallah. Suan son sinavlarima hazirlaniyorum. Beraberinde ogretmenlik icin pedagojik formasyon egitimi ve stajimida tamamladim.Sanirim haftaya onunda belgesini alirim. Simdi niye okuyorsun diyen herkes ne kadar azimli oldugumu soyleyip takdir ediyor. Ne komik. Neyse ben iyi ya da kotu soylenenleri duymayi birakali zaten cok oldu.Simdi de calisip calismayacagima taktilar onlara neyse? Kulagima geliyor eskisi gibi yuzume konusabilen yok tabi. Kimse bilmeden bir dusuk daha sigdirdim bu surece ama bu tamamen kazayla oldu.Hatta doktora adet goremiyorum diye gittim bana bebegimi gosterdi dedim bu sefer olacak galiba sessiz sedasiz buyumus icimde. Ama o da birakip gitti.Cok agladim cok uzuldum yine esime beni sevmiyorsun sevsrn dikkat ederdin diye sucladim.(Ben korunamiyorum buarada dr lar izin vermiyor hormon kullanmam riskliymis ilac igne veremiyorlar.Cok kurtajim olmasi sebebiyle spiralde takamiyorlar. ) Neyse gecti gitti 7 ay oldu bile.

Merhaba Ben geldim. İki sene olmuş girmeyeli en son okulu bitirmişim. Son durum iş hayatina atıldım. Okul biter bitmez ise girdim.Kamuyu zorladım ama henüz olmadi. 40 yaşına kadar umudum var. Şuan özel sektörde kadın doğum Hastanesi'nde çalışıyorum. İronik bir durum . Beni aşağı çeken bütün duygulardan arindim.kimseyi dinlemediğim için kendimi bu toplum denen elalem denen enerji emicilerden ve ne kadar yakınım olursa olsun beni üzen herkesten kendime aileme ve başarmak istediklerime odaklanarak kurtulduğum için buradan kendime teşekkür ediyorum.Ben bu uzun süreçte şunu öğrendim. İnsanı kimse mutsuz edemez.Mutluluğumuzu almalarına biz müsade ederiz veya etmeyiz. Ben zamanında mutlu etsinler diye beklemiştim. Olaylarda kişilerde aramışım mutluluğu. Etrafım beni mutlu olduğuma inandirinca inanmış mutsuz olduğuma inandirinca ona da inanmışım. Kendime hiç sormamışım. Sen ne istiyorsun diye. Ne zaman bunu sormaya başladım. Herkes rahatsız oldu o sıralar bende biraz rahatsız oldum. Ama sonra gördüm ki bu benim hayatım . Bugün bunu daha dolu dolu söyleyebiliyorum. Evet bu benim hayatım ve bugunume çok emek verdim. Çok kulak tıkadım. Oğlumla eşimle beraber isim de gucumdeyim. Seneler sonra belli bir yaştan sonra yeniden okul bitirmek senelr sonra ise dönüp güzel bir konumda güzel bir maaşla çalışmak gerçekten bu kadarını ben bile hayal edemezdim. Etrafımda bana eksikmisim yetersizmisim insanlık kadınlık sürekli çocuk doğurmaktan ibaretmis gibi hissettiren kimsede kalmadı üstelik. Şunu gördüm ki bu insanlar sadece beni uzmekle de kalmamış oğlumla geçireceğim degerli vakitlerimi de benden çalmışlar. Ona kardeş verememk sucmis gibi hissetmeme bu yüzden bunda ısrarcı olurken sürekli yıpranma ve oğlumla geçireceğim güzel vakitlerin hırsızı olmama sebep oluyorlarmış az kalsın. Neyse ki çabuk uyandım. Şimdi çalışıyorum oğlumla harcıyorum.Esimle oğlumla ben zaten mutlu ve güzel bir aileyim. Bu süreçte beni negatif duygulara boğup yeni bir arayışa sokan ve belki de yepyeni bir hayata bakış açısına sahip olmama sebep olan bütün negatiflere de aslinda teşekkür etmem lazım sanırım.

konunun başını ve son mesajlarınızı okudum. İyi olmanıza iyi bir yerlere gelmenize çok sevindim.
Allah daim etsin

Sizin adınıza sevindim. Ömür boyu mutlu olun inşallah :)

Şu an mutlu olmanıza sevindim ama zaten bir tane sağlıklı çocuğunuz varmış, annelik duygusunu tatmışsınız. 2. için kendinizi neden bu kadar sıkıntıya soktunuz ki? Defalarca düşük ve kürtaj sizi epey yormuştur hem fiziksel hem psikolojik olarak. Hiç çocuk sahibi olamamış insanların çabasını anlayabiliyorum, sizin kendinizi bu kadar yıpratmanıza şaşırdım açıkçası.