meltem hanım uzunca bi yazı olacağı için öncelikle özür dilerim yanıtınız için şimdiden teşekkürler.
eşim ilk eşinden ayrılırken paranoya tedavisi görmüş ilaç destekli fakat bu hastalık yüzünden eşine şiddet uygulamış hastaneye kaldırtacak kadar.
biz tanıştığımızda tedavisi sonuçlanmıştı.ilaçlarını bırakmıştı. üzerinden 8 yıl geçti bz 4 yıllık evliyiz. eşim beden eğitimi öğretmeni.2.5 yaşında bi oğlumuz var.
oğlum doğduğundan beri eşim içine kapandı fazlaca depresif ve kavgacı oldu. çocuğa karşı aşırı korumacı ama kendi hiç korumaz benim yapmamı bekler ve sonuçlarına olumsuz olnalar için muhakkak ben hatalıyımdır ona göre. kendini herkesten önemli ve herşeyin en doğrusunu bilen asla yalan konuşmayan biri olarak görür. etrafındakilerle alay edip eğlenir ve bu yüzden hiçkimseyle görüşemiyoruz. ben 3 yıldır ev hapsindeyim. dışarı çıktığımda ki sadece park ve fatura yatırmak için çıkarım sonu muhakkak tartışmayla biter.
son 1 yıldır artık dayanamıyorum eşimin ailesine binlerce kez anlattım hasta olduğunu kabulleniyolar tedavi için uğraşacaklarını söylüyolar. benim ailemin haberi yok. 4 kez de fiziksel şiddet uyguladı ama ileri düzeyde. hergün mahruz kaldığım psikolojik şiddeti anlatmıyorum bile.
eşimin kızkardeşi manik depresif. şu an yani taburcu oldu hastaneden ve bundan sonra sıranın eşime geldiğini söylüyor kayın velidem.
ama eşim tedavi olmayacağını hasta olmadığını söylüyo yapmadığım şeyleri yapmış olduğumu düşünüp buna mutlak şartla inanıyo. son zamanlarda oğluma da telkinlerde bulunmaya başladı annen sana layık değil o gidecek diye.
sonuç olarak sabretmemin tek nedeni hasta olduğuna ve tedavi olunca düzeleceğine ikan edilmiş olmam.
sizce bu durumun içinden her ikimiz de destek alırsak kurtarabilirmiyiz aileyi yoksa eşimin şiddeti hastalık dışında mı kalıyo ? herkese karşı olumsuz tavır sergiliyo sürekli saçlarıyla oynuyo diken üstünde sürekli negatif bakıyo herşeye uykusuzluk ve aşırı iştah kendini odasına kapatıp saatlerce bilgisayar başında oturup sigara içiyo. sizce nasıl biyol izlemeliyim. ben üniversite mezunu henüz 27 yaşında genç bi anneyim olası boşanma durumunda ailemin desteğini alacağımdan eminim. ama kötü günüyse eğer bırakıp gitmek istemiyorum eşimi. ama içimden hergün bugün eve gelmesin demekten kendimi alamıyorum son şiddeti 1 ay önceydi ve o zamandan beri konuşmuyoruz. ben oğlumla ynı odayı paylaşıyorum. sizcene yapmalıyım ve en önemlisi oğlumu nasıl korumalıyım??
eşim ilk eşinden ayrılırken paranoya tedavisi görmüş ilaç destekli fakat bu hastalık yüzünden eşine şiddet uygulamış hastaneye kaldırtacak kadar.
biz tanıştığımızda tedavisi sonuçlanmıştı.ilaçlarını bırakmıştı. üzerinden 8 yıl geçti bz 4 yıllık evliyiz. eşim beden eğitimi öğretmeni.2.5 yaşında bi oğlumuz var.
oğlum doğduğundan beri eşim içine kapandı fazlaca depresif ve kavgacı oldu. çocuğa karşı aşırı korumacı ama kendi hiç korumaz benim yapmamı bekler ve sonuçlarına olumsuz olnalar için muhakkak ben hatalıyımdır ona göre. kendini herkesten önemli ve herşeyin en doğrusunu bilen asla yalan konuşmayan biri olarak görür. etrafındakilerle alay edip eğlenir ve bu yüzden hiçkimseyle görüşemiyoruz. ben 3 yıldır ev hapsindeyim. dışarı çıktığımda ki sadece park ve fatura yatırmak için çıkarım sonu muhakkak tartışmayla biter.
son 1 yıldır artık dayanamıyorum eşimin ailesine binlerce kez anlattım hasta olduğunu kabulleniyolar tedavi için uğraşacaklarını söylüyolar. benim ailemin haberi yok. 4 kez de fiziksel şiddet uyguladı ama ileri düzeyde. hergün mahruz kaldığım psikolojik şiddeti anlatmıyorum bile.
eşimin kızkardeşi manik depresif. şu an yani taburcu oldu hastaneden ve bundan sonra sıranın eşime geldiğini söylüyor kayın velidem.
ama eşim tedavi olmayacağını hasta olmadığını söylüyo yapmadığım şeyleri yapmış olduğumu düşünüp buna mutlak şartla inanıyo. son zamanlarda oğluma da telkinlerde bulunmaya başladı annen sana layık değil o gidecek diye.
sonuç olarak sabretmemin tek nedeni hasta olduğuna ve tedavi olunca düzeleceğine ikan edilmiş olmam.
sizce bu durumun içinden her ikimiz de destek alırsak kurtarabilirmiyiz aileyi yoksa eşimin şiddeti hastalık dışında mı kalıyo ? herkese karşı olumsuz tavır sergiliyo sürekli saçlarıyla oynuyo diken üstünde sürekli negatif bakıyo herşeye uykusuzluk ve aşırı iştah kendini odasına kapatıp saatlerce bilgisayar başında oturup sigara içiyo. sizce nasıl biyol izlemeliyim. ben üniversite mezunu henüz 27 yaşında genç bi anneyim olası boşanma durumunda ailemin desteğini alacağımdan eminim. ama kötü günüyse eğer bırakıp gitmek istemiyorum eşimi. ama içimden hergün bugün eve gelmesin demekten kendimi alamıyorum son şiddeti 1 ay önceydi ve o zamandan beri konuşmuyoruz. ben oğlumla ynı odayı paylaşıyorum. sizcene yapmalıyım ve en önemlisi oğlumu nasıl korumalıyım??