daha ne kadar dayanabilirim , dayanmali miyim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Jalopi

başlangıç: 72.4 güncel: hedef: 60
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2011
10.147
3.985
173
6 yillik evliyim. esimin evlenirken de is problemi vardi. askere gitti geldi is buldu evlendik.

maasinin yarisi kiraya gidiyordu. bende daha kalici bir ise girince konut kredisine girdik. kiranin ustune biraz daha ekleyip ev sahibi oluruz diye dusunduk dusundum daha dogrusu. konut kredisinin son yili ama bide bana sorun.

neyse arada cok issizlikleri oldu. her is degistirmesinde yenisini bulana kadat zaman geçti sıkıntı cektik.

esimin mezun oldugu alan ve yaptigi is ile hayalindeki is her zaman farkliydi. mezun oldugu alani zoraki hatta omun deyimiyle midesi bulanarak yapiyordu. o derecede sevmiyor.

gel zaman git zaman bi şekilde yapmak istedigi isi yapmaya basladi. once maasli olarak sonra ek is gibi en sonunda da tumden kendi isini yapmaya basladi.

hesapta patron. hesapta rakamsal olarak cok geliri var. ama bana sorarsaniz asgari ücret kadar bile yok. kartin her ay anca asgarisini oduyoruz. faturalar derseniz kesilmeye yakin. aylardir durum böyle. aslinda hic duzenli odeme yaptigimizi hatirlamiyorum ya neyse.

ben maasimla krediyo oduyorum. onceden anca krediyi karsiliyordu. simdi biraz elime kaliyo. her ay eve katmicam kendime ayircam diyorum ama gene eve gidiyor. ve bi şekilde ben eve katki sagladikca esim evi gecindirdigini saniyor.

o kadar bunaldim ki. calismasa daha iyi masrafi olmaz en azindan. evle cocukla ilgilensin otursun evde. bir fabrikaya isci olarak girip asgari ucret alsin raziyim. min. seviyede yasayabilirim cunku. beklentim cok azdir. cok parada hiç gozum yok. huzurumuz olsun borcumuz olmasin yeter.

dusunmemeye isiyle ilgilenmemeye calisiyorum ama olmuyor. boyle kriz geliyor ara ara bana. ya maasli is bul ya biter diyorum bazen. isini seciyo.ama ayrilmak icinde bir eylemi yok. yeni ev tut esya al altindan ben tek basima kalkamam. onun gitmesi lazim ama gitmiyor. ayni evde kalınca da bi sure sonra mecburen normale donuyoruz. taa ki bi sonraki krizime kadar.

cok yoruldum. kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. ailemin yanina gitme sansim yok. keske olsaydi hem cocuguma da onlar bakardi.

bende fikirlerinizi merak ettim. goremediklerimi gorurum belki sayenizde
 
Kendini sıkışmış gibi hissetmen çok doğal
Çünk0 sıkışmışsın.
Boşanmak için ille de seni dövmesi aldatması ya da kumar oynaması gerekmez.
Adam seni sömürüyor..
Ruhunu ayrıca sömürüyor..
Katlandığın için hakikaten ermiş olmalısın
 
evin kimin üzerine oldugunun bi onemi yokki..evlendiktn sonra alındığı icin ortak. kredi benim adima oldugu icin benim adima kayitli ama ortak. oglumuzun evi gözüyle bakıyoruz
 
Ama bu dünyada insanın başına gelebilecek en zor şeylerden biri isteöediği sevmediği bir işte çalışmak. Eşinizide bu açıdan anlayabiliyorum. Peki yapmayı sevdiği işi daha verimli hale getirmek için bir yol yok mu? Kredi ile büyütmek reklama girmek veya ortak bulup büyümek falan gibi. İşi bilmiyorum ama belki iştem anlayan bir yönetici tutulabilir. Bu şekilde çözümler...
 
birde iste de en fazla sorumluluk hep benim ustume kaliyor. evde yine ayni. ev gecimini gectim bozuk olan hicbir seyle ilgilenmez. ben soyluyecegim on kere. cinnet gecircem oyle. tamir islerini cok severim ama artik yapmaya ne zamanim ne gucum ne enerjim var. ev islerini ben dersem gelir yardim eder. ama demem lazim. hic kendi dusunup yapmaz.

cocukla ilgilenir ama onu yedirir uyutur. gece uyanirsa o bakar. artisi cocuk konusunda.
 
isi nasil diyeyim firmalara hizmet veriyo. rakamsal olarak aylik geliri cok gibi ama odeme alamiyor. bir ay alirsa oteki ay alamiyor. surekli bi duzensizlik oluyor. isterse aylik 20 bin kazansin duzensiz gelir kadar kotusu yok bence. ortagi var. yaninda çalışan biri var. yemego yolu vs derken o aldigi yada alacagi para gidiyo zaten. ama o kazancini cirosu uzerinden dusunup kazaniyorum zannediyor ve büyütmeye ugrasiyor. burda uzlasamiyoruz iste.

bende sevmedigim bir ortamda calisiyorum ama zorluyorum kred bitene kadar en azindan is değişikliği yapmiyorum. dedigim gibi cok da gozum yok. baska bir suru is var. bir fabrikaya girse çalışsa daha bereketli olurdu bence
 
Siz kendinizi geri cekmedikce aslinda neler olup bittigini gormez, gormek istemez. Beyefendi hayalindeki meslek adi altinda hobisiyle ugrassin siz de butun yuku omuzlayin... Ooooldu... Bir an once kendine gelmesi lazim cunku kendi isini yapanlar kolay kolay baskasinin isinde calisamaz. Surekli is batirip veya borc icinde yasayip birilerinin onu finanse etmesini bekler.
 
ilişki bir bozulunca toparlamak cok zor oluyor ortada bir evlat ortada bir evlilik var en iyisini sen bilirsin canım bu konular cok bıçak sırtı iyi ve sakin kafayla oturup düşünmek gerekli
 

bende o yüzden hesapta kac aydir kendimi geri cektim. sadece kredi ve kendi masraflarimi karsilayacagim. mutfak masrafi ve faturalar sende dedim. onceden cok onemserdim elektrik kesilmesin aman bosa faiz odemeyelim falan diye. her ay garanti 50 tl gecikme faizi oduyoruz bisilere orasi kesin.

neyse anlasin gecindiremedigini gorsun dedim ama uygulamaya gelince okadar kati olamadim. sadece bir ay maasimin kalan kismini hemen bankaya yatirdim ki harcamayayim diye. ama sonraki aylar mecburen harcadim. harcadim cunku kart kapanmis oluyo. ne yicez mecbur markete gidiyorum bisiler aliyorum. oyle oyle maasimin kalani( ki cok ciddi bir miktar degil zaten kredi disinda az bisi kaliyo bana) gitmis oluyor.
 
6 yıldır katlanmışsınız. Ona kredi bittiği gün istifamı vericem.Daha fazla dayanamıyorum deyin. Artık istediğin işi yapıyosun, Eve bakabilirsin artık . Benden bu kadar deyin. Çok yoruldum deyin.Ona kendini düzeltmesi için zaman vermiş olursunuz. Bu süre içerisinde bir iyileşme göremezseniz. Boşanma kararı alırsınız.
 
ilişki bir bozulunca toparlamak cok zor oluyor ortada bir evlat ortada bir evlilik var en iyisini sen bilirsin canım bu konular cok bıçak sırtı iyi ve sakin kafayla oturup düşünmek gerekli
iste boyle kor topal gidiyoruz. ben 3 ayda bir falan ciddi bosanmaya karar veriyorum kendi icimde. ona da soyluyorum genele ev bakiyorum falan. sonra korkuyorum. oyle korkuyorum ko bi bakıyorum barismisim. cesaret edemiyorum. yani aslinda dünyanın obur ucuna gitsem tek basima hayatta kalirim. o bilgiye o beceriye sahibim. hem kadin isi hem erkek isi yaparim cok cit kirildim değilim. ama iste bilincaltimda yasayacagim akraba es dost baskisi mi var bilmiyorum yapamiyorum. birde şimdi oğlum var. o nasil karsilar benim direncimi iyice dusurur mu diye korkuyorum.

ama iki kişilik sade minimal bir hayat dusununce de cok ferahlatici geliyor. gerçekleştirmek icin adim atmaya kalktigimdaysa cok korkutucu geliyor.
 
gercekten isi bırakabilir miyim bilmiyorum ama hep diyorum. zaten isime daha dogrusu ortamima katlanmakda zorkuk cekiyorum. kredi bitsin isi birakcam diyorum ama o kendine o kadar cok guveniyo ki ona gore o zamana kadar benim calismama gerek kalmayacak kadar geliri cok olmus olacak.
 
Bence karşınıza alıp bu bize anlattıkları nizi Eşinize anlatin
biliyor hep anlatıyorum ama onun bakis acisiyla benimki cok farkli. ona gore zaten bizim icin yapiyor. cok kazanacak bana eve surekli yardimci tutacak. istemezsem calismayacagim vs bu şekilde bi yasam kurmak icin bu isi yaptigini ve isini cok sevdigini soyluyor.

halbuki tum saclari bile gitti bu ise baslayali. ve de ben sayisal oynadigim donemde bile 6 li cikmasin 5 li ciksin diye dua eden insanim. hakikaten cok para istemiyorim.. yokluk olmasin yeter.
 
Yaptığınız en büyük hata boşanma kararı alıp devamını getirememek, yapamayacağınız bişeyi ona söyleyerek koz veriyosunuz. Artık sizin boşanmayacağınızı biliyor, Kredi bittiğinde işten çıkmasanız bile maaşınızla geçinecek duruma gelirsiniz, Karar verdiğinizde boşanma davasını açarsınız. Mecburen gitmek zorunda kalır.
 
Özel bir iş idare etmek gerçekten çok zor. Rabbim kolaylik versin ve inşallah eşinize de hayırlı paralar versin
 
o bosanma kararlarimi kendi psikolojim acisindan sigorta gibi goruyorum. vunku o kararlari alip rahatlamasam su an psikolojim cok daha kotu olurdu heralde. ve ben her karar aldigimda cidden aliyorum blof yapmiyorim. egrisini dogrusunu dusunuyorum nasil yaparim ederim diye. her seferinde farklı bir yol bulup tamam bunu uygulayayim diyorum ama uygulamaya geçmeden cesaretim kırılıyor. onceleri o evden gitsin diyordum ama sonra vazgectim. bi sitede 1+1 ev tutmak yada annemlerin ordaki siteden ev tutmak daha mantikli geldi. cunku evde yalniz kalamiyorum ben. guvenlikli bir site olursa daha cesur olabilirim belki. su anki evimde kalirsam zor.

ama diger türlü de tamamen yeni bir baslangic gerekiyor. daha zor ve cocugun duzeni de degisecek.

aslinda bir kurumun sinavina girmistim gecmistim. mulakat asamasindayim. o is olursa buyuk ihtimal sehir dışı olacak. o sekilde biraz ayri yasariz hem daha iyi karar veririm diye dusunuyordum. ama mulakatlarda oyle bir ertelendiki nerdeyse 1 yil olacak. ise kabul edilecek miyim hic belli değil ama eger olursa marttan once is basi olmayacak.
 
bi de iste gercekten evliligi bitirmek cok zor. arkadasim esini sevmiyordu cocugu yoktu. ayrilcam ayrilcam diyordu ayrıldı. ki sogukkanli bir kizdi. esine de sevgisi gercekten bitmisti. ama cok zor atlatti. belki 3-4 yılı buldu bosanmayi atlatmasi.

pisman olmaktan korkuyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…