Açıkçası kriz durumları dışında hemen tepki verebilen biri değilimdir. Çok sinirlendiğimde ya da çok üzüldüğümde resmen çenem kilitlenir. Azar faslından sonra susuyorum (ki son birkaç vakada ben de sinirlendim). Ortalık durulduğunda konuşmaya başlıyorum. Söylediğine göre bir şey yok. enns'in söylediği gibi cidden geçim derdi gibi bir durum gerebilir; insan sonuçta. Halini fark etmemiş olabilirim diye özellikle konuşuyorum. Söylediğine göre iş iyi, sıkıntı yok. Anlatıyorum, bu beni çok fazla üzüyor diye (ki halihazırda dün yine oldu ve ben bugün ruh gibi gezdim resmen
Belki daha yeni, yine olduğu için şu anda böyle yazıyorumdur, bilmiyorum). O zamanlarda üzgün görünüyor. İçini çekiyor. O kadar. Sonra, başka bir zamanda yine yaşıyoruz aynı olayı.