Sevgili arkadaşlar. Sevgisiz ilgisiz büyümüş bir çocuk olarak ben hep bir ailem olsun istedim. Dört bir yanda koşuşturan çocuklar, sevgiyle bakan anne baba, ailesine sahip çıkan bir erkek, akrabalar.... Ailemde herkes birbirinden koptu. Çok mu şey istedim bilmiyorum. Hayat şarkısını izlediniz mi? Esas kızın (kötü şeyleri hariç) nasıl aile özlemiyle sıkı sıkı sarıldığını, derdinde herkesin koşuşturduğunu... Benim hiç arkamı toplayan olmadı biliyor musunuz? Herşeyi hep tek başıma yapmak zorunda kaldım. Artık sırtımı yaslayabileceğim bir ailem olsun istedim, bir omuz istedim o da böyle oldu. Hayatın bu yönünden tutamadım işte..
Beceriksizim ben