dayanamıyorum artık

Ailenizin tutumu oldukca itici. Hastaliklar veya engeller hepimiz icin. Durum tam tersi olsaydi acaba "Kizim bosan adam senin yüzünden cocuk yapamiyor" dermiydi?Siz önce bir esinizin arkasinda durun. Aileniz "bosan" dese "Bu benim esim! Cocuksuz kalsam bile elini birakmam. Bir daha duymiyim!" Diyeceksiniz. Siz kafayi böyle dramatik (huzur evi?!) Bir sekilde takarsaniz zaten olacagi yok. Görümcemin 8 yil cocugu olmadi.ondan sonra tüp bebek ile oldu bebegi. Ben kimden kaynaklandigini sormadim bile cünkü kime ne?! Esler arasi kalmali bence bu. Tedavisi varsa tedavi görün. Aksi takdirde evlat da edinebilirsiniz.
 
Öncelikle psikolojik destek almanızı sonrasında da bebek için farklı tedavi yöntemleri ile denemenize devam etmenizi öneririm. Hamile kalmak için psikolojinin çok önemli olduğu söyleniyor. Stresten uzak kalmak gerekiyor. Bu umutsuzluk ve karamsarlığın kimseye bir faydası yok. Annenizden yada bir başkasından göremediğiniz manevi desteği bir uzmandan alın. Bu kadar çok anne olmayı istiyorsanız da pes etmeden tedavi olun. Ne kadınlar var eşini tedaviye dahi ikna edemeyen. Şanslısınız ki iyi bir kocanız mutlu bir evliliğiniz var. Ayrıca çocuk sahibi olan çiftlerin yalnız kalmayacağı huzur evinde yaşlanmayacağının bir garantisi mi var. Kimse bu nedenle çocuk doğurmuyor emin olun. Bence sağlıklı düşünemediğiniz için bu duygulara kapılmışsınız. Her yolu deneyip sonuç alamazsanızda eşinize tutunun derim ben.
 
Konu nerden tutarsam elimde kalıyor açıkçası.
Hayır adam demedi mi evlenmeden önce çocuğum olmuyor vs diye. Dediği halde evlendiyseniz şimdi mızmızlanmanız yersiz.
Ha demedi de beni kandırdı ben hep çocuğumuz olursa muhabbeti yaparken o geçiştirdi ses etmedi hiç derseniz suç onun.
Bir arkadaş çocuk yapanlar da huzurevine düşmemek için çocuk yapıyor sanki demiş ama gerçekten de bu üyenin de düşündüğü gibi çocuk yapanların çoğu kendine yaşlanınca baktırmak yalnız kalmamak istiyor.
Bakın bu üye bile kalkmış yalnız öleceğiz huzurevine düşeceğiz diye düşünüyor 10 çocuğu da olsa başına aynı şeyin gelmeyeceği ne malum?
İşte bu üye de yaşlılığını düşündüğünden daha da çok istek duyuyor çocuk sahibi olmak için.
Bir laf vardır bilirsiniz belki. Bir baba dokuz evladı besler, dokuz evlat bir babayı beslemez.
 
Ben galiba kafayı yemek üzereyim eşimden dolayı çocuğumuz olmuyor olmasıda imkansız gibi evleneli 2 sene oldu ama evlendim evleneli rahat birşekilde koyamadım eşimi çok seviyorum asla ne bırakmayı nede bu olayı yüzüne vuruyorum hep güleryüzlüyüm yanında ama kendi başıma kalınca dayanamıyorum hep mutsuzum arkadaşlarımın çocukları var bir araya gelmek istiyorlar benide çağırıyorlar ama gitmek istemiyorum çünkü kendimi eksik hissediyorum benim bi işim yokki aranızda diyorum bi vasfım yok hep düşünüyorum yaşlanınca bile yalnız kalıcaz demin huzurevlerine bakarken buldum kendimi acaba ilerde başımıza neler gelicek diyorum annem bana destek değil kocamı bırakmamı istiyor beni görünce üzülüyormuş 5 aydır beni hiç aramıyor konuşmuyoruz bunları kimseye anlatamıyorum eşimin hiç birşeyden haberi yok bizi gitmek istediğinde bahane uyduruyorum hep isyan edesim geliyo niye bizim başımıza geliyo bunlar diye ama kime isyan edicem istiyorumki beni bi odaya kapatsınlar kimseyi görmüyüm ömrüm öyle geçsin diye demekki diyorum bu dünyadaki cezamızmış bu bizim....
sert yorum yapanlar var.yerine göre haklılarda. bizimde 1.5 yıldır çocuğumuz olmuyor.hatta buraya sırf tedavileri süreçleri öğrenmek için üye oldum bizimde sorun eşimde gibi ben 25 yaşındayım eşim 38 tedaviye başlamak için araştırıyoruz maddiyatımızın ve gücümüzün yettiği kadar ne gelirse elimizden yapmaya hazırız. 2 yıl pes etmek için çok erken. her ihtimali düşünüyoruz değerlendiriyoruz. eğer ki olmazsa başaramazsak yada kısmetimizde yoksa evlat edinmeye sıcak bakıyoruz. küçücük bebekler var kimsesiz yardıma muhtaç. birlikte evlat yetiştirmek istiyoruz evimize neşe olsun istiyoruz. tabiki kendi öz evladımızın olması en büyük isteğimiz ama olmazsa diye hep evlat edinmeyede ılımlıyız.
 
Back
X