merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
sabrın sonu selamet dnir.bu konular eşinle arana girmesine izin verme ve eşinin ailesiyle arana mesafe koy bunlar klasikleşmiş kayınvalide davranışları aynısını yaşayan o kadar çok gelin var ki aaa bu benim hayatımı mı anlatıyor dersinmerhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
Eşinin ailesi melek de olsa nedense sevilmiyor ama seninkiler cidden fena imiş, Allah sabırlar versin..
Aile yüzünden niye boşanasın ki. Eşinle konuş onla arayı iyi tut ve ailesiyle sık görüşmek istemediğini, taşınmak istediğini söyle.
Ayrıca bence tepkini de göster. Tepki göstermek kavga çıkarmak değil ki, politik ol. Mesafeni koy. Misal sana mı gelecekler, ay anne biz de sinemaya bilet aldık artık başka zaman de. Evlerine gittin yapmak istemediğin bir şey mi istediler, sabah elimi dolaba çarptım nasıl acıyor simdi döker saçarım de..
İyi niyet böyle yakınlar tarafından hep suistimal edilir, sen uzak dur keyfine bak. Bırak onlar düşünsün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?