merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
uff kızlar ne diyim bilemiyorum bugün moralim daha da bozuk...
altın meselesi şuydu biz düğün ertesi balayına gidecektik ve evde durmasın diye aldılar döndüğümüzde istediğimizde biz saklıyoruz tanıdık kasaya koyduk siz merak etmeyin diye diye düpedüz yalanla ellerinde tuttular ve bizim için düğün için yaptıkları borçları bi güzel kapatmışlar altınlarla...
dün gece de bi olay oldu artık sabretmek istemiyorum. kayınvalidem kayseriye gitti bi iş için. (yılda 2 kez gider gelir en az) kayınpederim tüm işleri üstüme yıktı, yaptığım yemeklere bahaneler buluyo emrediyo ben hiç görmemişim emretme filan çok ağrıma gitti. ve bu sefer eşim de onların tarafında. ben yapmak zorundaymışım bu ne suratmış... ben de ben dayanamam bu kadarı ağrıma gidiyo dedim işte kapı dedi... bilmiyorum dün geceden beri ağlıyorum çok kötüyüm çok...
çalışsam aynen çözüm olmazsa daha çok yorulup yıpranıcam, mesafe kendini ezdirmemek of kafam çok karışık. kaçıp kurtulmak istiyorum herşeyden...
Eşinizle sorununuz yoksa ve bu konularda size hak veriyorsa niye yuvanızı bozasınız ki.
Tabi eşinizin tavrı önemli...
ya cnm taşın git uzağa çokmuzor eşinide ikna et herşey sende bitiyor unutma.sihirli bir değnek değmicek hayatının değişmesi senin elinde. sen terbiyem den dolayı ses cıkarrmıyorum diyosun niye terbiyesizliğe göz yumuyosun ki. ağzına geleni say bulmuşlar senşn gibi sezsiz sedasız gelini ama eşinde umursamaz galiba eşin yanında olsa bukadar yüklenmezler. ayağını kes gitme ses çıkarma ne halleri varsa görsünler kapa kaını kendi ailene git vallahi sinir hastası olur çıkarsın ayrıca sen onlarla evli değil kocanla evlisin bunuda unutma yuvana sahip çık kocana da yani hayatına sahip çık seni ezeni ezeceksin yok ötesiiii
evettt ben de 2 saat önce filan geldi eşim herşeyi anlattım. annen gittiğinde artık bu kadar sık da gitmiycem seyrek gittiğimde de kendi evim gibi kendimi yormıycağımı söyledim ve zaten yaranamıyorum beğenilmiyor dedim ve artık her gel dediklerinde gel git dediklerinde git yapmıycam bu 1 dedim. 2.si hakkımı savunucam dilimin ucuna kadar gelip de sustuğum anlarda artık susmıycam he yarın öbür gün annen gelip sana bişey derse hiç bana yüklenme dedim.
herşeyi göze aldığımı ve sonuçlarına katlanacağımı söyledim kızlar hiçbişey diyemedi, haklısın dedi. konuş hakkını savun diyor, bugüne kadar çok salaklık etmişim susarak çook...
Sakin susmayin.kusura bakmayın ama hakikaten çok terbiyesizlermis.Allah sabır versin sizemerhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
Boşanmak için sebep olamaz bunlar, eşin de senin yanında olduğuna göre. Eşinle aranı bozma sakın. Eşinin ailesi ile mesafe koymakla başlayabilirsin işe, yavaştan iletişimi kes, karıştırtma kendine, lafını esirgeme. vurdumduymaz ve kayıtsız ol böyle insanlarla baş edemezsin. Bu yaştan sonra görgü öğretecek değilsin. Ayrıca seni kıskanıyorlar, çünkü insan kıskandığını böyle yerer ki kıskançlığını bastırsın.
Şimdi senin eşinle problemin yoksa,ailesinden dolayı boşanma gereksinimini anlayamıyorum.Eşinin ailesi iyi olsaydı,eşin kötü olsaydı nolcaktı.Susuyorum saygımdan diyorsun ama bunun saygıyla alakası yok.Sen kendini bayağı bayağı ezdiriyorsun.Ezik davranıyorsun.Şimdi kayınvalidem bana hizmetçi gibi davransa,hakkımı yese,evime yuvama karışsa ve ben tavrımı alsam,hakkımı arasam saygısız mı oluyorum.Sen sustukça tepene çıkarlar.Perdenimi beğenmediler,beğenmiyorsanız iyisini siz alın dersin.Masaya dandik diyorlarsa,verin paramı alasını alırım dersin.Çocuk benim çocuğum olacağına göre,ben büyüteceğime göre kararı da bana düşer dersin.bak bakalaım bidaha birşey diyolarmı.Hayatta bir dik duruşun olsun.Çocuk değilsin.Kendini savunmayı kendin bilmelisin.merhaba,
14 aylık evliyim ancak kendimi 14 yıllık gelin gibi hissediyorum... eşim çok iyi bi insan onunla çok sorunum yok öncelikle bunu belirteyim ama ailesi...
ben el bebek gül bebek yetiştirildim ailemde herkes birbirinin hayatına saygı duyar, karışmaz etmez ama eşimin ailesi malesef bunlardan yoksun. iş yaptırırlar, kullanmayı severler, oraya buraya götürürler yok sen gelinsin gel yok şunu yap bunu yap. evlenirken takılan 20 bin liralık altınımı bana hiç sormadan aldılar, beni de bi güzel oyaladılar biz saklıyoruz sen merak etme diye ama 5-6 ay sonra borçlarımızı kapatmak için istediğimizde aa biz harcadık onları kalmadı ki diye kesip attılar. çıldırdım ama sustum ailem bana böyle terbiye vermiş çünkü.
evlenirken herşeyin en en ucuzuna kaçtılar ne evimi döşedim ne bişey hatta bazı yerleri yıkık dökük eve gelin geldim ve burada oturmak zorundayız çünkü öyle istiyolar... ve de şu an sanki eşya düzmek kız tarafının göreviymiş gibi evimdeki eşyayı beğenmiyorlar şaka gibi yani, sürekli gelip bu masa dandik bu perde kötü niye bunu seçtin diyolar, çıldırıyorum... her seferinde benim beğendiğim perde 4 bin tl tutuyodu alınmadı ki diyorum yüzsüzler üstlerine bile almıyolar. kendi akrabalarının yanında yani biz yapacaktık ama gelin bunu seçti demeye getiriyolar...
çocuk istemiyorum zorluyolar sana karar vermek düşmez diyolar sanki anne olacak olan ben değilim gibi...
kayınvalidem anneme sürekli hava atar buyum var şuyum var ama benim ailem terbiyesini bozup bizim de şuyumuz var buyumuz var diyemez, görgü meselesi...
ne adap ne görgü bilirler bi de bizi beğenmezler...
dayanamıyorum... nereye kadar bu insanlarla devam edebilirim bilmiyorum...
sizce bu sebeplerden dolayı boşanma olur mu? eşime anlatıyorum o da ailesinin bu huylarını sevmiyor ama ne yapayım bu insanlar böyle görmemişler diyor...
Şimdi senin eşinle problemin yoksa,ailesinden dolayı boşanma gereksinimini anlayamıyorum.Eşinin ailesi iyi olsaydı,eşin kötü olsaydı nolcaktı.Susuyorum saygımdan diyorsun ama bunun saygıyla alakası yok.Sen kendini bayağı bayağı ezdiriyorsun.Ezik davranıyorsun.Şimdi kayınvalidem bana hizmetçi gibi davransa,hakkımı yese,evime yuvama karışsa ve ben tavrımı alsam,hakkımı arasam saygısız mı oluyorum.Sen sustukça tepene çıkarlar.Perdenimi beğenmediler,beğenmiyorsanız iyisini siz alın dersin.Masaya dandik diyorlarsa,verin paramı alasını alırım dersin.Çocuk benim çocuğum olacağına göre,ben büyüteceğime göre kararı da bana düşer dersin.bak bakalaım bidaha birşey diyolarmı.Hayatta bir dik duruşun olsun.Çocuk değilsin.Kendini savunmayı kendin bilmelisin.
evet cok gaddarsınız ....Bana gore bir sebebtir..sana iste kapi diyene kapiyi acip işte kapi buda sapi diyerekten basip gideceksin.hem sana susma diyorsa kendisi uyarsin ailesini karima tek laf gelmeyecek diye.... acikcasi kendini öne atmadan işi siz cozun istiyor...bilmiyorum da ben mi çok gaddarim ya
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?