esin biraz inat biri geldi. ters tepmesin sonrabende diyorumki biraz annemde kalsam çünki daha bu sabah tartıştık. gidemiyeceğimi düşündüğü için bi göz dağı versem olmazmı.en azından belki karşıma geçip susmak laf cambazlığı yapacağına bi kere olsun derdin ne deyip beni dinler belki
Madem açıktan okuyorsunuz iş bulun, okulu bitirince daha iyi bir iş bulun, eski halinize dönün her şey düzelecektir. Çok fazla ödün vermişsiniz değerinizi yitirmişssiniz gibi duruyor.eşimle birbirimiz çok severek evlendik.şimdide dünya tatlısı bir bebeğimiz var henüz 11 aylık gel gelelim nerden başlayalım.eşim özünde iyi bir insan cocuguyla ilgili bir baba benim kadar oda bakar evladımıza geceleri kalkar mamasını verir altını değiştirir, ilgilenir .bizi hiç birşeye muhtaç etmez.yedirir içirir giydirir gezdirir.elbette bunlar görevi yapacak belkide ama gelelim asıl konaya bu zamanda eşimi çok sevdiğim için ne dediyse yaptım evlenmeden önce arabam vardı.evlendikten sonra tek araba kullanalım diye sattık.şimdi cocuk olunca tek araç sorun olmaya başladı bu başak bir konu.çalışıyordum işi bırak cocuğa sen bak.dedi çok uzun bir çalışma hayatıma geride bırakarak işi bıraktım.aslında kv çok genç bakabilirdi çok yakında oturuyoruz neyse onada tamam dedim.sonrasında eşim üniversite mezunu iyi bir mesleği var benim yok üni terkim yani.ama evlenmeden önce çalışıp kendi ayakları üstünde duran bir bayandım.şimdilerde hiç bişeyim kendimi faydasız ve eşime karşı küçülmüş muhtaç ve basit görmeye başladım kendimi.eşimin aileside aramızdaki bu eğitim farkını bana manalı sözlerle laf sokar oldu budurum çok canımı yakıyor.bir de dediğim gibi eşimde evle iligili benle ilgili vs bütün kararları kendisi alır evde benim fikrim benim istediğim hiç dikkate alınmaz.evimiz küçük başka bir eve çıkalım diyorum yıllardır budurum çok fazla sorun oldu çünki çok ağladım yalvardım dediğimi yaptıramadım.demem oki eşim gözümden akan hiç bir yaşa aldırış etmiyor beni dinlemiyor bir sözümü hiç bir isteğimi yerine getirmez oldu.farklı konularlada da günlerçe ağladığım sinirimden kendimi yıprattığım oluyor ama bunu yapsın diye değil zoruma gittiği için ağlıyorum insan hiç eşini dinlemezmi.hiç acımazmı hiç haklısın evet öyle yapalım demezmi eşine ben onun her dediğini yapıyorum ama.bende inat yapabilrim bende dik kafalılık yapabilirim ozamanda hergün evde kavga ederiz illa öylemi olmam gerekiyor.ben onun için bütün hayatımı değiştirdim o benim için ne yapıyor hiç bişey dışarı çıkalım şuraya gidelim dyince bile napıcaz orda diyip gitmiyor ben artık evliliğim tek başına yürütülmesinden herşeye susmaktan evde köpek olmaktan bıktım sevmek herşeye yetiyormu.benliğimi kaybettim koyun gibi hissediyorum kendimi.
hala günü kurtarma derdindesiniz. sizin uzun vadede kalıcı çözümlere ihtiyacınız var burun sürtmesine değil. eşinizi değiştirmeye değil, kendinizi değiştirmeye yönelin.bende diyorumki biraz annemde kalsam çünki daha bu sabah tartıştık. gidemiyeceğimi düşündüğü için bi göz dağı versem olmazmı.en azından belki karşıma geçip susmak laf cambazlığı yapacağına bi kere olsun derdin ne deyip beni dinler belki
gidemeyeceği düşünme hissini vermişin avucunda olur diye kıstırmış zaten bu sadist erkektir gidince döncen bukez kendn gittin döndün dönüyor zaten dye hepten vazgeçilmez hissettrcen kesnlikle karşı çıkma bildiğini oku istediiğini yap yokmuş gbi takmabende diyorumki biraz annemde kalsam çünki daha bu sabah tartıştık. gidemiyeceğimi düşündüğü için bi göz dağı versem olmazmı.en azından belki karşıma geçip susmak laf cambazlığı yapacağına bi kere olsun derdin ne deyip beni dinler belki
ŞAHSEN KENDİ BEBEĞİMİ NE BAKICIYA NE ANANEYE NE BABAANNEYE NE BAŞKASINA TESLİM ETMEM, BAKTIRMAM. Açıktan üni.mi de bitiririm afla mafla. Monotonlaşmış bir hayatınız var gibi. Kendinize olan saygınız azalıyor. Siz en iyi anne en iyi eş en iyi evlat olma yolunda ilerleyin derim. Öz güveninizi tekrar kazanacak bir şeyler bulun mesela. Bir şeylerle uğraşırsanız bunlara odaklanıp mutsuz olmazsınız. Eşiniz size değer vermiyorsa, isteklerinizi ve kendinizi hep geri planda görüyorsanız eşinizle medenice bir konuşun. Olmazsa zaten ilerde anlaşamamaktan ikiniz de barbarlaşacaksınız.eşimle birbirimiz çok severek evlendik.şimdide dünya tatlısı bir bebeğimiz var henüz 11 aylık gel gelelim nerden başlayalım.eşim özünde iyi bir insan cocuguyla ilgili bir baba benim kadar oda bakar evladımıza geceleri kalkar mamasını verir altını değiştirir, ilgilenir .bizi hiç birşeye muhtaç etmez.yedirir içirir giydirir gezdirir.elbette bunlar görevi yapacak belkide ama gelelim asıl konaya bu zamanda eşimi çok sevdiğim için ne dediyse yaptım evlenmeden önce arabam vardı.evlendikten sonra tek araba kullanalım diye sattık.şimdi cocuk olunca tek araç sorun olmaya başladı bu başak bir konu.çalışıyordum işi bırak cocuğa sen bak.dedi çok uzun bir çalışma hayatıma geride bırakarak işi bıraktım.aslında kv çok genç bakabilirdi çok yakında oturuyoruz neyse onada tamam dedim.sonrasında eşim üniversite mezunu iyi bir mesleği var benim yok üni terkim yani.ama evlenmeden önce çalışıp kendi ayakları üstünde duran bir bayandım.şimdilerde hiç bişeyim kendimi faydasız ve eşime karşı küçülmüş muhtaç ve basit görmeye başladım kendimi.eşimin aileside aramızdaki bu eğitim farkını bana manalı sözlerle laf sokar oldu budurum çok canımı yakıyor.bir de dediğim gibi eşimde evle iligili benle ilgili vs bütün kararları kendisi alır evde benim fikrim benim istediğim hiç dikkate alınmaz.evimiz küçük başka bir eve çıkalım diyorum yıllardır budurum çok fazla sorun oldu çünki çok ağladım yalvardım dediğimi yaptıramadım.demem oki eşim gözümden akan hiç bir yaşa aldırış etmiyor beni dinlemiyor bir sözümü hiç bir isteğimi yerine getirmez oldu.farklı konularlada da günlerçe ağladığım sinirimden kendimi yıprattığım oluyor ama bunu yapsın diye değil zoruma gittiği için ağlıyorum insan hiç eşini dinlemezmi.hiç acımazmı hiç haklısın evet öyle yapalım demezmi eşine ben onun her dediğini yapıyorum ama.bende inat yapabilrim bende dik kafalılık yapabilirim ozamanda hergün evde kavga ederiz illa öylemi olmam gerekiyor.ben onun için bütün hayatımı değiştirdim o benim için ne yapıyor hiç bişey dışarı çıkalım şuraya gidelim dyince bile napıcaz orda diyip gitmiyor ben artık evliliğim tek başına yürütülmesinden herşeye susmaktan evde köpek olmaktan bıktım sevmek herşeye yetiyormu.benliğimi kaybettim koyun gibi hissediyorum kendimi.
[...] ben onun için bütün hayatımı değiştirdim [...]
eşimle birbirimiz çok severek evlendik.şimdide dünya tatlısı bir bebeğimiz var henüz 11 aylık gel gelelim nerden başlayalım.eşim özünde iyi bir insan cocuguyla ilgili bir baba benim kadar oda bakar evladımıza geceleri kalkar mamasını verir altını değiştirir, ilgilenir .bizi hiç birşeye muhtaç etmez.yedirir içirir giydirir gezdirir.elbette bunlar görevi yapacak belkide ama gelelim asıl konaya bu zamanda eşimi çok sevdiğim için ne dediyse yaptım evlenmeden önce arabam vardı.evlendikten sonra tek araba kullanalım diye sattık.şimdi cocuk olunca tek araç sorun olmaya başladı bu başak bir konu.çalışıyordum işi bırak cocuğa sen bak.dedi çok uzun bir çalışma hayatıma geride bırakarak işi bıraktım.aslında kv çok genç bakabilirdi çok yakında oturuyoruz neyse onada tamam dedim.sonrasında eşim üniversite mezunu iyi bir mesleği var benim yok üni terkim yani.ama evlenmeden önce çalışıp kendi ayakları üstünde duran bir bayandım.şimdilerde hiç bişeyim kendimi faydasız ve eşime karşı küçülmüş muhtaç ve basit görmeye başladım kendimi.eşimin aileside aramızdaki bu eğitim farkını bana manalı sözlerle laf sokar oldu budurum çok canımı yakıyor.bir de dediğim gibi eşimde evle iligili benle ilgili vs bütün kararları kendisi alır evde benim fikrim benim istediğim hiç dikkate alınmaz.evimiz küçük başka bir eve çıkalım diyorum yıllardır budurum çok fazla sorun oldu çünki çok ağladım yalvardım dediğimi yaptıramadım.demem oki eşim gözümden akan hiç bir yaşa aldırış etmiyor beni dinlemiyor bir sözümü hiç bir isteğimi yerine getirmez oldu.farklı konularlada da günlerçe ağladığım sinirimden kendimi yıprattığım oluyor ama bunu yapsın diye değil zoruma gittiği için ağlıyorum insan hiç eşini dinlemezmi.hiç acımazmı hiç haklısın evet öyle yapalım demezmi eşine ben onun her dediğini yapıyorum ama.bende inat yapabilrim bende dik kafalılık yapabilirim ozamanda hergün evde kavga ederiz illa öylemi olmam gerekiyor.ben onun için bütün hayatımı değiştirdim o benim için ne yapıyor hiç bişey dışarı çıkalım şuraya gidelim dyince bile napıcaz orda diyip gitmiyor ben artık evliliğim tek başına yürütülmesinden herşeye susmaktan evde köpek olmaktan bıktım sevmek herşeye yetiyormu.benliğimi kaybettim koyun gibi hissediyorum kendimi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?