- 2 Aralık 2013
- 9.491
- 37.853
- 548
- Konu Sahibi Musluk Suyu
- #1
Kızlar merhaba eşimle bazı sebepler yüzünden kavga ettik büyük bir kavga idi bende evi terkettim. ( sebebini yazamıyorum burda tanıdıklarım olduğu için. Ama kesinlikle aldatma şiddet küfür vb. Şeyler yok)
1 senelik evli sayılırım 12 haftalık hamileyim. Bu zamana kadar epey yıprandım evliliğimde ve nişanlılık döneminde.
Borç harç derken neyse.
Ben eskiden eşimle aynı evde olsak bile kavga ettiğimde asla konuşmadan, barışmak için çabalamadan durmazdım.
Haklı olsam bile. Şuan yine haklıyım.
Ailem diyor ki gelsin konuşun anlaşın bazen büyük kavgalar olur konuşulur doğru bazen böyle bulunur. 27 yaşında insansın eğriyi doğruyu bilebilirsin hayat senin diyorlar.
Kv. Kp. Aileme ikna edin geri dönsün olmaz böyle şeklinde konuşuyorlar iyi insanlar oğullarının ne olduğunu biliyorlar. Biz oğlumuzla konuştuk yapmayacak diyor. Ama eşim bana tamam yapmayacağım gibi şeyler söylemiyor.
Fakat içimden ne yazmak ne aramalarını açmak geliyor. Zaten öyle beni hiçbir zaman çok arayan bir koca ya da sevgili olmadı.
Şimdi ben yazarsam yazıyor. Bende boşanmak için yazıyorum kabul etmiyor.
Aklımda tek şey boşanmak var. Ama bebeğime kıyamıyorum. Bende boşanmış ailenin çocuğuyum. Ne bileyim sizce gerçekten soğudum mu? Yoksa hamilelikten mi? Acaba yüzünü görsem yumuşar mıyım? Yoksa duygularım mı değişti.
Eskiden olsa içim içimi yerdi ayrılcaz mı? Barışcaz mı? Ne olcaksa hemen olsun gibi içim kıpır kıpır olurdu. Hiçbir şey bilmiyorum çıkmazdayım.
Yardımcı olur musunuz?
Belki de yardımcı olunacak bir şey de yoktur. Bilmiyorum ki? Etrafımla da bunları hissediyorum diye konuşamıyorum çekiniyorum. Arkadaşım da yok. Siz belki akıl verirsiniz.
1 senelik evli sayılırım 12 haftalık hamileyim. Bu zamana kadar epey yıprandım evliliğimde ve nişanlılık döneminde.
Borç harç derken neyse.
Ben eskiden eşimle aynı evde olsak bile kavga ettiğimde asla konuşmadan, barışmak için çabalamadan durmazdım.
Haklı olsam bile. Şuan yine haklıyım.
Ailem diyor ki gelsin konuşun anlaşın bazen büyük kavgalar olur konuşulur doğru bazen böyle bulunur. 27 yaşında insansın eğriyi doğruyu bilebilirsin hayat senin diyorlar.
Kv. Kp. Aileme ikna edin geri dönsün olmaz böyle şeklinde konuşuyorlar iyi insanlar oğullarının ne olduğunu biliyorlar. Biz oğlumuzla konuştuk yapmayacak diyor. Ama eşim bana tamam yapmayacağım gibi şeyler söylemiyor.
Fakat içimden ne yazmak ne aramalarını açmak geliyor. Zaten öyle beni hiçbir zaman çok arayan bir koca ya da sevgili olmadı.
Şimdi ben yazarsam yazıyor. Bende boşanmak için yazıyorum kabul etmiyor.
Aklımda tek şey boşanmak var. Ama bebeğime kıyamıyorum. Bende boşanmış ailenin çocuğuyum. Ne bileyim sizce gerçekten soğudum mu? Yoksa hamilelikten mi? Acaba yüzünü görsem yumuşar mıyım? Yoksa duygularım mı değişti.
Eskiden olsa içim içimi yerdi ayrılcaz mı? Barışcaz mı? Ne olcaksa hemen olsun gibi içim kıpır kıpır olurdu. Hiçbir şey bilmiyorum çıkmazdayım.
Yardımcı olur musunuz?
Belki de yardımcı olunacak bir şey de yoktur. Bilmiyorum ki? Etrafımla da bunları hissediyorum diye konuşamıyorum çekiniyorum. Arkadaşım da yok. Siz belki akıl verirsiniz.
Son düzenleme:
