Ama siz de bir müddet ilaç kullanmışsınız yenmenize yardımcı olmuş arkadaş kan değerleri düşük fakat ilaç kullanamıyor nasıl kullanacak ilk önce bu okb sini yenmesi için bir psikiyatra gitmesi şart
İşte gidin Dr a içeceksiniz bir müddet sonra bu şekilde ilaçsız atlatmanız çok zor aynı zamanda terapiye de başlayın bir psikolgdan da yardım alın odaklanamama sebebiniz bayılacak gibi olmanız kan değerlerinizin düşük olmasından da kaynaklı kan değerleriniz düşük ise kan ilacı yahut şurubu içmek zorundasınız bu şekilde nereye kadar devam eder evet yaşadığınıza hiç kolay değilİçemiyorum gerçekten. Hiçbir şey yapamıyorum, odaklanamıyorum bile. Allah düşmanıma vermesin.
Orayi kaçırmışım demir i mi düşük
Yaşayan biliyor gerçekten. Ama insanlar da beni çok yoruyor. Kimseye bir zarar vermiyorum, kırmıyorum, kınamıyorum, tartışmıyorum bile bütün zararım kendime sigara bile içmiyorum ama sürekli sorunlarımla dalga geçiyorlar, anlamıyorlar. Tartışmayayım diye engelliyorum bu sefer sahte hesaplardan saldırıyorlar. Sorunum varsa kendime, kime ne zararım var hiç anlamıyorum ki. Sosyal medya hesaplarımı kapattım, miyopum da zaten, kulaklıkla da gezersem belki biraz rahatlarım.Bence panik atak değil. Kapanip acilmanizda bir takıntı bence.
Ben bu hastalikla cok mucade ettim ilac ta kullandim. Yendim mi derseniz yuzde 90 yendim,ancak o donemde edindigim aliskanliklar kaldi. Bunlar hayat kalitemi etkilemiyor.
Mesela banyoya terlikle girmek. Terliksiz asla yere basmamak. (Bu aslinda guzel bisey)
Kendi evimde tuvalet cesmesini peceteyle açmak
E bu da kotu degil bence sonucta zamanimi çalmıyor
Giydigim kiyafeti koklamak ,(dürtü),(ikna olma cabasi)
Ve yikama . Surekli yikiyorum bi giydigimi 2.ye giymek istemiyorum yarim saat giymis olsam bile. Aslinda bu da sorun degil
Bende simdilik bunlar kaldi. Kufur olayi bazen oluyor bazen olmuyor.
Benim kullandigim ilaclari yazsam liste cok kabarık
Benim cevremde ailemde de boyle ilac kullananlar oldu hepimiz yanlis doktora denk düşmüş olamayiz dimi
Bakın antidepresanlar uzun vadede iyi degil bence
.kisa vadede evet iyi. Birakmasi da cok zor ben neler cektim kafami sag tarafa döndürürken ya da sola işte elektrik çarpıyordu sanki kafamda.
Hayatimin yarısını bazen hatirlamiyorum
Ilk biraktigim 6 ay neredeyse taşlar oturmayacaktı. Hatıralar,yerler,mekanlar kisiler. 1 senede tam oturdu. Mesela 2012 yilbasinda ben napmistim. Hatirlamiyorum görüntü yok.
Sonra sonra iste
Ya bu islere hic girmemek lazim
Ki ben 8 sene kullandim. Bu cok.ciddi bir rakam.
Insallah cok iyi bir psikolog bulursunuz ve tez zamanda sifa bulursunuz. Bu saate kadar uyumamissiniz. Yasayan bilir
Bakin ben de uyumuyorum
Inşallah bulabilirim, çok teşekkür ederim. 
O insanlar hayatinin her döneminde karsina cikacak emin olYaşayan biliyor gerçekten. Ama insanlar da beni çok yoruyor. Kimseye bir zarar vermiyorum, kırmıyorum, kınamıyorum, tartışmıyorum bile bütün zararım kendime sigara bile içmiyorum ama sürekli sorunlarımla dalga geçiyorlar, anlamıyorlar. Tartışmayayım diye engelliyorum bu sefer sahte hesaplardan saldırıyorlar. Sorunum varsa kendime, kime ne zararım var hiç anlamıyorum ki. Sosyal medya hesaplarımı kapattım, miyopum da zaten, kulaklıkla da gezersem belki biraz rahatlarım.
Benim bulimiya nervozam da vardı en başta, sonra bu zehirlenme korkusundan dolayı kusmaya döndü. Zehirlenme korkum eskiden sadece ilaçlara ve etli-sütlü ürünlere ya da dünden kalmış yemeklere karşıydı, bunları tükettiğimde mutlaka kusardım ya da aşırı yemek yediğimde. Bazen hiç kusmazdım. Üniversiteye gittikten sonra tanımadığım bir yerde,tanımadığım insanlarla yaşamaya ve bu insanlar eşyalarımı karıştırmaya başlayınca birileri beni zehirleyecekmiş gibi gelmeye başladı ve böyle bir korku edindim. Artık her çeşit yiyecek-içecekten korkuyorum ve markette satılan kapalı kutudaki ürünlere bile güvenemiyorum. 53 kilo falanım şu an sanırım. Hayatımın en zayıf ve kansız dönemindeyim.
Benim bulimiya nervozam da vardı en başta, sonra bu zehirlenme korkusundan dolayı kusmaya döndü. Zehirlenme korkum eskiden sadece ilaçlara ve etli-sütlü ürünlere ya da dünden kalmış yemeklere karşıydı, bunları tükettiğimde mutlaka kusardım ya da aşırı yemek yediğimde. Bazen hiç kusmazdım. Üniversiteye gittikten sonra tanımadığım bir yerde,tanımadığım insanlarla yaşamaya ve bu insanlar eşyalarımı karıştırmaya başlayınca birileri beni zehirleyecekmiş gibi gelmeye başladı ve böyle bir korku edindim. Artık her çeşit yiyecek-içecekten korkuyorum ve markette satılan kapalı kutudaki ürünlere bile güvenemiyorum. 53 kilo falanım şu an sanırım. Hayatımın en zayıf ve kansız dönemindeyim.
orada giyiniyor bende cildiriyorum tabi evde kıyafetlerim yok ara tara yok
Bak ben seni anladim.. cok soru soruyorum kusura bakma. Sen benim.kizkardesim gibi olmussun kendisi 22 23 yaslarinda bu tip seylere kapıldı
Ben kendimi bildim bileli zayiftim cocukkende ortaokuldayken de evlendim hala öyleyim. Kendisi 55 kglarda boyu uzun degil ama 163. Bir insandi.
Kilolu degildi ama balik etli.mi denir kollari,bacaklari falan dolgundu. Ust bedenimiz uyardi ama kot pantolonlarima girmezdi
Universiteye gidince kusmaya basladi bu hatta daha once sanirim sehir dışına tatile gitmisti arkadasimizin yanina 21 yaşında falanken yiyip kusuyordu. Tartiya cikiyordu. En son benim.pantalonlarima girmeye basladi ve evde ne fark edeyim benim hicbir kiyafetim yok,almis hepsini üniversiteye götürmüş
Biz bunun bana ozendigini,ornek rol model olarak beni aldigini düşündük. Zayiflayip benim.kıyafetlerimin icine girmeye basladi çünkü
Artik dayanamadik ailecek. Yemiyor icmiyor. Ben bastim gittim kaldigi yere ne yiyecekler goturdum ve orada da yaptim. Yemedi.
Yemedigi gibi de ac karnina spor salonuna gidip vucut yapiyordu
Hatta oradaki adam sen gelme buraya demis.
Bu arada bende kaslıyımdir ama tipim oyle yani ondan zayif duruyorum hatta.
Sonra okul bitti döndü sevdigi yiyecekleri yemeye başladı.
Ha bu arada neler yakaladim. Hanimefendi bir poset yapmis kendisine,icinde eti form bilmemne abuk subuk bisuru sey var ve sakliyor o poseti. Bilumia hastalarinin farkli ve degisik beslenme durumlari olurmus ve bunu saklarlarmis baskasindan. Dolapta kefir gordum. Kefir senin neyine?
Neyse bu dondu ve yemeye başladı. Ailemde sonra zorlamamaya basladi aile yanina donunce de keyfi yerine geldi eski haline dondu hatta gecen buluştuk kilo almış ama soylemedim yoksa mazallah kafaya takar ve kusmaya başlar
Tabi bu zayiflik ve kusma doneminde hanimefendi 1 sene adet görmedi
Doktora gidiyor ilac verior doktor icmiyor. Ilac icmezmis
Grip olsa da icmez
Senin gibi yani
Ustelik kendisinin zehirlenme durumu da yok ilac içmeyi sevmezmis. Bize cok cektirdi cook. Ben neler yasadim ailem de.
Neyse gelgelelim 2 senedir ailemin yaninda simdi de işsiz.
Issizlik bunalimi basladi
Neymis.kalbi çarpıyormuş
Sosyal ortama cikamiyormus insan icine biseler oluyormus
Doktora gidiyor hem psikolog hem psikiyatr daha dogrusu psikologa gidio once.o da test yapior diorki psikiyatr a git diyor psikiyatrda kizkardesime ters davraniyor devlet hastanesinde.
Bide orda alkolik bir adam görüyor. Adam biseler anlatiyor kardesim iyice kötü oluyor
Beni ariyor anlatiyor
Bende haline sukret görüyorsun insanlar alkolle uyusturucuyla mucadele ediyor lutfen ilac kullanma bak demedem yok zaten kullanmicam diyor
Internettende baktim dior ilacin etkileri e bakmis saniri. Kilo aldırıyor yaziyormus
Ilaca baslamadi. Suanda evde. Temizlik yapiyor hergun. Yuruyus yapiyor. Arkadaslariyla cafeye gidiyor. Arkadasinda yatiya kalmaya gidiyor. Bana geliyor birlikte geziyoruz abla kardeş
Yani 1 ay once sosyal fobisi vardi güya
Simdi eser yok ama o fobiden nedense
Issizlik iste. Bazen beynimizde oyun oynuyor bence bize.
Bence sen bu isleri çözersin gülüm. Tabiki doktora git. Gitmelisi de ama bak ssana canli örnek anlattim.
Tencereler dolusu yemek yiyip kusardım. 1 yıl sonra gastrit oldum, minik bir depresyona girdim ve o ilaç vakası... 2 adet ilaç içtim ve diğer güne panik atak hastası olarak uyandım. Fenalaşmış olarak uyandım, bayıldım, acile gittik tansiyon yerlerde, nabız tepelerdeymiş sonra bir daha doğru düzgün uyuyamadım zaten sonrası da apayrı bi şey. Okulda bayılmalı ataklar, bayılmadan krizli ataklar, bir sürü kilo alma, bir sürü kilo verme, intihar denemeleri... uff çok uzun aslında, şimdilerde bayılacak gibi olup bayılmıyorum en azından ya da intihara kalkışmıyorum ama bu kafamdakiler beni mahvediyor.
Benim de ablamla aramda 11 yaş var. Ben de hep tombiş bir biriydim ama ne tombiş, tosundum. Ablam lisedeyken midesinde bir bakteri vardı, sürekli kusardı ve kısa sürede 40 kiloya düşmüştü. Ablam iyileşti bir süre sonra, arkasından "kendini kusturdu" falan dediler tabi ben de küçüğüm aklıma girdi hepsi. 14 yaşıma geldiğimde 80 kilo civarıydım boyum da 1.58 falan, o kadar çok dalga geçerlerdi ki söylenenlere dayanamayıp zayıflamaya karar verdim ve yememeye başladım. Sonra baktım böyle olmuyor kusmak aklıma geldi
Bakmadım ki. Birlikte kullanılmaması gereken ilaçlarmış sanırım, birbirleriyle etkileşip zehirlemişler. Öyle denmişti.Tam tahmin ettigim gibi iste. Suanda da hatirladim biz kardesime ayıcık falan diyorduk. Biz onu sevdigimiz icin diyorduk ama yemeyi seven biriydi. Sonra da benim bu zayifligim vs onu kusmalara itti bence.
O ilaci hangi doktor verdi acaba. Bazi doktorlar eski nesil oluyor. Daha piyasada olmayan ilaclari verene bile denk geldim dusun ilac kalkmis uretimden
Sen muhtemelen o kullandigin ilaclarin yan etkisini görmüşsün. Hatirlamiosundur simdi belki zaman gecmis ama yan etkilerinde var miydi bu saydiklarin?
İnşallah. Çok teşekkür ederim
Biliyorum, asla çocuk oyuncağı olarak görmedim zaten. Beni de çok yordu bu durum. Net olabilmek istiyorum biraz ama olmuyor. İlişkimde bile sorunlar yaşıyorum. Sürekli sevilmiyormuşum gibi geliyor, kimseye güvenemiyorum. Beynim beni yiyip bitiriyor resmen.
Peki benim güzel kardeşim, doğdun doğalı böyle miydin; yoksa sonradan yaşadıkların mı seni böyle yaptı?Biliyorum, asla çocuk oyuncağı olarak görmedim zaten. Beni de çok yordu bu durum. Net olabilmek istiyorum biraz ama olmuyor. İlişkimde bile sorunlar yaşıyorum. Sürekli sevilmiyormuşum gibi geliyor, kimseye güvenemiyorum. Beynim beni yiyip bitiriyor resmen.
Hep ağlak bir çocuktum, ergenliğe de erken girdim o da çok etkiledi daha da ağlaklaştım. Sonra depresifleştim, içime kapandım, doktor doktor gezmeye başladık, her gittiğimiz bir antidepresan verdi. Ben o antidepresanları hiç kullanmadım, kullanmak istemedim. Bir gün başım çok ağrıdı, aile hekimine gittim. Benim durumumu, yazılan antidepresanları falan biliyordu. Benden o antidepresanları getirmemi söyledi, gittim getirdim. Şunu sabah iç, şunu akşam iç dedi. Dediği gibi yaptım ve diğer gün panik atak hastası oldum. Evet, duygusal ve depresiftim ama bu kadar değildim ayrıca daha dengeli, hedefleri olan ve rahat bir insandım, korkularım yoktu. O olaydan sonra hayatım değişti diyebilirim. Lise eğitimime bile devam edemeyip açıköğretimden bitirdim.
Manevıyat hususunda bır seyler deneyın derım yotube de bu konuda vıdeolar var buraya detay belırtemıyorum..
