Derdim Annem- Bebek Bakıcılığı

Çocuğunuzun mental ve fiziksel gelişiminin yeterince etkilenmediğini düşünüyorsunuz demek ki. Anneniz tarafından manipüle edildiğinizin de farkındayken halen çocuğunuzla ilgili meselelerde annenizi ikna etmeye çalışmanız ve silkelenmeye ihtiyaç duymanız şairane bir yaklaşım. İlişkilerinizde böylesi bir zehirli durum varken korkarım ki ya siz ne pahasına olursa olsun annenizi azad edemeyeceksiniz ya da biraz gözyaşı dökülecek.

Fiziksel hayır düşünmüyorum. Mental olarak kararsızım çünkü telefon var televizyon var işin içinde. Farklı açıdan bakıyoruz. Annemi ikna etmezsem şu ya da bu şekilde- kalbini kırarak devam edersem- fazla ilerleyemem kendimi tanıyorum.
 
Açıkçası bakma konusunda istekli olması, çocuk bakarken hem sizin gözünüz arkada kalmaz hem annenize meşgale olur, torunuyla vakit geçirir diye düşündüm, yaşı da aslında genç sayılır. Ama varis varsa yürümekte zorluk yaşıyorsa sıkıntı olur. Benim annem mesela bizimle çocukken 1 kez oynadığını bilmem ama oğlum küçükken onunla oynardı. O zamanlar anaokuluna bırakıp alıyordu şimdi yapamaz. Onun da dizlerinde kireçlenme var yürürken zorlanıyor.
Siz iyi bir bakıcı bulun anneniz istediği zaman gelsin sevsin, bazı günler o da kalsın, arada ona bırakın. Bir şekilde gönlünü alırsınız.
 
Bakici parasi eninde sonunda zaten sizden cikacak ve bu parayi harcamaya zaten hazirsinuz madem bakici tutun, annenizi dinlemeyin. Ama ona da onu tatmin etmek icin, anne bakicida gozum arkada kalir sen dur evde yine de diyin. Belki bu sekilde idare eder
 
Merhabalar KK’nın güzel kadınları. Lafı uzatmadan konuya gireyim. Bebeğim var 16 aylık. Oğlum 7 aylıkken mesleğe geri döndüm. İşyerim ve ev arası mesafe 1saat sürüyor. Bu sebeple annem haftada 2-3gece bizde yatılı kalmaya gayret ediyor. Ancak oğlum çok ama çok hareketli bir bebek. Ve annemin de yaşı 65üstü.

Bebek yürümeye başlayınca bakıcı tutmak istedik. Ama annem hiçbir şekilde bebeği bırakmak istemiyor. Bulduğumuz tüm bakıcılara bir kulp taktı. Düzenli gelen yardımcım var onu tanıyorsun o baksın dedik, kadının işini beğenmez oldu. Annemin üstümde etkisi fazla ve bunun farkında söylemeden geçmeyeyim. Bana bile durduk yere kadın batmaya başladı. Eşimin yardımıyla o ruh halinden çıktım. En son akrabamız baksın dedik açıkça istemiyorum diyemiyor ama beni yakıştıramadınız, geceleri felan bir yere giderseniz bakmam, ben onunla avunuyorum gibi laflar ediyor sürekli.

Lafı çok uzattım. Eşim kesinlikle bakıcı istiyor. Bebeğin başına bir hal gelirse sorumluluğu al diyor ve annemin manipülasyonu beni çok yıprattı artık. Bir yandan da kalbim, kalbini kırma bu zamana kadar getirdi nasılsa kreş çağına gelecek diyor. Anlayacağınız mevzular karışık. Bakıcı konusunu ne yapmalıyım bana fikir verebilir misiniz tşkkrlr.​
Yani çizgiyi çekeceksiniz. Eşi izin dediği doğru tabiki. Ek olarak da ben onunla avuniyorum demiş ya bana bu söylemler tehlikeli geliyor. Cocuğa duygusal yük iniyor. Arkadaşın kızına babaanne baktı. Kadın öyle bir manipile ediyormi. O torun ailesinden uzaklaştı. Babaannesi in şimdiden ileri yaslarında bakımını üstleneceği i söylüyor. Ama bir çocuk için bu cümleler ürkütücü geliyor zira kadın alttan alttan bana bakarsa torunum bakar vs diye işliyor
 
Onceki yorumumda sadece durumu yorumladim ama simdi ben de bir baska yorumcunun dedigi seyi soyleyecegim. Sizin duygusalliginiz sadexe annenize karsi. Esinizi kirmaya gelince cok guzel kirabiliyorsunuz gordugunuz uzere. Hele ki telefonu gordukten sonra bir insanin evladi olunca evladi varken gozu baska kimseyi gormezken hala annem de annem demissiniz. Ona da camdan bakmak yeter ne demek el kadar bebek hapis hayati yasiyor. Anneniz sizi de boyle yetistirip kendine bagimli yapmis demekki. Bildiginiz tek guvenli yol bu oldugu icin cocugunuzu da ayni hapishaneye mahkum ediyorsunuz. Gercekten silkelenip kendinize gelin ve biraz yetiskin olun, annenizin duygusal manipulasyonundan artik kurtulun. Cok duygusalim filan diyorsunuz ama esinize gelince onun istegini cok kolay goz sedi ediyorsunuz. Annenize biz esimle boyle uygun gorduk anne, sevmene engel degil ama cocugumun gelisimi icin boyle uygun dusuyor diyeceksiniz bitecek gidecek. Eski bakicilariniz da eminim gayet iyidir ama annenizin buyusune kapilip gitmissiniz. Insanlar öcü degil, tabiki kotuler var ama iyiler de vae. Kendiniz bakici olsaniz bu olumsuz bakis acisini elestirirdiniz. Onyargi yapmayin, anneniz olmadan secme degeelendirme yapin ve esinizin sagduyusuna da biraz onem verin, yoksa esas onu kiracaksiniz.
 
Bu yolu denedim çoktan. Asla kabul etmiyor. Beni gardiyan mı yapacaksın kadının başına gibi söylemleri var. Açıkçası tüm duygusal yolları denedim. Ya bir şekilde kalbini kırıcam ki bakıcı bulmak bu anlama geliyor ya da artık çocuğuma yetebildiğim kadar yetme yoluna gidicem. Keşke ücretsiz izne ayrılsaydım diyorum bazen ama o konuda da beni manipüle etti. Geride kalacaksın soğuyacaksın zorlanacaksın felan diyerek. Bugün hasta diye apar topar geldim erkenden. Benim zorlandığımın farkında değilmiş gibi davranıyor al çocuğun teslim felan diyor. Ama bir yandan da kıyamıyorum kalbi kırılır diye sabretmeye çalışıyorum. Bu kadar kararsız kaldığım bir konu olmamıştı uzun süredir.

Benimde 2 yasinda kizim var. Konuşuyor, surekli bisey talep ediyor, oyun bekliyor, disari cikmak istiyor, ziplamak istiyor, top oynamak istiyor, balon oynamak istiyor, 2dakika sabit dursak oyuncak getirip oyun kurup benide dahil ediyor. 16 ay civarinda biraz daha dizginlenebilir oluyoe bebekler, baska bi oyuncak gösteriyorsun unutturuyorsun. 2 yaşta asla unutmuyorlar, inatlasmalar, aglamalar başlıyor. Herseye hayır denmiyor, acikcasi laf soz dinlemiyolar klasik 2 yas sendromu.
Bebeginiz 2 yasina geldiginde onunda sonsuz talepleri olacak, anneniz karsilamakta gucluk cekecektir. O zamanda keske bakici bulup adapte etmis olsaydim diyeceksiniz
 
Merhabalar KK’nın güzel kadınları. Lafı uzatmadan konuya gireyim. Bebeğim var 16 aylık. Oğlum 7 aylıkken mesleğe geri döndüm. İşyerim ve ev arası mesafe 1saat sürüyor. Bu sebeple annem haftada 2-3gece bizde yatılı kalmaya gayret ediyor. Ancak oğlum çok ama çok hareketli bir bebek. Ve annemin de yaşı 65üstü.

Bebek yürümeye başlayınca bakıcı tutmak istedik. Ama annem hiçbir şekilde bebeği bırakmak istemiyor. Bulduğumuz tüm bakıcılara bir kulp taktı. Düzenli gelen yardımcım var onu tanıyorsun o baksın dedik, kadının işini beğenmez oldu. Annemin üstümde etkisi fazla ve bunun farkında söylemeden geçmeyeyim. Bana bile durduk yere kadın batmaya başladı. Eşimin yardımıyla o ruh halinden çıktım. En son akrabamız baksın dedik açıkça istemiyorum diyemiyor ama beni yakıştıramadınız, geceleri felan bir yere giderseniz bakmam, ben onunla avunuyorum gibi laflar ediyor sürekli.

Lafı çok uzattım. Eşim kesinlikle bakıcı istiyor. Bebeğin başına bir hal gelirse sorumluluğu al diyor ve annemin manipülasyonu beni çok yıprattı artık. Bir yandan da kalbim, kalbini kırma bu zamana kadar getirdi nasılsa kreş çağına gelecek diyor. Anlayacağınız mevzular karışık. Bakıcı konusunu ne yapmalıyım bana fikir verebilir misiniz tşkkrlr.​
Eee kreş yaşına gelince de kreşe kulp bulur o zaman 😅 bence bakıcı tutun yanında da o dursun gözlemlesin kadını. 65 yas ve hareketli bir çocuk çok zor
 
Merhabalar KK’nın güzel kadınları. Lafı uzatmadan konuya gireyim. Bebeğim var 16 aylık. Oğlum 7 aylıkken mesleğe geri döndüm. İşyerim ve ev arası mesafe 1saat sürüyor. Bu sebeple annem haftada 2-3gece bizde yatılı kalmaya gayret ediyor. Ancak oğlum çok ama çok hareketli bir bebek. Ve annemin de yaşı 65üstü.

Bebek yürümeye başlayınca bakıcı tutmak istedik. Ama annem hiçbir şekilde bebeği bırakmak istemiyor. Bulduğumuz tüm bakıcılara bir kulp taktı. Düzenli gelen yardımcım var onu tanıyorsun o baksın dedik, kadının işini beğenmez oldu. Annemin üstümde etkisi fazla ve bunun farkında söylemeden geçmeyeyim. Bana bile durduk yere kadın batmaya başladı. Eşimin yardımıyla o ruh halinden çıktım. En son akrabamız baksın dedik açıkça istemiyorum diyemiyor ama beni yakıştıramadınız, geceleri felan bir yere giderseniz bakmam, ben onunla avunuyorum gibi laflar ediyor sürekli.

Lafı çok uzattım. Eşim kesinlikle bakıcı istiyor. Bebeğin başına bir hal gelirse sorumluluğu al diyor ve annemin manipülasyonu beni çok yıprattı artık. Bir yandan da kalbim, kalbini kırma bu zamana kadar getirdi nasılsa kreş çağına gelecek diyor. Anlayacağınız mevzular karışık. Bakıcı konusunu ne yapmalıyım bana fikir verebilir misiniz tşkkrlr.​
Burada herkes duygusal yaklaşmış ancak bebeğim izin peşinden koşulacağı zaman gelmiş,oyun yaşı gelmiş. Anneniz yaşı itibariyle peşinden koşamaz artık sağlıktan dolayı.Çocuğu oyalamak için yapacağı şey tv veya tel olur. Buda çocuk için çok kötü. Annemi kırmayayım derken çocuğunuzu bu yaşta ekran bağımlısı yaparsınız. Bakıcı şart. Duygusal değil mantıksal bakın.
 
Fiziksel hayır düşünmüyorum. Mental olarak kararsızım çünkü telefon var televizyon var işin içinde. Farklı açıdan bakıyoruz. Annemi ikna etmezsem şu ya da bu şekilde- kalbini kırarak devam edersem- fazla ilerleyemem kendimi tanıyorum.
Siz bence annenize sağlıklı olmayan şekilde bağımlısınız. Eşiniz ve sizin kararınız ne ise o olması gerekiyor öncelik annenizin ikna olması hoş tutulması değil, kadın 65 yaşında ne kadar verimli olabilir benim kızımda 16 aylık işteyken annem bakıyor, eline telefon verse eve tıkılsa asla istemem. Siz annenizden aferin alacaksınız diye çocuğunuzu düşünmüyorsunuz, bir yer açık kalsa düşse bir şey olsa sonra ah vah demenin anlamı olmaz kazalar tabiki olabilir ama siz enerjisi olmayan koşturamayan annenize çocuk emanet ederek bu ihtimalleri arttırıyorsunuz. Kendi kararlarınızı veremiyor suçluluk duyuyorsanız yardım alın kesinlikle. Burda kv konusu olsa gözünün yaşına bakmazdınız önce evlat derdiniz taraflı bakıyorsunuz. Eşinizin yerinde olsam çok kızardım size büyüyemeden anne olmuş gibi davranmayın. Bakıcı bulun annenizede x kişisi bakacak, sen belli bi yaştasın koşturamıyosun peşinden çocuğun parka çıkması etkinlik yapması gerek yorulmanı istemiyorum. Tek benim değil eşiminde görüşü bu şekilde, bitti gitti yani bu kadar koskoca kadınısınız. Bakın mesela benim annem bana kızar çocuğu çıkartmasak ,sosyalleşmesi lazım hava alması lazım vs diye kendi der torununa çok düşkün. Annenizde çok düşkünse torunun menfaatini düşünsün.
 
Seni en iyi ben anlarım:) hareketli bir çocuğum ve 65+ üstü kayınvalidem var arada bırakıyorum ama aklım çocuğumda oluyor ki her günde bırakmıyorum.

Şimdi çoğu kişi baksın ne olacak demiş ama ben bir keresinde kayınvalidem yanındayken koltuktan düşmek üzere olan çocuğumu kapıdan uçarak yakalamaya çalıştım. Çünkü artık refleksleri yavaşlamış oluyor ve hareketli çocukla cidden uğraşması zor. 2-3 yaş civarı hiçbir şeye aklı ermeyip vır vır evin içinde dolandıkları dönem. Bu dönemde bakan kişinin çok dikkatli olması gerekiyor. Böyle durumda açıkçası aman annem üzülür diye düşünmezdim 1-2 ay küser sonra barışır
 
Bu bence "annem kırılacak " diye göz ardı edilecek bir konu değil. Kesinlikle evde bir başkası daha olması gerekiyor. O yaştan sonra insanların refleksleri azalıyor ,eski enerjide olması mümkün değil ki saglik sorunu da varmis.o aylardaki bebekler kaşla göz arası kazaya, düşmeye çok açık oluyorlar.esiniz haklı.. Evde bir yardımcı daha olmalı,anneniz yine ilgilenebilir.
 
Bu yolu denedim çoktan. Asla kabul etmiyor. Beni gardiyan mı yapacaksın kadının başına gibi söylemleri var. Açıkçası tüm duygusal yolları denedim. Ya bir şekilde kalbini kırıcam ki bakıcı bulmak bu anlama geliyor ya da artık çocuğuma yetebildiğim kadar yetme yoluna gidicem. Keşke ücretsiz izne ayrılsaydım diyorum bazen ama o konuda da beni manipüle etti. Geride kalacaksın soğuyacaksın zorlanacaksın felan diyerek. Bugün hasta diye apar topar geldim erkenden. Benim zorlandığımın farkında değilmiş gibi davranıyor al çocuğun teslim felan diyor. Ama bir yandan da kıyamıyorum kalbi kırılır diye sabretmeye çalışıyorum. Bu kadar kararsız kaldığım bir konu olmamıştı uzun süredir.
Anneniz çok fedakar ama üzerinizdeki hâkimiyeti kaybetmekten korkuyor
Guvendiginiz birini bulun suçu eşinizin üzerine atın sen çok yoruluyorsun iki evde hem bahar geldi park vs gitmek için diye eşim bakıcı istiyor senin yıpranmanı istemiyor ona hayır diyemiyorum karar vermiş de
 
Burada herkes duygusal yaklaşmış ancak bebeğim izin peşinden koşulacağı zaman gelmiş,oyun yaşı gelmiş. Anneniz yaşı itibariyle peşinden koşamaz artık sağlıktan dolayı.Çocuğu oyalamak için yapacağı şey tv veya tel olur. Buda çocuk için çok kötü. Annemi kırmayayım derken çocuğunuzu bu yaşta ekran bağımlısı yaparsınız. Bakıcı şart. Duygusal değil mantıksal bakın.


%100000000000000000
 
Onceki yorumumda sadece durumu yorumladim ama simdi ben de bir baska yorumcunun dedigi seyi soyleyecegim. Sizin duygusalliginiz sadexe annenize karsi. Esinizi kirmaya gelince cok guzel kirabiliyorsunuz gordugunuz uzere. Hele ki telefonu gordukten sonra bir insanin evladi olunca evladi varken gozu baska kimseyi gormezken hala annem de annem demissiniz. Ona da camdan bakmak yeter ne demek el kadar bebek hapis hayati yasiyor. Anneniz sizi de boyle yetistirip kendine bagimli yapmis demekki. Bildiginiz tek guvenli yol bu oldugu icin cocugunuzu da ayni hapishaneye mahkum ediyorsunuz. Gercekten silkelenip kendinize gelin ve biraz yetiskin olun, annenizin duygusal manipulasyonundan artik kurtulun. Cok duygusalim filan diyorsunuz ama esinize gelince onun istegini cok kolay goz sedi ediyorsunuz. Annenize biz esimle boyle uygun gorduk anne, sevmene engel degil ama cocugumun gelisimi icin boyle uygun dusuyor diyeceksiniz bitecek gidecek. Eski bakicilariniz da eminim gayet iyidir ama annenizin buyusune kapilip gitmissiniz. Insanlar öcü degil, tabiki kotuler var ama iyiler de vae. Kendiniz bakici olsaniz bu olumsuz bakis acisini elestirirdiniz. Onyargi yapmayin, anneniz olmadan secme degeelendirme yapin ve esinizin sagduyusuna da biraz onem verin, yoksa esas onu kiracaksiniz.

Günaydın tabi hepsi öneri sonucu görüştüğümüz insanlardı. Hiçbiri ile başarılı bir başlangıç yapamadık. Evet eşimi kırabiliyorum bu konuda çok haklısınız. Annemin yanına bırakınca çok güvende hissediyorum her ne kadar yorulduğunu bilsem de çocuğum adına rahat oluyorum. Ben de bencillik yapıyorum. Ama zaten konunun patlama noktası şu oldu ben de, bebeğimi annem hasta olduğu için baktırmayı düşündüğüm akrabama bıraktım bu hafta. Annem de bunu öğrenince bebeği almaya gitmiş. Sorun oluştu. Akrabamız da vermemiş, evinde benim gelmemi beklemiş. Annemin neden böyle davrandığını da çözemiyorum. Hayır güvenmediğimiz insanlar da değiller. Çok sıkı fıkıyız. Ayrıca yaşı da genç, bebekleri sever.
 
Siz bence annenize sağlıklı olmayan şekilde bağımlısınız. Eşiniz ve sizin kararınız ne ise o olması gerekiyor öncelik annenizin ikna olması hoş tutulması değil, kadın 65 yaşında ne kadar verimli olabilir benim kızımda 16 aylık işteyken annem bakıyor, eline telefon verse eve tıkılsa asla istemem. Siz annenizden aferin alacaksınız diye çocuğunuzu düşünmüyorsunuz, bir yer açık kalsa düşse bir şey olsa sonra ah vah demenin anlamı olmaz kazalar tabiki olabilir ama siz enerjisi olmayan koşturamayan annenize çocuk emanet ederek bu ihtimalleri arttırıyorsunuz. Kendi kararlarınızı veremiyor suçluluk duyuyorsanız yardım alın kesinlikle. Burda kv konusu olsa gözünün yaşına bakmazdınız önce evlat derdiniz taraflı bakıyorsunuz. Eşinizin yerinde olsam çok kızardım size büyüyemeden anne olmuş gibi davranmayın. Bakıcı bulun annenizede x kişisi bakacak, sen belli bi yaştasın koşturamıyosun peşinden çocuğun parka çıkması etkinlik yapması gerek yorulmanı istemiyorum. Tek benim değil eşiminde görüşü bu şekilde, bitti gitti yani bu kadar koskoca kadınısınız. Bakın mesela benim annem bana kızar çocuğu çıkartmasak ,sosyalleşmesi lazım hava alması lazım vs diye kendi der torununa çok düşkün. Annenizde çok düşkünse torunun menfaatini düşünsün.

Kesinlikle haklısınız. Ben zaten farkındayım. Her konuda beni kolaylıkla yönlendirebiliyor. Zaten üzüldüğüm nokta da -eşime karşı bencillik yapmamı bir kenara bırakıyorum- çocuğun üstün menfaati doğrultusunda hareket edemiyorum. Vicdan azabı çekiyorum. Bu bakıcı konusu bizim evde amiyane tabirle temcit pilavına döndü. Tam konuşuyorum annemle, hiç müdahil olmayan babam arayıp anneni üzme diyor. Veya bulduk birini diyorum, görüşmeye o da gelmek istiyor, insanlara sorular soruyor. Hatta bir kadın bizi istemedi, teyze ben seninle geçinemem dedi. Ama hiç gücenmedim haklı.
Seni en iyi ben anlarım:) hareketli bir çocuğum ve 65+ üstü kayınvalidem var arada bırakıyorum ama aklım çocuğumda oluyor ki her günde bırakmıyorum.

Şimdi çoğu kişi baksın ne olacak demiş ama ben bir keresinde kayınvalidem yanındayken koltuktan düşmek üzere olan çocuğumu kapıdan uçarak yakalamaya çalıştım. Çünkü artık refleksleri yavaşlamış oluyor ve hareketli çocukla cidden uğraşması zor. 2-3 yaş civarı hiçbir şeye aklı ermeyip vır vır evin içinde dolandıkları dönem. Bu dönemde bakan kişinin çok dikkatli olması gerekiyor. Böyle durumda açıkçası aman annem üzülür diye düşünmezdim 1-2 ay küser sonra barışır

Tabi bizim başımıza da ufak tefek kazalar geldi. Eşime karşı hep ben üstlenmek zorunda kaldım. Arada kalmaktan da yoruldum.
 
Geçen açtığım alt komşu ile yaşadığım sorunla ilgili benim anneliğime kadar laf eden bazı üyeler herkes anne baba olmasına getirenler 55 yaşındaki kadın küçücük çocuğa ne verecek neden kreşe vermiyorsun diyenler burdaki 65 yaşındaki anneannenin bakmasını uygun görmüşler adamına göre mi yorum yapılıyor anlamadım.
 
Kesinlikle haklısınız. Ben zaten farkındayım. Her konuda beni kolaylıkla yönlendirebiliyor. Zaten üzüldüğüm nokta da -eşime karşı bencillik yapmamı bir kenara bırakıyorum- çocuğun üstün menfaati doğrultusunda hareket edemiyorum. Vicdan azabı çekiyorum. Bu bakıcı konusu bizim evde amiyane tabirle temcit pilavına döndü. Tam konuşuyorum annemle, hiç müdahil olmayan babam arayıp anneni üzme diyor. Veya bulduk birini diyorum, görüşmeye o da gelmek istiyor, insanlara sorular soruyor. Hatta bir kadın bizi istemedi, teyze ben seninle geçinemem dedi. Ama hiç gücenmedim haklı.


Tabi bizim başımıza da ufak tefek kazalar geldi. Eşime karşı hep ben üstlenmek zorunda kaldım. Arada kalmaktan da yoruldum.

Merak ettim anneniz küsse ne yapacak, en fazla gidip gelmezsiniz bir süre torunu az görür sonra özler barışır.
Böyle her şeyden korkarak yaşanmaz.
O sizin çocuğunuz siz onun için en iyisini düşünmek zorundasınız,
"Çocuğun en hareketli zamanı annemin varisi var her dakika yetişemez ben böyle uygun gördüm" bu kadar bitti. Uzun uzun açıklamalar karşı tarafı dinlemeler falan değil.
Anneniz kendi keyfini düşünüyor da siz neden kendi iyiliğinizi düşünmüyorsunuz.
 
Asla kırmak istemiyorum. Bu yüzden kafam çok karışık ya. Yoksa çocuğum çok hareketli annemin yetişmesi çok zor. Çocuğum eve kapanıp kalıyor. Burda da herkes duygusal açıdan yaklaşıyor farkındayım keşke daha geniş perspektiften bakan birileri olsa da bana yardımcı olsa çünkü ben zaten duygusalım 😢
cocugunuzun hem evde hem parkta gezme vs herseyi oynayarak ögrenme caginda ben bunu annenizin hakkiyla karsilayabilecegini sanmiyorum korkarim cocugunuzu oyalamak icin tüm gün tv basinda cocugunuzla gününü geciriyordur o yasta bir bayandan baska aktivetede beklenmez cocugunuz diger cocuklardan geride kalir ileride kreste belkide sorunlar yasayabilir kendi yasitlari ile diye düsünüyorum annenizin degil sizin cocugunuzun neyin iyi gelecegini karar vermeniz gerekir annenizin de saygi duymasi gerekir hafta sonrari özlerse torununu alsin yanina vs oda gerekir
 
Maalesef yetmiyor çocuklara dışarıyı izlemek.. zararlı olduğunu biliyorum ama bende televizyon açıyorum mesela eskiden YouTube izliyorlardı kızım da uyku terörü meydana çıktı, ekranı kesmem gerekiyordu ama yapamadım yani ben hep desteksiz büyüttüm bir de, 24 aylık olduklarında kayınvalidem yardım etmeye başladı ancak trt çocuk açmaya başladıktan sonra kızımın gece uyanarak ağlamaları bitti mesela. Oğlum da daha sakinleşti gözle görünür şekilde. Telefonun etkisi daha fazla olur bence. Yaşlılar telefonun cazibesini yeni keşfettikleri için çocuklar da görsün istiyor ama işte ben zararını bizzat gördüğüm için mesela hiç istemiyorum telefon, tablet, ytube artık.

Yani aslında aşırı hareket durumu bile telefon olmasa azalır, 10 gündür düzenli parka götürüyorum, inanın kızım kalabalıkta bana sarılıyor çünkü evin içinde kapalı büyüdüler mecburen, en azından bakıcınız olsa her gün 1 saat dışarıya çıkarsa bu bile çocuğun enerjisini yüksek oranda atmasına fayda sağlar, çocuk Farklı çocuklar görür kaynaşır.

Bir şekilde bakıcı konusuna annenizi ikna etmelisiniz, gerçekten evin içinde çocuk büyüten ve bunun olumsuz etkilerini fazlasıyla gözlemleyen bir anne olarak söylüyorum bunları..
bu durumda senin annenide esinizin istememesi cok dogal nicin onun acisindan düsünmüyorsun sonucta senin annende onun kayinvalidesi senin istediklerinmi olur hep annen söz konusu olunca yanlis oldugunu bilsen bile cocuk bakimi konusunda?
 
Ilk basta anneniz baksin madem diye dusunurken diger mesajlari okudugumda kesinlikle bakici tutmaniz gerektigini dusunmeye basladim.

Anneyi sevmek, saymak ayridir bagimli olmak ayridir. Siz annenize bagimlisiniz ve sizi manipüle etmesine izin veriyorsunuz.
Aslinda benim de annem beni yönetmeye calisiyormuş.. Yillarca maddi manevi manipülasyonuna maruz kalmisim. Sonra evlenip yanindan uzaklasinca bunun farkina vardim ve tepkimi koydum. Basta zor oluyor mumkun oldugunca diretiyorlar ama sonunda kabulleniyorlar.

Her seyden once siz bir annesiniz cocugunuzdan siz sorumlusunuz. Evladinizin menfaatine olacak bir konuda bile karar alamiyorsunuz. Cocugunuz boyle bir anneyi mi hakediyor? Bunu bir dusunun. Ben ne zaman kendimi bir konuda eksik, yetersiz hissetsem benim oğlum boyle bir anneyi haketmiyor diye dusunup o durumu duzeltmeye calisyorum.

Cok kucuk daha tazecik bir oyun bebesinin tum gununu ekran karsisinda gecirmesi, eve tikilip kalmasi, hic disari cikmamasi kabul edilebilir bir sey degil. Burada desteksiz buyuten, hem eve hem cocuga yetmekte zorlanan anneleri hariç tutuyorum. Ben ekrana tamamen karsi degilim. Arada soluklanmak icin kısa bir süre acilabilecegini dusunuyorum. Ama sizin bir secme sansiniz var. Bakici tutabilirsiniz. O yuzden cocugunuz boyle ekran onunde buyumemeli.

Anneniz istiyorsa yine 2 gun gelsin kalsin. Ama bakiciyi da tutun derim ben.
 
X