- 19 Mayıs 2019
- 121
- 211
- 103
- Konu Sahibi Artemis888
-
- #1
Ya annem konuşuyor aslında birkaç gün düzeliyor ama sonra hop sil yeni baştan.Yine aynı konu, yine aynı sorular .Ve evet tercih dönemide çok sancılı geçmiştiAy yaaaaSizi anlayabiliyorum ama babanız çok tatlı geldi bana. Üniversite sınavına hazırlık ve tercih sürecinizi düşünemiyorum Kalbini kırmadan çözmeye çalışın. Anneniz arayı bulamıyor mu?
Çok mantıklı ben ayrı eve çıkıcam bu gidişle diyodum ama kocaya kaçıcam diyeyim bari artıkBence böyle işsiz kalan ebeveynler çocuklarını bir proje haline getirip, tüm boş zamanlarını çocuk adına planlayıp kurgulamakla geçiriyorlar.
Babanızla ilişkiniz nasıl bilmiyorum, ama ben önce tatlı bir dille konuşur, olmadı baba beni böyle darlamaya devam edersen, yemisim mesleği diyip bana ilk talip olana kaçacağım derdim.
Tabi düşünmeyince aile bu seferde ilgilenmiyor diye üzülüyoruz .Ama o kadar çok kafaya takıyorki ya ilerde başarı olamayıp onu hayal kırıklığına uğratırsam diye kendimi çok yıpratıyorum .Ay çok tatlıvalla şanslı olan evlatlardansın ki baban bu denli düşünüyor geleceğini.
Tek sizin babaniz degil sanirim butun babalar oyle ne kadar anlatirsaniz anlatin tekrar tekrar soruyolar verdiginiz cevaplardan tatmin olamamis olabilir guzelce anlatin yeniden :)Merhaba iyi akşamlar herkese.Direkt konuya girmem gerekirse bu yıl okulumdan mezun oldum ve eve geri döndüm.Eczacıyım ve yardımcı eczacı olarak işe başladım memleketimde.Eczane açabilmek için bir yıl çalışmak zorumdayım yardımcı eczacı olarak. Sıkıntı ise şu babam benim mesleğimle kafayı bozmuş işsiz kalmamdan o kadar korkuyor ki bana kafayı yedirtecek artık.Hergün yeni bir fikirle geliyor yok devlet atamasına gir, yok yüksek lisans mı yapsan , yok kpssye mi girsen , yok eczaneyi şurda mı açsan ? İşle ilgili hep aynı soruları sorup duruyor , ben bıktım artık aynı sorulara cevap verip durmaktan, şu sınavdan kaç alman lazım, yok şu atamaya girince ne oluyodu , şuna girmeyecek misin? Ama asla benim fikrim sorulmuyor ne yapmak istiyorsun diye.Belki problem olarak gelmeyebilir ama hergün aynı şeyleri duymaktan bıktım.İnanın işten eve gelince benim ilerde ne yapacağımdan başka birşey konuşmuyoruz.Beni o kadar strese sokuyor ki işsiz kalırsam mahvolurum diye düşünmeye başladım. Kaç kere kavga ettik , güzelce konuştuk ama bu huyundan asla vazgeçmiyor.Kendimi sürekli baskı altında hissediyorum, her akşam yatakta ne yapsam diye düşünüyorum.Halbuki herşey zamanla oturur bu kadar sık boğaz etmeye gerek var mı? Sizce nasıl aşabilirim bu durumu fikri olan var mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?