bi komşumuz var asla çalışmazDeğişemez sanırım..
Ayıp olmasın ama ondan bir cacık olmaz. İyice korkut gözünü rest çek mümkünse bakalım seni kaybetmemek için de mi bir şeyler yapmayacak.
Herkese iyi akşamlar ve hayırlı Ramazanlar diliyorum öncelikle, aranıza yeni katıldım fakat bu forumu sürekli takip eden o kaçak misafirlerden birisiyim. Sonunda dayanamadım ben de ablalarımın, kardeşlerimin, yaşıtlarımın ve burada üye olan annelerimin yorumlarından faydalanmak için üyeliğimi açtım çünkü benim bir derdim var... :26:
Uzun olursa da kusuruma bakmayın...
20 yaşındayım, üniversite 3.sınıfa başlayacağım önümüzdeki sene ve 2 seneyi doldurmuş bir ilişkim var. Başlarda her şey rüya gibi olsa da gerçekler gün yüzüne çıkıyor yavaştan. Erkek arkadaşım açıköğretimden lise son sınıfı okuyor ve bitecek bu ay diyor, ne kadar doğruysa. Benden 3 yaş büyük 23 yaşında ve bazı ailevi sorunlarından dolayı okuyamamış maalesef ki, buna çok üzülüyor bir üniversite bitirmek istiyor ama hiç çabalamıyor. Ailem için, eğer ki iş ciddiye binerse okumuş olması önemli tabi ama sağlam bir işi olsa o da sorun olmayacak okumuş olmak değil elinin ekmek tutması önemli yani. Ama kendisi ne yazık ki çalışmıyor bile. Evde bildiğiniz boş oturuyor anlayacağınız ama sorunca da "zaten halledicem" diye geçiştiriyor.Bu arada konuşuyorum sürekli bu konuyu onunla ama sanki beni geçiştiriyor gibi "yapıcam, edicem,halledicem üstüme gelme" gibi cümleler söylüyor sürekli. Annem durumu biliyor ve eli bir ekmek tutmayan 23 yaşında bir çocuk gözüyle görüyor muhtemelen bana tek söylediği şey "kendisi için okusun, çalışsın" zaten hep anneme hep okuyacak, çalışacak diye geçiştiriyorum. Benim ilk ciddi ilişkim ve kopmak istemiyorum aslında. Ama bu vurdumduymazlıkla beni gerçekten kaybedecek. Şimdi, benim sizden cevabını istediğim şeyler var; bu adam gerçekten okumaz-çalışmaz mı? Askerlik de duruyor öylece.. Ne yapmalıyım? :44: Ailem bu tür şeylere önem veriyor, ben de tabi. Ben mi çok aceleciyim oluruna bırakmak hayatımın rotasına göre yaşamak yerine? Yarın öbürgün kimin ne olacağını elbette ki Allah bilir ama onun böyle olması da canımı çok sıkıyor ve beni düşündürüyor. Okuduğunuz için teşekkür ederim eleştirilecek bir yanım varsa severek dinlerim, göz de bir haktır hakkınızı helal edin. :44:
gerçekten haklısınız kararlı olmak çok önemli, bu sefer gerçekten çeki düzen vermesi gerektiğini hissettireceğim. Onu seviyorum ama sevgim bir şey kazandırmamış demekki. Herkese iyi akşamlar ve hayırlı Ramazanlar diliyorum öncelikle, aranıza yeni katıldım fakat bu forumu sürekli takip eden o kaçak misafirlerden birisiyim. Sonunda dayanamadım ben de ablalarımın, kardeşlerimin, yaşıtlarımın ve burada üye olan annelerimin yorumlarından faydalanmak için üyeliğimi açtım çünkü benim bir derdim var... :26:
Uzun olursa da kusuruma bakmayın...
20 yaşındayım, üniversite 3.sınıfa başlayacağım önümüzdeki sene ve 2 seneyi doldurmuş bir ilişkim var. Başlarda her şey rüya gibi olsa da gerçekler gün yüzüne çıkıyor yavaştan. Erkek arkadaşım açıköğretimden lise son sınıfı okuyor ve bitecek bu ay diyor, ne kadar doğruysa. Benden 3 yaş büyük 23 yaşında ve bazı ailevi sorunlarından dolayı okuyamamış maalesef ki, buna çok üzülüyor bir üniversite bitirmek istiyor ama hiç çabalamıyor. Ailem için, eğer ki iş ciddiye binerse okumuş olması önemli tabi ama sağlam bir işi olsa o da sorun olmayacak okumuş olmak değil elinin ekmek tutması önemli yani. Ama kendisi ne yazık ki çalışmıyor bile. Evde bildiğiniz boş oturuyor anlayacağınız ama sorunca da "zaten halledicem" diye geçiştiriyor.
Allah mutlu etsin öncelikle
sevgi çok önemli tabiki ama biraz da mantıklı düşünmemiz gerekiyor bu yaşta değil mi ? benim erkek arkadaşım da ilk başlarda nasıl olsa yaparız falan diyordu ama zaman geçtikçe benden daha istekli oldu bu konularda. bide ben dedim ona işin gücün olmazsa doğru düzgün çıkarmam ailemin karşısına diye. kırılmış olsa bile bizim geleceğimiz için önemliydi bu 
çok şükür şu an çok iyiyiz 
