• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

derdim kendimden çok sevdiğim insanları düşünmek

Eşimle ben eşinizle siz gibi roller farklı sadece:) Eşime plan yap diyorum bu sefer de ya beğenmezsen diyor, yani küçük bir ildeyiz imkan sınırlı ne yapacağız sürekli bilmiyorum.

Siz neler tavsiye edersiniz?

O bahane, isteyen neler neler bulur valla :)

Bizim bir arkadaş var eşiyle birlikte sırf hava almak olsun diye cafeye gidiyor.
Tabusunu, oyununu bilmem neyini orada oynamayı tercih ediyorlar.
Evde yapabilecekleri bir etkinliği bile dışarda yapmak iyi geliyor insana bu bir ihtiyaç yani benim için öyle mesela. :)

Arkadaşlarla sık sık kışın bile mangal yapıyorlar.
Evde çorba var hadi yanımıza alalım bir de tavuk al mangal patlatalım ohh kafaları böyle.
Yahu bu çiftin çocukları var bir de.. :)

Yürüyüş yapın, bisiklete binin.
Termosu atın çantaya, çayınızı dışarıda için.
Yoldan geçenleri inceleyin falan..

Çok tuhaf ama biliyor musunuz ben 6 buçuk yıllık evliyim.
Eşimle hiç bisiklet sürmedim.
Gerçekten düşününce bu çok üzücü.
Bu yaşamak değil yaşar gibi yapmak bence.

Her şeyin farkındayım ama çözümü yok.
Eş istemiyor çünkü.
Hep yorgun, hep evcil..
Bu gerçekten sinir bozucu.
Biraz çabalamanızı öneriyorum.
Emin olun ilişkinize can gelir.
 
Yapıyordum eskiden, son 1 aydır falan böyleyim. Adam hemen depresyona girdi. Onun aylarca eve kapandığı dönemde (sınavı vardı) ben gıkımı çıkarmamıştım.

Eşimin işkolikliğinden asla vazgeçeceğini sanmıyorum:KK43: Sizce nasıl vazgeçer ya da neler yapabilirim? Aynı kurumdayız artık herkesin diline düştük, insanların hoşuna gidiyor, bir çok kadın da "kocan senden kaçıyor" diye laf sokuyor çok ağırıma gidiyor. Normalde geç gelmesine takmam kendi hobilerim vardır, evde tek başıma zaman geçiririm bazen yürüyüş yaparım sevdiklerimle konuşurum.

Bir insan eve her gece 10 da gelir mi?

O zaman sosyallikle değil evliliğinizle ilgili bir sorunu var eşinizin bence. Ne kadar zamandır evlisiniz?
 
eşiniz bence sizinle vakit geçirmek istemiyor. bunu da direkt söyleyemediği için saçmalamış. kafese kapatılmış aslan ne demek madem öyle her akşam sizinle çıksın dolaşsın, bi engeliniz mi var?
 
Hayatınızın merkezin esinizi koymaniz yanlış aslında, eşinizin tüm sosyalligi sizin üzerinizden gidermek istemesi de. Bu kadar sosyallik isteyen insanın çevresi geniş olur, akraba ilişkileri vs.kuvvetli olur. Hafta sonu bir gün sizinle çıkıyorsa birgün arkadaşlarıyla çıkabilir.
Sizin eşinizden ayri bir hayatınız var mı mesela, konuşup ,dertlestiğiniz, gülüp güzel vakit geçirdiğiniz, bunların hepsini eşin üstüne yüklemek de yanlış.
Bizim esimle iki ayrı hayatımız var mesela, beraber de bakıt geçiririz ama arkadaş,akraba buluşmalarımız olur hep, bazen beraber bazen ayri ayrı.
Eşiniz sosyalliği bahane ediyor gibi geliyor bana, işte durduğu süreyi bilerek uzattığını düşünmeniz üzücü gerçekten..

Eşime sordum zaten benden önce ne yapıyordun da benden sonra bu kadar kapana kısılmış hissettin? Yok yani ailesine de biliyorum, ama dediğiniz gibi eşimde herşeyi birlikte yapmak istemek huyu var.İlla beraber gidilecek, tek olursa da burnumdan getirecek. Hele ki şimdi ailesiyle de görüşmüyoruz tamam artık.

"Eşiniz sosyalliği bahane ediyor gibi geliyor bana," bunu eşime ben de söyledim, dilinin altında bakla varsa söyle bahane etme dedim, hayır sen yanlış anlıyorsun başka biri var sanıyorsun alakası yok, ben orta yol bulmaya çalışıyorum diyor. Sizin fikriniz nedir?
 
Yükseleni başak olan bir kovayım ama çok baskıcı büyüdüm, dışarı çıkmam bile sorundu.

Eşim Aslan yükselenini bilmiyorum.

"bazen benim onu sevdigim kadar sevilmedigimi dusunduruyor" işte benim hissiyatım hep bu ama onun seviş biçimi farklı sanırım. Ya da ben böyle kabul etmek istiyorum:)

Eşimle konuşurken, bir çok şeyi senin için kenara ittim vazgeçtim dedi ki burda kastettiği ailesi, artık görüşmüyoruz ve görüşmeyeceğiz de.

aslinda burcunuz olan kovalar , asiri ozgur ruhlu ve cok sosyaldirler . demek ki yetisme sekliniz bunu baskilamis . ama inanin cok iyi anladim ben sizi , ayni problemi yasiyoruz

daha iki gun once tartistik mesela . bu hafta sonu dogum gunu esimin ve ben ona supriz hediye olarak 3 gun tatil dusunmustum basbasa , bunu ona soylemek zorundaydim is yerinden izin alabilmesi icin . soyledigimde , ben arkadaslarimla hep birlikte disari cikar yemege gider kutlariz diye dusunmustum dedi . ben orda yikildim tabi :)

cunku ben adama 3 gece 4 gun basbasa italya diyorum ( italyaya yakin baska bir ulkede yasiyoruz ve bilet fiyatlari cok uygun) adam bana arkadaslarla yemek diyor

ve bu arkadas grubuyla zaten ayda 2 kere topluca yemege gidiyoruz

10-12 kisiye yemek parasi odeyecegimize italyada ayni paraya 3 gece 4 gun konakliyoruz ucak bileti dahil dedim , yok fayda etmedi

hatta bana dedi ki , beni arkadaslarimdan uzaklastirmaya calisiyormussun gibi gorunuyor , surekli basbasa bi seyler yapmak istiyorsun dedi . bu beni gercekten cok uzdu cunku esim yabanci ve ben onun ulkesine gelin geldim , yani arkadaslarimi ailemi biraktim da geldim ama bunun konusunu ona acmadim hic bi zaman.

ama iste o zaman anladim ki en cok kendini seviceksin en cok kendini dusunuceksin

cunku sekil A da goruldugu gibi , sen ulkeni aileni arkadaslarini onun icin biraksan da , o `surekli basbasa kalmak istiyosun , arkadaslarimdan koparmaya calisiyosun` diyor ve bence bu bencillik . bu once kendini dusunmek , kendini sevmek .

ve malesef bu benim hic yapamadigim bir sey .
 
6 senelik evliyiz. Cinsel hayatımızda son zamanlarda sıkıntılar var, sebebi bu olabilir mi?

Oturup ciddi bir konuşma yapmalısınız bence. Evliliğinizde bariz sorunlar var gibi görünüyor burdan. Eşiniz bir duvar örmüş, onun arkasında. Siz bu duvarı görmüyor ama geçemiyorsunuz da. Oturup konuşun, derdi neymiş öğrenin. Evden, sizden bu kadar uzaklaşması üzgünüm ama çok hayra alamet değil.
 
O bahane, isteyen neler neler bulur valla :)

Bizim bir arkadaş var eşiyle birlikte sırf hava almak olsun diye cafeye gidiyor.
Tabusunu, oyununu bilmem neyini orada oynamayı tercih ediyorlar.
Evde yapabilecekleri bir etkinliği bile dışarda yapmak iyi geliyor insana bu bir ihtiyaç yani benim için öyle mesela. :)

Arkadaşlarla sık sık kışın bile mangal yapıyorlar.
Evde çorba var hadi yanımıza alalım bir de tavuk al mangal patlatalım ohh kafaları böyle.
Yahu bu çiftin çocukları var bir de.. :)

Yürüyüş yapın, bisiklete binin.
Termosu atın çantaya, çayınızı dışarıda için.
Yoldan geçenleri inceleyin falan..

Çok tuhaf ama biliyor musunuz ben 6 buçuk yıllık evliyim.
Eşimle hiç bisiklet sürmedim.
Gerçekten düşününce bu çok üzücü.
Bu yaşamak değil yaşar gibi yapmak bence.

Her şeyin farkındayım ama çözümü yok.
Eş istemiyor çünkü.
Hep yorgun, hep evcil..
Bu gerçekten sinir bozucu.
Biraz çabalamanızı öneriyorum.
Emin olun ilişkinize can gelir.

Eşim tam da sizin söylediklerinizi söyledi bana:) Ama ben cidden çok yorgun oluyorum...Temizlik için yardımcım var, ama daha ne kadar hafifletebilirim iş yükümü bilemiyorum...Çalışma saatlerim uzun, işim insanlarla.

Hep böyle değildik biz ama. Bazı dönemlerde oluyor bu ama eşim hemen isyan bayrağını çekiyor. Bir ay önce hep geziyorduk mesela durmaksızın ama kaza geçirdik ve arabamız bakımdaydı, sonra biraz azalttık vs vs ama bunlar size bahane gelecek tabi :) Aslan burcundaki enerjiye hayranım ya ben o kadar enerjik biri değilim :(
 
Eşime sordum zaten benden önce ne yapıyordun da benden sonra bu kadar kapana kısılmış hissettin? Yok yani ailesine de biliyorum, ama dediğiniz gibi eşimde herşeyi birlikte yapmak istemek huyu var.İlla beraber gidilecek, tek olursa da burnumdan getirecek. Hele ki şimdi ailesiyle de görüşmüyoruz tamam artık.

"Eşiniz sosyalliği bahane ediyor gibi geliyor bana," bunu eşime ben de söyledim, dilinin altında bakla varsa söyle bahane etme dedim, hayır sen yanlış anlıyorsun başka biri var sanıyorsun alakası yok, ben orta yol bulmaya çalışıyorum diyor. Sizin fikriniz nedir?
Biri var olarak yazmadim bende o mesajı ama aynı isyerindesiniz esinizin her gece ona kadar kalmasi gereken bir durum var mı gerçekten, sizinle vakit gecirmek istemiyor, sıkılıyor olabilir. Evlilik yıldönümüzü dışarıda kutlayabilirdi mesela madem bu kadar evde durmak rahatsız ediyor onu. Yani burdan net çıkarımlar yapmak çok doğru olmayabilir ama dert sosyallik gibi gelmiyor konularınızdan anladığım.
 
aslinda burcunuz olan kovalar , asiri ozgur ruhlu ve cok sosyaldirler . demek ki yetisme sekliniz bunu baskilamis . ama inanin cok iyi anladim ben sizi , ayni problemi yasiyoruz

daha iki gun once tartistik mesela . bu hafta sonu dogum gunu esimin ve ben ona supriz hediye olarak 3 gun tatil dusunmustum basbasa , bunu ona soylemek zorundaydim is yerinden izin alabilmesi icin . soyledigimde , ben arkadaslarimla hep birlikte disari cikar yemege gider kutlariz diye dusunmustum dedi . ben orda yikildim tabi :)

cunku ben adama 3 gece 4 gun basbasa italya diyorum ( italyaya yakin baska bir ulkede yasiyoruz ve bilet fiyatlari cok uygun) adam bana arkadaslarla yemek diyor

ve bu arkadas grubuyla zaten ayda 2 kere topluca yemege gidiyoruz

10-12 kisiye yemek parasi odeyecegimize italyada ayni paraya 3 gece 4 gun konakliyoruz ucak bileti dahil dedim , yok fayda etmedi

hatta bana dedi ki , beni arkadaslarimdan uzaklastirmaya calisiyormussun gibi gorunuyor , surekli basbasa bi seyler yapmak istiyorsun dedi . bu beni gercekten cok uzdu cunku esim yabanci ve ben onun ulkesine gelin geldim , yani arkadaslarimi ailemi biraktim da geldim ama bunun konusunu ona acmadim hic bi zaman.

ama iste o zaman anladim ki en cok kendini seviceksin en cok kendini dusunuceksin

cunku sekil A da goruldugu gibi , sen ulkeni aileni arkadaslarini onun icin biraksan da , o `surekli basbasa kalmak istiyosun , arkadaslarimdan koparmaya calisiyosun` diyor ve bence bu bencillik . bu once kendini dusunmek , kendini sevmek .

ve malesef bu benim hic yapamadigim bir sey .

Ah sizi o kadar iyi anladım ki...Benim önceki konumda yazmıştım, evlilik yıldönümümüzde eşimle başbaşa yemek yemek istedim hazırlandım ettim ve adam tınlamadı bile....
Seni özlüyorum başbaşa kalmak istiyorum dedim ama hiç...Sanırım biz çok duygusalız ya da benim sevgi eksikliğim var ve bunu eşimle gidermeye çalışıyorum.
 
Oturup ciddi bir konuşma yapmalısınız bence. Evliliğinizde bariz sorunlar var gibi görünüyor burdan. Eşiniz bir duvar örmüş, onun arkasında. Siz bu duvarı görmüyor ama geçemiyorsunuz da. Oturup konuşun, derdi neymiş öğrenin. Evden, sizden bu kadar uzaklaşması üzgünüm ama çok hayra alamet değil.

Eşim her zaman işkolikti. Evlenmeden önce de tanıyorum işyerinden, en geç çıkan odur her zaman. Konuşuyoruz senelerdir aynı biliyor musunuz, senelerdir aynı şeyi söylüyor, çok kapanığız çok asosyaliz. Bu yani. Senelerdir ağzından başka bir şey duyamadım.
 
Biri var olarak yazmadim bende o mesajı ama aynı isyerindesiniz esinizin her gece ona kadar kalmasi gereken bir durum var mı gerçekten, sizinle vakit gecirmek istemiyor, sıkılıyor olabilir. Evlilik yıldönümüzü dışarıda kutlayabilirdi mesela madem bu kadar evde durmak rahatsız ediyor onu. Yani burdan net çıkarımlar yapmak çok doğru olmayabilir ama dert sosyallik gibi gelmiyor konularınızdan anladığım.

Evet o günlerde tüm kurumda o saatlerde çıkılıyordu ama eşim genel olarak böyle yani en erken 8 de falan gelir.
 
Eşim her zaman işkolikti. Evlenmeden önce de tanıyorum işyerinden, en geç çıkan odur her zaman. Konuşuyoruz senelerdir aynı biliyor musunuz, senelerdir aynı şeyi söylüyor, çok kapanığız çok asosyaliz. Bu yani. Senelerdir ağzından başka bir şey duyamadım.

Tamam o zaman sosyalleşin siz de. İkinizin gidebileceği bir etkinlik kurs falan bulun haftanın iki gecesi orda zaman geçirin.
Adam asosyallikten şikayetçi peki bunu değiştirmek için siz çaba sarfediyor musunuz? Yoksa sosyal planları hep o mu yapıyor mesela?
Ya da birlikte zaman geçirdiğiniz arkadaşlarınız var mı? Her Cumartesi çıkıyormuşsunuz da ne yapıyorsunuz mesela?
 
Evet kızlar, düşünüyorum uzun zamandır ve evet benim başlıca sorunum bu. Etrafımdaki insanlara, sevdiklerime çok kıymet veriyorum, adeta kendimi onlara adıyorum. İçimde çok büyük bir sevgi var, bunu onlara vermek istiyorum. Ama tabi ki kıymete geçmek yerine ters tepiyor. İnsanoğlunun doğası bu çünkü...

Örneğin eşim de bende çalışıyoruz. Eşim işkolik, hiç öyle erken geleyim, eşimi özledim, bir an önce işimi bitirip çıkayım davasında değil, aksine bazen özellikle uzattığını düşünüyorum. Bunu da kendisine söylediğimde, monoton olduğumuzu söylüyor, eve gelse ne değişirmiş, hep aynı şeyleri yapıyormuşuz. Her evli çift gibi bir hayatımız var, çocuğumuz yok; ki her evli çift de macera dolu bir hayat yaşamıyor. Bense işimi bitirip koştur koştur eve gidiyor, işlerimi hallediyor, eşimin yemeğini hazır ediyor ve onun gelmesini bekliyorum. Kapıda karşılayıp boynuna atlıyorum, özlemiş oluyorum. Eşim sadece gülüyor. Salaklığım kafama konuşmamızdan sonra dank etti, yine aynı cümleler...Kafese kapatılmış bir aslan gibiymiş adeta, benim istediğim gibi bir hayat yaşıyormuş, o sosyal olmak istiyormuş. Her cumartesi illaki dışardayız, yetmiyor eşime. 1 aydır sadece pazarları evde dinleniyoruz ama bu bile adamı bunalttı. Demek ki ben sana yetmiyorum, benimle birlikte olmak seni mutlu etmiyor dedim; evde oturmak onu mutlu etmiyormuş, yapısı böyle değilmiş. Gören de eşimi sosyallikten ölen biri sanır, evlenmeden önceki sosyalliği sinemaya gitmek ve iş arkadaşlarıyla içmekti. Tüm içki arkadaşları evlendi, kimse dışarı çıkmıyor artık, eşim de yönetici olduğundan dışarda içmeyi istemiyor işyerinde sıkıntı oluyor. Sinemada da ben çok bunalıyorum diye eve Digitürk aldık, istersen gideriz dedim ama istemiyor.

Ben kendi sosyal hayatımı, arkadaşlarımı, akrabalarımı adeta kenara itmişim, bunu anladım, oysa farkında bile değilmişim, eşimi hayatımın en tepesine oturtmuşum. Ki görüldüğü gibi kıymeti olmak bir yana, aksine benden uzaklaştırıyor.

O kadar kırgınım ki, eşimle konuştuktan ve kırıldığım noktayı anlattıktan sonra kabuğuma çekildim, gidip uyuyorum dinleniyorum, sormuyorum bile günün nasıl geçti neler yaptın, umrumda da değil artık açıkçası.

Sizce bu konuyu bir psikologla konuşmalı mıyım neler yapabilirim , sevdiklerime karşı aşırı ilgili ve korumacı bir tavrım var sanırım, özellikle de eşime bunu nasıl bırakabilirim? Bu arada huzursuz mutsuz bir ailede büyüdüm, anne baba sevgisi pek görmedim, hep hayalim huzurlu bir yuvaydı, bu yüzden belki de eşime bu kadar sarıldım...

İyi ki varsınız, yorumlarınız için şimdiden çok teşekkür ederim...

Başka sıkıntılarıniz, hayatınizda duygusal, ruhsal boşluklarınız var mi? Hani sürekli birşeyleri telafi etme, bir eksikliği başka bir şeyle doldurma gibi. İnsanlar çok farklı çünkü. Esler farklı şeylerden hoslanabiliyorlar, sadece bazı zamanlar minimum müşterekte buluşmak gerekiyor. Eşinizin sanki hayatta bir çizgisi var, siz iyi niyetle de yaklaşsanız çizgisine müdahale sayıyor belki, yoksa kafes aslan benzetmesi çok ağır. Bunu hissettirecek ne yapmış olabilirsiniz. Çalışıyormuşsunuz zaten. Kaç yıllık evlisin, yeniyse alışma süreci olabilir. Kesin olansa iletişim problemi. Bir de çok ciddi bir durum olmadıkça kösenize çekilip kendinizi yıpratmayın. Eger hayatınıza güle oynaya devam edebiliyorsanız, tepkinizi öyle de gösterebilirsiniz ama gördüğüm kadarıyla yapamıyorsunuz. Unutmayın önce siz.
 
O bahane, isteyen neler neler bulur valla :)

Bizim bir arkadaş var eşiyle birlikte sırf hava almak olsun diye cafeye gidiyor.
Tabusunu, oyununu bilmem neyini orada oynamayı tercih ediyorlar.
Evde yapabilecekleri bir etkinliği bile dışarda yapmak iyi geliyor insana bu bir ihtiyaç yani benim için öyle mesela. :)

Arkadaşlarla sık sık kışın bile mangal yapıyorlar.
Evde çorba var hadi yanımıza alalım bir de tavuk al mangal patlatalım ohh kafaları böyle.
Yahu bu çiftin çocukları var bir de.. :)

Yürüyüş yapın, bisiklete binin.
Termosu atın çantaya, çayınızı dışarıda için.
Yoldan geçenleri inceleyin falan..

Çok tuhaf ama biliyor musunuz ben 6 buçuk yıllık evliyim.
Eşimle hiç bisiklet sürmedim.
Gerçekten düşününce bu çok üzücü.
Bu yaşamak değil yaşar gibi yapmak bence.

Her şeyin farkındayım ama çözümü yok.
Eş istemiyor çünkü.
Hep yorgun, hep evcil..
Bu gerçekten sinir bozucu.
Biraz çabalamanızı öneriyorum.
Emin olun ilişkinize can gelir.

esimle 15 yildir falan birlikteyiz sanirim,

ve bu yil ilk defa spor salonuna birlikte gittik (babam ziyaretimize gelmisti ve cocuklari ona emanet etmistik),

esim yarim saat sonra dedi ki, farkinda misin bunu ilk defa yapiyoruz,

cok enteresan bir andi.

evet yapilacak cok fazla sey var ve hayat hizlica geciyor.
insan isteklerini ertelememeli.
ama kendini buna sartlamamali da,
bu olursa mutlu olurum deyip kenimi sartladigim seyler oldugunda da mutlu olmadigimi fark ettim ben.

ne bileyim,
dedikleri gibi sanirim,
mutluluk bir hedef degil bir yolculuktur.

elimizdekilerle mutlu olmayi secersek mutlu oluyoruzdur belki de
 
esiniz hem her gece 10da eve geliyor ve sonrada sizi kritize ediyor öylemi?
yanlis anlama ama sende bir sorun yok. calisan insanlarin cogu gece 22den sonra evinde oluyor. kör tavuk gibi gezilmezki...
bizdede durum aslinda tersi yazicaktim ama yorumlarini okudum. ben daha aktif bir insanim- esim koltuk- yatak arasi gidip gelen bir insan. zaten konusgan bir tip degil:) neyse. ben genelde aylik plan yapiyorum. Mutfakta asili olan takvime her hafta icin bir aktivite yaziyorum- bazen her hafta olmuyor tabiki, azcik para kenara atip tatil organize ediyorum. hafta ici zaten spor salonu, aile ziyareti, arkadas takilmasi derken hafta bitiyor.
 
Evet büyüdüğü evde anne baba ilişkisi kopuk, anne mutluluğu dışarda bulmaya çalışan insanlara bağımlı elinden telefon düşmeyen, başkalarının hayatlarına meraklı bir kadın. Babası da umarsız. Eşim çok gitmiş psikoloğa hatta kendi gittiği doktora götürdü beni, benden gizli gitmiyorsa devam etmiyor artık sanırım.
Tabi görev gibi gitmemeli. O da istemeli ki faydası olsun.
 
ama iste o zaman anladim ki en cok kendini seviceksin en cok kendini dusunuceksin

.

O kadar doğru bi cümle ki , kim olursa olsun insan başkası için verdikçe nankörlük görüyor bencil insanlara hep gıpta etmişimdir. Herkes bencilliğe karşı ama bakın görün en tasasız yaşayanlarda onlar ne üzücü :KK43:
 
Tamam o zaman sosyalleşin siz de. İkinizin gidebileceği bir etkinlik kurs falan bulun haftanın iki gecesi orda zaman geçirin.
Adam asosyallikten şikayetçi peki bunu değiştirmek için siz çaba sarfediyor musunuz? Yoksa sosyal planları hep o mu yapıyor mesela?
Ya da birlikte zaman geçirdiğiniz arkadaşlarınız var mı? Her Cumartesi çıkıyormuşsunuz da ne yapıyorsunuz mesela?

İkimizin hobileri falan da farklı. Aramızda 13 yaş var, belki bunun da etkisi var. Ne plan yapacak en fazla yemek sinema:) Tatil dersen tek gitmek istediği yer 5 yıldızlı otel. Ben istiyorum ki turlara falan gidelim onun hiç tarzı değil. Ben hep ailemle gittim mesela turlara.

İkimizin de arkadaşları şehir dışında. Senede 1-2 anca görüşülüyor. Eşim bana diyor da o da benden farklı değil ki:) Ne yapmak istersin dedim farketmezmiş. E diyorum ben hayvan seviyorum kedi barınağı gibi bir sosyal tesis var oraya gidelim beslemeye ağız burun büküyor. En son dedim tamam bari akrabalara gidelim. Ben de ne yapacağımı şaşırdım. Çok imkan olmayan bir yerdeyiz.
Geçen cumartesi fuara gittik, küçük zaten 10 dk da bitti. Elinde zır zır telefonu hiç susmaz hep işten ararlar.

Bilmiyorum ayrı plan yapsak eminim o plan yapamayacak yine surat asacak. Adamın hobisi yok, hayvan sevgisi yok.
 
Back
X