Kızlar merhaba
Herkesin derdine bi cevabım varda kendi derdime çare bulamıyorum.
konu açmıştım nişanlımla kavga etmiştik.Nişanlımın ilgisizliği, sözlendikten sonraki değişkliği filan bunaldım.( sözle nişan arasında 5 ay filan var.) ona da şakayla karışık kaç kere söyledim ciddiye alınmadım aynı şekil devam etti. Pandemi dolayısıyla düğünde seneye ertelendi uzadı ondanda bunaldım veya bunaldık.birbirimizi tahammül seviyemiz azaldı.bu arada başka şehirlerdeyiz ikimizde.
ve bu kavgadan sonra 10 gün geçti hiç konuşmadık ne o aradı sordu ne ben. Ve ben inat ettim. Her kavgada sürekli ben yazarım. Ben hadi konuşalım sorunumuzu hallederim derim küs kalamam. En son 1 hafta konuşmadığımız olmuştu. Onda da ben yine aynı şekilde konuştum ilk. ( galiba üni döneminin intikamını alıyor o zamanlar da tam tersi ben yazmazdım o dönerdi ben süründürürdüm.) İbre terse döndü yani. Ama bu sefer o çabalasın o ilk adımı atsın istiyorum. Sanki adamda kaybetme korkusu yok artık. Elde olarak bakıyor.alıştı artık nasıl olsa yazcak diye benden bekliyor biliyorum bende inat ettim. 10 gün oldu. Yani insan merak etmez mi. Sormaz mı? Napcam bilmiyorum. Yılbaşı hediyesi aldım bi de bugün. Göndereyim diyorum. Not filan yazmadan mecbur yazcak bişey. Gerçi yine ilk adımı ben atmış olcam. Belki o da hediye gönderir. O şekil düşündüm. Bi yandan da gönderme hediyeyi diyorum.hiçbişey yapmayım. Kafam karışık. Ama ilk adımı atmak istemiyorum. Ben 1 hafta sonra yazar diye düşünmüştüm. Biraz uzak duralım dedim. O da kafasını toparlasın ben de. Ama çok uzadı. Yani normal değil nişanlıyız sonuçta. Napcam bilmiyorum özlüyorum kafayı yedim iyice.