ben ev hanımı oldum...hiç çalışmadım....ama kızım çalışan kadın....ve ben bundan sonsuz mutluluk duyuyorum....her sabah takım elbiselerini giyip.. arabasına binip... işine gittiğini gördüğümde Allaha bin kere şükrediyorum....bu duruma gelmesi için okuluyla, dershanesiyle,öğretmeniyle az uğraşmadım....bugün ölsem gözüm arkada kalmaz....hem onunla, hem kendimle gurur duyuyorum....o yazıyı bende okudum...hiç bana uymaz.....üstünde düşünmedim bile....