- 2 Eylül 2017
- 3.866
- 8.448
- 158
- Konu Sahibi annemiolcamben
-
- #21
İş güç durumları önemli.Bir el atmalısın o işe.
İş güç durumları önemli.Bir el atmalısın o işe.atanamadim ve bebek olunca da hepten uzaklastim bu fikirden
haklisin.peki bu kavga etmeden kendini ezdirmeme konusunda ne dusunuyosun?söyle söylim beklentilerimi sıksık dile getirir ve onun beklentilerini de dinlemek isterim.ki aramizda iletisim kopuklugu olmasin.onun disinda zaten yuksek sesten nefret eden biriyim televizyonu bile duyulmayacak kisiklikta dinlerim nerdeyse yani karsimdaki bana bagirip durmasa dusuncelerimi orta bi ses tonuyla konuyu fazla dallandirip budaklandirmadan anlatan biriyim.biriydim.gel gelelim kocam karsimda en ufak sinirinde deli gibi bagiriyo benim de artik tepem atiyo bu adama dusunceni sakince anlatsan nolacak diyorum kulagina nile ulasmiyo ki.bunlara ekleyebilecegin nisey varmi bi yerde yanlis yapiyo olabilirmiyim?İş güç durumları önemli.Bir el atmalısın o işe.
hakkatten haYok anne olunca insana bi güç geliyo herbakımdan.
Doğurabildim ya dünyaya kafa tutabilirim artık başardım hissi.
Halbuki ne alaka.
PuffBebek doğurunca yerinizin saglamlastigini düşündüğünüzden dolayı coşmuş olabilirsiniz.
Cocuk yapınca anlarsınız... lohusa donemlı bazı kadınlarda uzayabılıyor. Öfke , kaygı vsÇocuğum yok, çocuk sahibi olmayı da düşünmüyoruz.Ben neysem oyum konuşmaktan korkmadim hic.
Susup susup çocuktan sonra bu derece derece degismeniz bana bunu düşündürdü. Hakkınızı savunmanız güzel bişey ama neden çocuktan sonra o garip geldi.
beni biraz da şey coşturdu,evleneden onceki hayatim cocuklugum genc kizligim vs hep edilgen geciyodu.babam annem fazla korumaci ve kuralciydi onlarin isteklerini yerine getirmek icin ugrasirken edilgen bi insan olmustum ve onlarin guvenli alanindan cikamiuodum.sonra evlendim kocamda hic bi zaman özgür hissetmemi istemedi.ama bu minigi dogurunca baktim ki lafa gelince herkes akil veriyo da icraata gelince kimse yok.gece kalktim emzirdim uyuttum sancisiydi pisigiydi uykusuzluguydu motor gelisimiydi psikolojisiydi derken bi baktim ki ben tek basima cocuk buyutuyorum ve kocam dahil kimse sormuyo bile hey sen napiyosun diye ve isin tuhafi iyi de kiviriyorum bu işi.kendime sasirdim zannediyodum ki annem babamsiz hicbisey basaramam zannediyodum ki kocamizin vermezse cocugumla ilgili kararlar alamam.ama oyle degilmis icimde potansiyel varmis ve bunu beni yalniz birakarak aslinda kendileri ortaya cikardi o yuzden artik kendime de cocuguma da yetiyorum diye kimsenin beni uzmesine azarlamsina hele müsade etmiyorum ben zoru basarabilen güçlü ve degerliymisimhakkatten ha
cok haklisiniz o daha minicik biz güç gösterisi yapicaz diye onu korkutmaya hic hakkimiz yokHakkınızı savunmanız falan güzel tabii de çocuk için hiç sağlıklı bir büyüme ortamı değil. Sorunları karşılıklı sesler yükselmeden konuşarak çözmenin bir yolunu bulsanız nasıl olur? Eşiniz artık sizi bastıramayacağını anladığı için belki daha ılımlı yaklaşabilir, ne dersiniz?
hay canim benim sagolasin :) icimdeki ses de dogru yoldasin diyo kendimi fazla bile ezdirmisim bu adamaArkandayım ve seni destekliyorum. Herkes hakettigini yaşıyor neticede. Esine iyi oluyor.
hazır olman gereken hale gelmişken geri adım atma ama fazlada aşırıya kaçıp kalp kırma birde sen ve babası o bebişin rol modelisiniz ileride bebişin nasil bir insan olsun istiyorsan öyle bir aile hayatı kur benim nacizane fikrim böyle :)kizlar bayadir konu acmiyodum ama hayatimda baya degisiklikler oldu en son galiba bebegim 3 aylikken konu acmistim şuan fındığım 5 aylık oldu ve yeni yeni farkediyorum ki anne olmak beni cok degistirdi.
şöyle ki,önceden esime surekli alinan sessiz sessiz agkayip beni kirdigini anlamasini bekleyen,rahatsiz edici boyutlarda alttan alan fedakarlik yapan ve bunun getirdigi beklentiyle esinden memnun olmayan anlasilmadigini hisseden bi kadindim.beni ota boka azarlardi sesini yukseltirdi ve surekli kötü hissettirirdi.bu durumdan sikayetciydim sikayetci olmasina ama genelde aglayip icime kapanirdim anlamasini beklerdim.bir sure sonra aglamalarim da tesirini kaybetti ve karsinda aglasam bile orali olmuyodu.kısacasi bu zorbaligin farkindaydim ama cirkeflik de yapamiyodum.pasif biriydim diyelim.
gel gelelim şimdi ne degisti.dogumdan sonra nedense bana bi sinir bi tahammülsüzlük geldi.yani aslinda sadece esime karsi boyleyim bebegime cevreme karsi cok sabirliyim ama esim gık dese bogasim geliyodu.sanirim gecmisin birikimi.zamanla bu tavrim biraz yumusadi ama suan eskiden yapamadigim her seyi yapiyorum bana haksizlik yaptigi an dur diyorum.karsisinda aglamak yerine lafi agzina tikiyorum.tartisma esnasinda daha cok laf cevirip daha az icime atiyorum.simdi diyeceksiniz ki bu nasil dert vicdansiz diye ama herkesin derdine kimse karisamaz :)
aslinda o pasif halimdense bu halimi yeglerim.hoş esime göre suan cirkef biriyim amao benim eski pamuk seker kivamindaki sabrima alisik oldugu icin benim gosterdigim bu normal tepkiler ona cok fazla geliyo.sanirim artik tek onceligim bebegim oldugu icin esime endeksli yasamiyorum o yuzfen de eyvallahim olmuyo.ama bu sefer de baya memnuniyetsiz oldum.aslinda durduk yere kavga cikarmiyorum ama kavga esnasinda catir catir konusuyorum ve buna asla engel olamiyorum yeri geliyo bagiriyorum da.sizce esim benden sogurmu ne yapmaliyim falan diye sormuyorum yanlis anlamayin acaba ben bu sekilde ondan sogumaya baslarmiyim cunku karsimdaki adam haksizsa agzima geleni soyluyorum ve bana yaptigi haksizlik yuzunden de uzaklasiyorum onceden daha ılımlı acaba tekrar eskisi gibi bazen bazi zamanlarda haksizliklari gözardi etsem mi yoksa bravo kızım dogru yörüngedesin mi diyosunuz simdiden teşekkürler
Zaten soğumuşsun önceden yaptıklarından dolayı, ama kendinde o gücü bulup yükselememişsin, şimdi bebek sana o gücü vermiş yüzden böyle davranıyosun, eskiden eşini hayatının merkezine koyduğun ve onu kaybetmekten çok fazla korktuğun için karşısında hep eziliyomuşsun, bebeğin olunca hayatının merkezine o geldi ve eşin o eksenden kaydı gitti, yani şu an senin için hayatın anlamı bebeğin, diğer herşey ve herkes olsa da olur olmasa da olurkizlar bayadir konu acmiyodum ama hayatimda baya degisiklikler oldu en son galiba bebegim 3 aylikken konu acmistim şuan fındığım 5 aylık oldu ve yeni yeni farkediyorum ki anne olmak beni cok degistirdi.
şöyle ki,önceden esime surekli alinan sessiz sessiz agkayip beni kirdigini anlamasini bekleyen,rahatsiz edici boyutlarda alttan alan fedakarlik yapan ve bunun getirdigi beklentiyle esinden memnun olmayan anlasilmadigini hisseden bi kadindim.beni ota boka azarlardi sesini yukseltirdi ve surekli kötü hissettirirdi.bu durumdan sikayetciydim sikayetci olmasina ama genelde aglayip icime kapanirdim anlamasini beklerdim.bir sure sonra aglamalarim da tesirini kaybetti ve karsinda aglasam bile orali olmuyodu.kısacasi bu zorbaligin farkindaydim ama cirkeflik de yapamiyodum.pasif biriydim diyelim.
gel gelelim şimdi ne degisti.dogumdan sonra nedense bana bi sinir bi tahammülsüzlük geldi.yani aslinda sadece esime karsi boyleyim bebegime cevreme karsi cok sabirliyim ama esim gık dese bogasim geliyodu.sanirim gecmisin birikimi.zamanla bu tavrim biraz yumusadi ama suan eskiden yapamadigim her seyi yapiyorum bana haksizlik yaptigi an dur diyorum.karsisinda aglamak yerine lafi agzina tikiyorum.tartisma esnasinda daha cok laf cevirip daha az icime atiyorum.simdi diyeceksiniz ki bu nasil dert vicdansiz diye ama herkesin derdine kimse karisamaz :)
aslinda o pasif halimdense bu halimi yeglerim.hoş esime göre suan cirkef biriyim amao benim eski pamuk seker kivamindaki sabrima alisik oldugu icin benim gosterdigim bu normal tepkiler ona cok fazla geliyo.sanirim artik tek onceligim bebegim oldugu icin esime endeksli yasamiyorum o yuzfen de eyvallahim olmuyo.ama bu sefer de baya memnuniyetsiz oldum.aslinda durduk yere kavga cikarmiyorum ama kavga esnasinda catir catir konusuyorum ve buna asla engel olamiyorum yeri geliyo bagiriyorum da.sizce esim benden sogurmu ne yapmaliyim falan diye sormuyorum yanlis anlamayin acaba ben bu sekilde ondan sogumaya baslarmiyim cunku karsimdaki adam haksizsa agzima geleni soyluyorum ve bana yaptigi haksizlik yuzunden de uzaklasiyorum onceden daha ılımlı acaba tekrar eskisi gibi bazen bazi zamanlarda haksizliklari gözardi etsem mi yoksa bravo kızım dogru yörüngedesin mi diyosunuz simdiden teşekkürler
Çok güzel ve doğru bir tespit . Bu durum konu sahibi için geçerli mi bilemem ama tam olarak benim kuzenim böyle .. ama aslında çok büyük bir yanılgı . Önceden ağzını açamayan kız , bebekten sonra canavara döndü ne kaynana ne kayınbaba gördü gözü hepsiyle kavga etti küstüBebek doğurunca yerinizin saglamlastigini düşündüğünüzden dolayı coşmuş olabilirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?