Yaşadıklarınız üzücü. Ama kadınların bu pasif duruşları, sanki tüm hayatları erkeğin iki dudağının arasından çıkacak söze bağlıymış gibi halleri beni delirtiyor, onu da belirmek isterim.
Bu davranışları bazen beni üzüyor demişsiniz de, peki o "bazen" dışında nasılsınız, çok mu mutlusunuz bu hödükle?
Sizi bu herife mecbur hissettiren şeyler neler? Sanırım çalışmıyorsunuz değil mi? Aldığınız iki parça kıyafete bile laf etme hakkını kendinde bulduğuna göre, nasılsa bana bağımlı, ne desem katlanmak zorunda kafasında... Sizi sevmiyor, size saygı duymuyor, bunu bizim söylememize gerek yok, siz de biliyorsunuz. Peki neden bunu yaşamaya devam ediyorsunuz?
