Birini sevmeyi hic beceremedim.
Sevmek aşık olmak ucurum kenarinda yürümek diye bir söz okumuştum.
Tabiki de deli gibi çocuğum olsun demiyorum.
Ne istediğimi pek bilmiyorum galiba.
İcimdeki o boşluğu nasil bulurum peki.?Okumamissiniz,mesleginiz yok, sadece evlilik ve cocuk isteginiz varmis,tamam o da gerceklesiyor. Kendinizi bos hissediyorsaniz demek ki bir eksiklik var icinizde. Onu bulmaniz lazim.
Evliliginizden emin olmadan cocuk yapmayin. İlerleyen zamanlarda yaparsiniz emin olursaniz. Hakkinizda hayirlisi.
Bilemiyorum. Bana kalsa icinizdeki bosluk ise yarama isteginizden kaynaklaniyor olabilir. Okumamak,calismamak yeryuzundeki en buyuk eksikliklerden aslinda. Siz bunlari yapmamissiniz ama yapmayarak da mutlu olmamissiniz gordugunuz gibi. Acaba yapsaydiniz mutlu olabilir miydiniz sizce? Kendinize sorular soracaksiniz. Oyle oyle ilerleyebilirsiniz belki kendi bilinc altinizda.İcimdeki o boşluğu nasil bulurum peki.?
okulda okuyup ders calismayi sevmedim tembel bir ogrenciydim.Bence de boşa yaşıyorsunuz gibi. Anlatmak istediğim şu bir çabanız, arzunuz, uğraşınız, gelmek istediğiniz bir yer yok. Ders çalışmayı sevmiyorsunuz diye okumamışsınız soralım şu forumda çok severek ders çalışan kaç kişi bulabiliriz acaba? Sizin ailede çalışmak yok ama kardeşleriniz çalışıyor, sadece çalışmak size yok sanırım. Kız kardeşiniz uğraşmış çabalamış mesleğini almış eline. Siz istememişsiniz. Evleniyorsunuz ama öylesine sırf evlenmiş olmak için. İstiyor musunuz bu evliliği, sanmıyorum. Muhtemelen mutsuz olacaksınız çünkü aileniz olmadan başka bir şehirde çokta sevmediğiniz bir adam ve geçinemediğiniz ailesiyle yaşayacaksınız. Bunu kaldıracak cabbarlık sizde yok.
okulda okuyup ders calismayi sevmedim tembel bir ogrenciydim.
Calismaya gelince maddi olarak ailem iyiydi hala iyi.
Gelecegim icin bana da yatirimlar saglandi diyebilirim.
Nisanlimin ailesi bize uzak biz sadece ikimiz olucaz.
soğukkanli biriyim bu yüzden bir cok olayin ustesinden geldim diyebilirim.
Henuz evlenmedim fakat evliligi sevemiyorum bu cevrede olduğum icin mecburi evleniyorum gibi hissediyorum icimde hic bir heycan yok geriliyor korkuyorum.Sadece para için çalışılmaz ki. Ailenizin o kadar durumu iyiymiş madem ilginizi çeken bir alanda size dükkan açsalardı keşke. Bunun için diploma şartı da yok. Örneğin bir arkadaşım çok iyi bir üniversiteden mezun oldu ama kurumsal hayat bana göre değilmiş dedi istifa etti pastacılık kursuna gidip kendine dükkan açtı aşırı mutlu. Sizin bu hayatta yapmak istediğiniz bir şey olmaması zaten asıl mesele. Hiçbir uğraşınız yok gibi duruyor burdan bakınca. Tek aksiyon evlilik ona da hevesiniz yok zaten
Henuz evlenmedim fakat evliligi sevemiyorum bu cevrede olduğum icin mecburi evleniyorum gibi hissediyorum icimde hic bir heycan yok geriliyor korkuyorum.
Nisanlim bile bazen anliyor uzakta olduğu halde geçiştiriyorum.
Bilinçli bir ailem yoktu pasta dukkani vs gibi.
Aslında caliskan biriyim fakat bunu kullanamadim.Siz de bilinçli değilsiniz ki. Konu zaten aileniz değil, sizsiniz. Kalkıp ben bana şu dükkanı açın istiyorum dediniz, tutturdunuz da aileniz mi yok dedi? Şimdi bile yapabilirsiniz madem geleceğiniz için yatırımlar sağlanmış. Sizin hiçbir şeye hevesiniz, isteğiniz, içinizde heyecanınız yok. Zaten mesele bu. Evlenmek için evleniyorsunuz belli ki ama hem kendinize hem nişanlınıza yazık ediyorsunuz
Tabiki evlenmeden önce dikkat eder bunlar göstermelik. Evlendikten sonra eski düzen devam moduna girer nasıl olsa işi gücü yok oh elimde bir yere gidemez der seni bir çok kez kırar.O olaydan sonra bende sizin gibi düşündüm herseyi ailesine anlatırmı diye.
Bir cok kez dikkat ettim anlatmiyor ailesine
Bir uzak olucaz iki aileye.
Babam evlenmemi çok istiyor.
O olaydan sonra nisanlimdan soğudum bunu bir çok kez fark etti.
Ozurler diledi ama insan unutamiyor unutmus gibi yapiyor.
Ne mecburiyeti ya mecbur değilsiniz hiç bir şeye kendinizi nişanlınıza hapsetmeyin böyle sonra ailemin evide ailemin evi diye diyenlerden olmayın. Ailenizde maşallah yollamaya hazır hele evlenin bi asla geri dönme seni daha kimse almaz diyecek kafa yapısına benziyorlar. O yüzden ben olsam evde kalmış kız olurdum daha iyiAslında caliskan biriyim fakat bunu kullanamadim.
Tarlalarimiz var defalarca kez calistim sabah erken saatlerden aksam saatlerine kadar.
Ne yapabilirim diye düşünüyorum bir seylerin satisini yapiyorum bazen dolaptan filan.
Nisanlim iyi biri fakat bana yaptığı yanlistan dolayi ona karsi icimde sevgi yok.
Ona yazık degil sonuçta beni üzen o oldu kaybeden de o.
Ben mecburi bir evlilik yaptığımı kendisine imalı bir şekilde dedim.
Nisanlim o düşüncede biri degil,calismami hep istedi.Tabiki evlenmeden önce dikkat eder bunlar göstermelik. Evlendikten sonra eski düzen devam moduna girer nasıl olsa işi gücü yok oh elimde bir yere gidemez der seni bir çok kez kırar.
İnşallah öyledir inşallah yanılırız. Hakkınızda hayırlısı olsun ne diyelim çok mutlu olursunuz inşallahNisanlim o düşüncede biri degil,calismami hep istedi.
İnsallah dediginiz gibi mutlu olurumİnşallah öyledir inşallah yanılırız. Hakkınızda hayırlısı olsun ne diyelim çok mutlu olursunuz inşallah
Tam olarak ne istediğinizi belirleseniz veya ne istemediğinizi. Çocuk istiyorum diyip ben beğenmedim bu çocuğu diyecek bir durumunuz var gibi. Evlenmek bekarlık gibi değil sorumluluk çok fazla. Siz sorumluluk almadan görmeden büyümüşsünüz anlattığınıza göre. Babanız öyle dediyse evleniyorsunuz ama mutsuzsunuz. Bu kronik mutsuzluğunuza bir çare düşünmek gerek önceMerhabalar,biraz dertleşmek için açıyorum konuyu hatalarimi pişmanlıklarimi,
29 yasindayim nisanliyim birbirimizi tanıyarak nisanlandik pandemi dolayısıyla dugunumuzu biraz erteledik.
Samsunda yaşıyorum istanbula gidicem ailem kayınvalidemler herkes samsunda
Ben liseyi okuduktan sonra üniversite okumadım.
Ders çalışmayı sevmedim hic niye bilmiyorum.
Disardan bakıldığında iyi bir ailem var.
Ama cocukken çok dayak yiyerek büyüdüm ergenlik döneminde ailemden nefret eden biriyidim.
Zamanla affettim ailemi 25 yaslarindan itibaren babam hep evlenmemi istedi evde kaldn imalari yapti defalarca kez.
Kafama göre birini bulamadim bir an önce evlenim diyerek hic uygun olmayan insanlarla konustum olmadi.
Sosyal biriyim kendime gore bir cevrem vardi.
Babamin ailesi de bana evde kalmis muamelesi yapti.
Bunlara ragmen güçlü durmaya calistim.
Bu arada hic calismadim calismak babamin ailesine göre bize gore degildi.
Bir cok zaman icime kapanan biri oldum kimse ile paylasmadim sorunlarimi.
Nisanlim ile arkadasim aracılığı ile tanistim istanbulu hic istemediğimi en basta söyledim.
Belki bu tarafa gelirim diye konuştu bekledik olmadi.
Birbirimizden kopamadik deliler gibi aşık degildim ama ayrilmak çok canimi yakardi.
Nisanliligimin 6.ayinda ufak tefek sorunlar oldu sorunlar büyüdü.
Nisanlimin ailesi nişanı atmak istedi.
Babam sen nisan atarsan daha evlenemezsin bunlar ufak sorunlar dedi.
Alttan aldim iyi olduk,ama bana dedikleri laflari hic unutamadim hala kulaklarımda onlara karsi icimde en ufak bir sevgi yok.
Ama saygısızlık hic etmedim.
Dugune bir kac ay kaldi icimde hic bir heycan yok çok korkuyorum orada mutsuz olursam diye.
Nisanlim beni telkin ediyor cogu zaman.
Ailemle aram çok iyi evde tekim diger iki kardesim calisiyor.
Ben gidince ailemde yalniz kalcak erkek kardesim isi dolayisiyla sık sık sehir dışında haftada bir kez geliyor.
Kiz kardesimin çok iyi bir işi var
Ben bu yaşa kadar sadece karakter olarak kendimi yetistirmeye calistim.
Guzel bir isim olsun diye hic dusunemedim.
Önümde örnek alabileceğim insanlar yok denecek kadar azdi.
Evlenirsem cocuk sahibi olmak istiyorum.
Kendimi çok değersiz hissediyorum
İcimi dokmek istedim uzun olduysa kusura bakmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?