Desteğe ve duaya ihtiyacım var

Jesille

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Ağustos 2007
46
2
86
İstanbul
Merhaba... yıllar önce buraya yazıyordum. Hatta 'mucize gibi' diye de bir başlık açmıştım hamilelik haberimi vermek için. Ama o günden beri giremiyorum, girince kötü oluyorum.

Uzun bir hikayem var..

2000 yılında evlendim. Hiç korunmadım. Eşimle hep çocuk istedik. 2 defa hamile kaldım. İkisi de düşükle sonuçlandı.
2005 yılında boşandım, yürümedi...

2006 yılında yeniden bir ilişkim oldu. Her şey harika gidiyor, evliliğe doğru gidiyorduk. Konuştuk karar verdik, nasılsa evleneceğiz, hem pat deyince de olmuyor, korunmayalım artık dedik.

Kısmet bu ya.. ilk ay hamile kaldım. Harika! kalp atışlarını da duyduk. Hiç bu aşamaya gelememiştim. Burada sevinç çığlıkları attım. Ama ne olduysa bilmiyorum tam evlenicez derken eşim 'istemiyorum' dedi. Beni değil bebeği istemiyordu. Ya aldırırsın ya da ayrılırız dedi. Günlerce ağladım, yalvardım, doktorlara gittik... ama vazgeçmedi. Ve ben hayatımın en kötü ve korkunç kararımı verim. 2008 yılının Temmuz ayında kürtaj oldum... ve o gün bu gündür ağlıyorum.

Tahmin edeceğiniz gibi hemen peşinden de ilişkimi bitirdim. Aradan uzun zaman geçti, eşim çok pişman oldu, bir daha yapmayacağım dedi... dil dökmeler vs. Seviyorum da bir yandan... Kabul ettim.

2009 yılında evlendik. Görünürde hayatım çok güzel ama.. ben hiç unutmadım, unutamıyorum, olmuyor... Ultrasun resimleri evde duruyor hala. Televizyon izleyemiyorum, bebek reklamlarına bakamıyorum... bu siteye bile giremedim o kadar zamandır.

Ve ilk defa bu ay yeniden başlamaya karar verdim. Ağlamanın bir anlamı yok artık.
33 yaşındayım, umutlarım yerle bir, Rabbim bana bir daha lütfeder mi bilmiyorum, köpekler kadar pişmanım ve yeniden deneyeceğim... Ne olur dua edin, ne olur Rabbim'in beni affetmesi ve yeniden bir bebek vermesi için dua edin. Çok ihtiyacım var...

Çok uzun oldu, vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.
Allah hepinizin gönlündekini tez zamanda versin.
 
sen bir talihsizlik yaşamışsın aslında artık kendini suçlamayı bırak yeteri kadar üzülmüşsün bence..sonucta eşine güvenmişsin ve yarı yolda bırakılan sen ve bebğin olmuş.. hatalar insanlara mahsus o da sonucta pişmenlık duymuş.. bence geçmişi bırakıp önüne bak derim 33 yaşında olmanda geç kaldığın anlamına gelmez.. İnşallah bebişini kucağına almak nasip olur...
 
Herşey'den önce şükret ki yaşın genç, kabul bu yaşa kadar çok zor olaylar yaşamışsın ama lütfen güçlü ol ve bizlere en kısa zamanda vereceğin güzel haberinle geçmişe bir sünger çek unut unutmamak eşinden çok sana zarar verir, evliliğine zarar verir.

Hepimizin birbirimizin dualarında olması dileği ile umarım sen, ben ve diğerleri hepimiz o çok istediğimiz meleklerimize en kısa zamanda kavuşuruz.
 
İnsan bazen geri dönüşümü olmayan hatalar yapabiliyor..Bende bebeğimi aldırmak istedim doktorlar ile görüştüm..Eşimin ailesi yüzünden evlendiğim evliliği bırak nişandan itibaren yüzüm gülmedi mücadele ederim dedim ama olmadı aldırmak istedim..Riskli olmasına rağmen ama yapamadım..aklıma geldikçe bile canım acıyor..Şimdi 26. haftamdayım bazen aklıma geliyor delirecek gibi oluyorum onu hissettikçe ben nasıl böyle bişey düşündüm diyorum..Eğer aldırsaydım kesin kayınvalidemin hayatını zehir etmek için elimden gelen herşeyi yapardım..Beni bu mükemmel varlıktan ettiği için..Ya da sebebim olduğu için demeliyim..Çok zor bir durum..İnş. Rabbim affeder..Kendin için bol bol tövbe et ve dua et..Rabbim inş. hayırlısı ile bir evlat nasip eder sana da..
 

Aşağı yukarı aynı olayı yaşadım seninle. ilk evliliğimde eşim çocuk istemedi ve ayrıldık. ikinci birlikteliğimde evlenecektik ve korunmuyorduk. dalga geçiyordu benimle çocuğun olmuyo diye. şans ya hamile kaldım. aynı senin gibi kalp atışlarını duyduk. ama istemedi ve zorla aldırdı bebeği. derhal ayrıldım ve resmen nikahım olmadan kimseyle olmayacağım dedim. şimdi de eşimin varikoseli var. çok üzgünüm ve çaresizim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…