merhaba arkadaşlar dayanamadım ve artık yazıyorum fikirlerinize çok ihtiyacım var.ben dahil etrafım psikologum duruma bir netik katamadı ama anlaşmalı bir şekilde boşanıyorum.kısaca hikayem eşimle birbirimizi severek evlendik ben bulunduğum şehri onun için terkettim onun memleketine gittim bir yıllık evliyim haftaya duruşmamız var.ben atama yoluyla başka bir yere tayin oldum.tercihleri onunla beraber yaptık benimle her yere gelebilceğini sölüyordu.tercihlerin sonucu istegim yeri kazandım evi tuttuk yerleştirdi memletine döndü 3 gün sonra ben boşancam die olaylar basladı...
önceden şehir kavgamız olmuştu ama düğünden önce verdiği söz ordan gideceğimizdi ve buna binaen evet dedim.ailesi akrabaları beni sevmedi aramaızda çok çirkin diyaloglar geçti.normalde beni ailesine karşı savunurdu hep arkamdaydı aramızda kavgalar tabi oldu ama ben babamı da öncesinde kaybettim kötü zamanlar geçirmiştim.eşiminn ailesi maddi destek vermedi verseler de düğünde bilezikten başka bisiy görmedim önemli de değildi.eşim kendi yaptı düğünü eşyalar benimdi.onun benim sınav stresim onun memleketine alışamamış olmam arkadaşımın olmayışı yalnızlığım yüzünden herşeyi ona anlattım onun üzerine çok gittigim zamanlar oldu ama çaresizdim.
ordada şiddet olayları oldu.kısacası ben orada mutlu değildim.
tam mutlu oldum atandım derken eşim kazık attı iki aydır bekliyorum normalde beni sevdiğine inanırdım bu arada evime de hırsız girdi ve umrunda bile değildi beni tamamen silmiş.kaynanamlardan arayan düzelin diyen zaten yok aksine kaynanam çok ağır laflar konuştu.eşim birden bambaşka bir adam oldu.anlaşmalı boşanma dilekçeyi yolladım sonrasında benden hırsıza iki aydı borç içinde olmama rağmen altınları istedi veremicemi söledim.gerçekten zor durumdayım ve hiçbir olayın parasında biri olmadım.ve şimdi haftaya boşanacağız yüzyüze bile gelmek istemedi telefonda aldık bu konuları.hala şoktayım ve çok üzgünüm.bir senemizde bitmesini gerekitrcek ortada ciddi bir sebep yok ben artık beni sevmediğini anladım beklememeye karar verdim.içiç çok acıyor.kişiliğimi karakterimi bahana etti bütün kapıları kapattı şehir yüzünden benden vazgeçtini arkadaşından duymuştum.karıkoca arasında geçebilecek adap kurallarını uyardığım için benden kötüsü olmadı eşime görgü kurallarını hiç öğretmemişler.
yorumlarını ve desteğinizi bekliyorum iki aydır iş hayali kurduğum noktaya gelmişken terkedildim ama davayı ben açtım.son günlerde iyice çirkin mailler aldım ondan ve yazık dedim güçlü olmaya uğraşıyorum.ailesi etrafı baskı yaptı belki belki benden vazgeçti anlayamadım ve en sonunda yazmaya karar verdim.şimdiden saolun
önceden şehir kavgamız olmuştu ama düğünden önce verdiği söz ordan gideceğimizdi ve buna binaen evet dedim.ailesi akrabaları beni sevmedi aramaızda çok çirkin diyaloglar geçti.normalde beni ailesine karşı savunurdu hep arkamdaydı aramızda kavgalar tabi oldu ama ben babamı da öncesinde kaybettim kötü zamanlar geçirmiştim.eşiminn ailesi maddi destek vermedi verseler de düğünde bilezikten başka bisiy görmedim önemli de değildi.eşim kendi yaptı düğünü eşyalar benimdi.onun benim sınav stresim onun memleketine alışamamış olmam arkadaşımın olmayışı yalnızlığım yüzünden herşeyi ona anlattım onun üzerine çok gittigim zamanlar oldu ama çaresizdim.
ordada şiddet olayları oldu.kısacası ben orada mutlu değildim.
tam mutlu oldum atandım derken eşim kazık attı iki aydır bekliyorum normalde beni sevdiğine inanırdım bu arada evime de hırsız girdi ve umrunda bile değildi beni tamamen silmiş.kaynanamlardan arayan düzelin diyen zaten yok aksine kaynanam çok ağır laflar konuştu.eşim birden bambaşka bir adam oldu.anlaşmalı boşanma dilekçeyi yolladım sonrasında benden hırsıza iki aydı borç içinde olmama rağmen altınları istedi veremicemi söledim.gerçekten zor durumdayım ve hiçbir olayın parasında biri olmadım.ve şimdi haftaya boşanacağız yüzyüze bile gelmek istemedi telefonda aldık bu konuları.hala şoktayım ve çok üzgünüm.bir senemizde bitmesini gerekitrcek ortada ciddi bir sebep yok ben artık beni sevmediğini anladım beklememeye karar verdim.içiç çok acıyor.kişiliğimi karakterimi bahana etti bütün kapıları kapattı şehir yüzünden benden vazgeçtini arkadaşından duymuştum.karıkoca arasında geçebilecek adap kurallarını uyardığım için benden kötüsü olmadı eşime görgü kurallarını hiç öğretmemişler.
yorumlarını ve desteğinizi bekliyorum iki aydır iş hayali kurduğum noktaya gelmişken terkedildim ama davayı ben açtım.son günlerde iyice çirkin mailler aldım ondan ve yazık dedim güçlü olmaya uğraşıyorum.ailesi etrafı baskı yaptı belki belki benden vazgeçti anlayamadım ve en sonunda yazmaya karar verdim.şimdiden saolun