Ey gökler, sevinçle haykırın,
Neşeyle coş, ey yeryüzü!
Ey dağlar, sevinç çığlıklarına katılın,
Çünkü RAB halkını avutacak,
Ezilene merhamet gösterecek.
Oysa Siyon, “RAB beni terk etti, Rab beni unuttu” diyordu.
Ama RAB, “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?” diyor,
“Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi? Kadın unutabilir,
Ama ben seni asla unutmam.
Bak, adını avuçlarıma kazıdım,
Duvarlarını gözlüyorum sürekli.
(YEŞAYA 49:13-16)
Sağladıkların ve sağlayacakların için şükrediyorum Rab. Adını yüceltirim. Bugün de sevginle korunmak istiyorum Rab, İsa Mesih adıyla, amin.